مقعد صدق، مقامی است ویژه متقین نزد خداوند مالک مقتدر: «إِنَّ المُْتَّقِینَ فىِ جَنَّاتٍ وَ نهََرٍ * فىِ مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیکٍ مُّقْتَدِرِ» (قمر/ ۵۴ و 55)؛‌ اما علیین، جایگاهی است که نامه اعمال ابرار در آنجا قرار دارد: «کلاََّ إِنَّ کِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِى عِلِّیِّینَ»(مطففین/18).بنابراین مقعد صدق،‌ مقام خود متقین است؛‌ اما علیین، مقام نامة اعمال ابرار است. از رفعت مقام نامة اعمال ابرار،‌ به رفعت مقام خود ابرار نیز پی می‌بریم.در حدیثى مى‌ خوانیم که پیغمبر اکرم (ص) فرمود: منظور از” علیین” آسمان هفتم و زیر عرش خدا است (تفسیر نمونه، ج 26 ص271).توصیف جالبى که در سوره قمر از جایگاه پرهیزگاران شده است، دو ویژگى دارد که همه امتیازات در آن جمع است: نخست اینکه آنجا جایگاه صدق است و هیچگونه باطل و بیهودگى در آن راه ندارد. سراسر حق است و تمام وعده‌ هاى خداوند درباره بهشت در آنجا عینیت پیدا مى ‌کند و صدق آنها آشکار مى‌ شود. دیگر اینکه: در جوار و قرب خدا است، همان چیزى که از کلمه” عند” (نزد) استفاده مى‌ شود که اشاره به نهایت قرب و نزدیکى معنوى است، نه جسمانى. آن هم نسبت به خداوندى که هم مالک است و هم قادر، هر گونه نعمت و موهبتى در قبضه قدرت و در فرمان حکومت و مالکیت او است، و به همین دلیل در پذیرایى این میهمانان گرامى فروگذار نخواهد کرد و تنها خودش مى‌ داند چه مواهبى براى آنها آماده ساخته است.(ر.ک: تفسیر نمونه،‌ ج۲۳، ص۸۰)