آموزه‌ها و سیره عبادى و خداترسى فاطمه زهرا (سلام‌الله علیها)
عبادت حضرت فاطمه زهرا یک عبادت خشک و بى روح نبود، بلکه حضرت فاطمه چون عالمه و محدثه بود، عبادت او توأم با خشوع و خلوص بود که این‌گونه عبادت سازنده و باعث تکامل روح است.

قرآن کریم از عبادت همراه با خشوع ستایش می‌کند و می‌فرماید: «قد افلح المومنون الذین هم فی‌صلاتهم خاشعون»

عبادت همراه با خشوع که با حضور قلب در پیشگاه خداست ستایش دارد نه عبادت با خضوع که با اعضا و جوارح انجام می‌گیرد و از هر فردى ساخته است.

لذا آنچه اهمیت دارد کیفیت و روح عبادت است و حضرت فاطمه زهرا (ع) وقتى در محراب عبادت قرار می‌گرفت دگرگون می‌شد و خشیت الهى سراسر وجودش را فرا می‌گرفت، ستون‌هاى بدنش به لرزه در می‌آمد و اشکهاى سوزانش جارى می‌شد. او با تمام وجود در محضر خدا قرار می‌گرفت.

سیره و شیوه خداترسى حضرت فاطمه زهرا در سه بخش قابل توجه است:

الف: در رابطه با رعایت حق زوجیت که می‌کوشید به گونه‌اى عمل کند که شوهر از او راضى باشد و حق او ادا شده باشد. آن حضرت به اندازه‌اى حساب شده عمل می‌کرد که تمام نارسایی‌هاى طبیعى خانه را بتوان تحمل کرد و هیچ‌گاه به روى حضرت على نیاورد و هیچ‌گاه از او تقاضا و خواهشى نکرد که مبادا بر حسب اسباب و علل طبیعى و عادى، حضرت على تهیدست باشد و خجالت بکشد.

این‌گونه برخورد نشانه رعایت حریم حق زوجیت بوده و نشان می‌دهد که آن حضرت تا چه اندازه آن را مراعات می‌کرده است و با این که دردانه رسالت بود هیچگاه در زندگى مشترک در برابر حضرت على خود را مطرح نکرد و به حساب نیاورد.

ب: عبادت و نماز و دعا ، علائق شدید آن حضرت بود. بهترین دلیل بر عشق عبادى وى این است که با اینکه تمام کارهاى خانه را به حکم تقسیم رسول‌الله تقبل نموده بود و باید گندم را با آسیاب دستى آرد کرده و طبخ نماید و… که طبعاً از کثرت کار، خسته و ناتوان می‌گردید و شب را باید استراحت می‌کرد، اما فرزندش امام حسن می‌فرماید: مادرم از سحر تا سپیده صبح، پیوسته رکوع و سجود به جا می‌آورد و می‌شنیدم که مؤمنین و مؤمناى را دعا می‌کرد و آنها را نام می‌برد.

ج: سیره حضرت زهرا درباره حجاب و حریم بسیار حساس بود. آن حضرت در رعایت فرمان الهى در رابطه با حجاب و فاصله نامحرم بی‌نظیر بود. چنان به این موضوع پایبند بود که هنگام بیمارى و در بستر شهادت، یکى از غصه‌هاى او این بود که پس از ارتحال، مبادا بدن او را به گونه‌اى حمل کنند که نامحرم حجم آن را ببیند.

همچنین ایشان در شبهاى مبارک قدر نه تنها خود تا به صبح، شب‌زنده‌دار بود بلکه آنچنان اهمیت براى این شب قائل بود که کودکان خردسال خویش را از قبل آماده می‌کرد تا در شب قدر تا صبح بیدار باشند و به تهجد و عبادت بپردازند و از فیوض الهى در این شب کمال بهره را ببرند و سعادت خویش را تأمین کنند.

روش حضرت فاطمه این بود که کسى از اهل خانه در شب قدر به خواب نرود. آنان را روز قبل به کم غذا خوردن و استراحت لازم وا می‌داشت تا بتوانند شب قدر، شب زنده‌دارى کنند. آن حضرت می‌فرمود: محروم آن کسى است که از خیر و فیوض شب قدر محروم باشد.

حدیث شریف فوق سیره و شیوه زندگى حضرت را بیان می‌کند که همواره سعى می‌کرد تا از روز قبل، فرزندان و اهل خانه را آماده کند تا بتوانند در شب قدر بیدار بمانند. این یک نمونه از اهمیت دادن حضرت به دستورهاى دینى در تربیت فرزندان است. البته نمونه بسیار روشن و بارز آن که حتى سعى دارد کودکان نابالغ را در شب قدر بیدار نگه دارد همان امرى است که اکثر مردم حتى درباره نوجوانان و جوانان از آن غافل هستند.

امام حسن مجتبى علیه‌السلام در مورد نحوه عبادت مادر برزرگوارشان می‌فرمایند: «ما کان فی‌الدنیا اجحد من فاطمه، کانت تقوم حبى تتورم قدماها.»

حضرت زهرا در عبادت خداوند عابدترین مردم بود. او آنقدر برپا می‌ایستاد تا پاهایش ورم می‌کرد.

حضرت فاطمه زهرا در این دنیا کم زیست اما لحظه به لحظه عمر پر برکت ایشان در متن و بطن مکتب وحى بود. آن حضرت شب و روز با پدر بزرگوارشان و سپس چند سالى نیز با امیر مومنان بود که ایشان نیز آیینه تمام نماى وحى و قرآن بودند. در واقع تمام ارزش‌ها، فضیلت‌ها، حماسه‌ها، اندیشه‌ها و شخصیت پیامبر در وجود مبارک حضرت زهرا(س) متبلور گشت و به سان چشمه‌اى که به دریا متصل شود خود دریایى بی‌پایان شد. این گونه بود که آن حضرت در طول عمر شریف و بابرکت خود راه بسیارى را پیمود، به همین روى آن حضرت تنها الگو و اسوه زنان نیست بلکه اسوه همه مردان و زنان جهان در هر عصر و نسل و هر دینى و مرامى به شمار می‌آید. زیرا عناصر شخصیت ایشان در واقع عناصر اسلام و انسان کامل واقعى است. تمام مردان و زنان مسلمان وغیر مسلمان جهان نیز می‌توانند ابعاد ارزشى، اخلاقى و حماسى آن حضرت را با توجه به شرایط و مقتضیات روز، در زندگى خود پیاده کنند و در مسیر فضیلت، علم و کمال پیش روند.
منبع : پایگاه راسخون