خدای متعال در سوره مؤمنون، آیه ۱۴ می‌فرماید: « ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَمًا فَکَسَوْنَا الْعِظَامَ لحَْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا ءَاخَرَ فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الخَْالِقِینَ».سپس آب اندک سیّال را بصورت [خون بسته ] آویزان آفریدیم، و [خون بسته ] آویزان را بصورت (چیزى شبیه) گوشت جویده شده آفریدیم، و گوشت جویده شده را بصورت استخوان هایى آفریدیم؛ و بر استخوان ها گوشتى پوشاندیم؛ سپس آن را بصورت آفرینش دیگرى پدید آوردیم؛ و خجسته باد خدا، که بهترین آفرینندگان است! توضیح:
بین «علق» و «علقه» فرق است. العلق، در لغت به معنای خون جامدی است که هنوز خشک نشده است که منظور همان خون بسته شده است، اما علقه به معنای کرم سرخ رنگی است که در آب زندگی می‌کند و هنگامی که چارپایان آب می‌نوشند، به گردن آنها می‌چسبد و آویزان می‌شود که ظاهرا همان زالو است. نطفه نیز از آن جهت که به دیواره رحم می‌چسبد و از آن تغذیه می‌کند، شبیه زالو می‌شود و می‌توان آنرا زالو ترجمه کرد.
(ر.ک: کتاب العین، ج۱، ص۱۶۱؛ ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، ج۲، ص۶۳۳؛ شمس العلوم و دواء کلام العرب،‌ ج۷،‌ ص۴۷۱۲)