طلسمات

خانه » همه » مذهبی » مقایسه تجاوز به زنان در ایران و غرب

مقایسه تجاوز به زنان در ایران و غرب


مقایسه تجاوز به زنان در ایران و غرب

۱۳۹۸/۰۹/۲۶


۷۶۴ بازدید

سلام
اگر امار ضرب وشتم زن و تجاوز در امریکا هست در ایران هم هست پس چه تفاوتی میان این دو وجود دارد؟

دانشجوی محترم ضمن تشکر از تماس شما با این مرکز، اصل وجود ضرب و شتم و تجاوز در ایران و آمریکا امری نیست که کسی آن را انکار کند، چنانکه همین مساله در همه کشورهای دنیا کمابیش وجود دارد، با این حال وجود یک موضوع در دو کشور به معنای همسانی دو کشور با یکدیگر نمی باشد، چرا که ممکن است میزان و علل وجود این موضوع و نیز واکنش دولتها در دو کشور با یکدیگر تفاوت داشته باشد، در واقع بروز اتفاقات تلخی از این دست ، یک ناهنجاری بزرگ در هر جامعه ای است که باید توسط مسئولان مربوطه به شدت با آن برخورد شود و به اعتقاد ما در نظام جمهوری اسلامی علاوه بر اینکه چنین مسائلی خواست رهبران نظام نمی باشد در صورتی که چنین اتفاقی در گوشه ای از کشور به هر دلیلی رخ دهد قطعا با آن برخورد شدیدی صورت می گیرد. به همین دلیل اصل اینکه اتفاقی از این دست در جامعه (و لو جامعه دینی) ما رخ دهد به دلیل وجود هزاران انسان غیر متعهد و ناپاک و حتی انسان به ظاهر متعهد جایز الخطا در جامعه ، امری ممکن است و مهم این است که بدانیم آیا نظام اسلامی تا چه میزان بسترهای تحقق نیات شوم چنین افرادی را نا امن کرده است و در صورتی که خدای نکرده چنین اتفاقی رخ دهد نظام اسلامی تا چه میزان نسبت به مقابله و مبارزه با این افراد اهتمام دارد که به اعتقاد ما اولا نظام اسلامی تلاش دارد تا با گسترش فضایل و ایجاد فضایی توام با رشد ارزش های الهی و انسانی ، مانع از شکل گیری چنین لکه های ننگی در جامعه شود و ثانیا در صورت بروز چنین فجایعی ، قطعا نظام اسلامی با آن برخورد کرده و تکیه گاه امن و امینی برای مردم در زمینه مقابله با چنین مشکلاتی می باشد و این تفاوتی است که این نظام با نظام های غربی دارد ؛ نظام هایی که از سویی با ترویج فرهنگ منحط و مبتذل غربی با چاشنی بی بند و باری و بی پروایی های اخلاقی ، زمینه رشد چنین رفتارهایی را فراهم می آورند و از سویی دیگر به دلیل بی اعتمادی مردم به این نظام ها ، پس از بروز این فجایع نیز امیدی به پیگیری و رفع این مسائل از سوی این نظام ها وجود ندارد که این مساله از آمارهای موجود به خوبی قابل تشخیص است . به عنوان مثال بر اساس گزارشی که مدتی پیش مجله تایم با عنوان «تجاوز به عنف: بحران تجاوز جنسی در دانشگاه‌های آمریکا» منتشر کرد مشخص شد که اکثر دختران و زنانی که در این کشور وارد محیط دانشگاه می شوند ، مورد تجاوز جنسی قرار می گیرند که در این میان برخی دانشگاه ها همچون شهر دانشگاهی میسولا «پایتخت تجاوز جنسی آمریکا» نام گرفته است . در این گزارش در ادامه در زمینه وضعیت سایر دانشگاه های آمریکا چنین آمده است : « با این حال، این نام مستعار اشتباه است. نامیدن میسولا به «پایتخت تجاوز جنسیِ آمریکا» در واقع گمراه کننده است. دانشگاه مونتانا مرکز حملات عجیب و غریب جنسی بین مؤسسات آموزش عالی آمریکا نیست. حقیقت آن است که برای همه زنان جوان آمریکایی به‌خصوص کسانی که 18 یا 19 ساله هستند، با آغاز تحصیلات دانشگاهی، دانشگاه‌های آمریکایی مکان‌هایی بسیار خطرناک به حساب می‌آیند. آخرین تحقیقات نشان می‌دهد که طی دوران دانشگاه از هر 5 زن، 1 نفر قربانی تجاوز جنسی کامل و یا حداقل اقدام برای تجاوز می‌شود … بر اساس آمار منتشر شده در سایت دانشگاه مونتانا، به‌طور میانگین 8 هزار و 321 دانشجوی دختر در این دانشگاه مشغول تحصیل هستند. این بدان معنی است که از هر 31 دانشجوی دختر، 1 نفر طی تحصیل در این دانشگاه مورد تعرض جنسی قرار گرفته است.»(مجله تایم ، نقل از خبرگزاری تسنیم ، http://www.tasnimnews.com/Home/Single/381284 ) همچنین به نوشته پایگاه خبری «آلترنت» در این کشور هر دقیقه یک زن مورد سوء استفاده جنسی قرار می‌گیرد. در این کشور هر 15 ثانیه مورد ضرب و شتم گزارش شده است. تجاوز جنسی به زنان بومی در ایالات متحده شایع است. برخی از زنانی که توسط سازمان عفو بین‌المللی مورد مصاحبه قرار گرفته‌اند اظهار داشته‌اند که در جامعه خودشان کسی را نمی‌شناسد که تجربه خشونت جنسی نداشته باشد. نکته مهم آن است که کمتر از 5 درصد متجاوزان به عنف گناهکار شناخته شده و فقط 3 درصد از آنها در زندان هستند، یعنی از هر 16 متجاوز به عنف 15 نفر آزاد هستند.(خبرگزاری فارس، http://fna.ir/ )
در کنار واقعیت تلخی که بدان اشاره شد ، مساله دیگر بی اعتمادی مردم به نیروهای امنیتی و قضایی این کشورها به منظور پیگرد حوادث رخ داده می باشد به طوری که بر اساس تحقیقی که در سال 2000 در آمریکا منتشر شد، تنها 5 درصد از زنان و دخترانی که در این کشور مورد آزار جنسی قرار می گیرند به پلیس شکایت می کنند. تقریباً 25 درصد از قربانیانی که به پلیس گزارش نمی دهند می گویند از عواقب آن می ترسند. عواقبی مثل دشمنی متجاوز و ادامه اذیت وآزارهای بیشتر او از این دست هستند. 27 درصد از قربانیان هم گفته اند مطمئن نیستند پلیس بتواند برای آنها کاری بکند. همچنین در گزارش 2014 وزارت دفاع آمریکا که در آن به صراحت به موضوع افزایش تجاوز جنسی در دانشگاه های این وزارتخانه پرداخته شده است چنین آمده است که بسیاری از دانشجویان زن این آکادمیها، به دلیل ترس از مقاماتی که حامی خاطیان هستند، هنوز شکایتی علیه دانشجویان مرد خاطی، تسلیم مقامات مربوطه نکرده‌اند.(تسنیم ، http://www.tasnimnews.com/Home/Single/373484 )
با توجه به آنچه گفته شد نا امنی هایی از قبیل آنچه مطرح شده است در کشور ما ، هر چند حتی یک مورد آن نیز قابل گذشت نمی باشد اما اولا به اندازه ای نیستند که چهره عمومی نظم و امنیت کشور را از یک کشور امن به یک کشور نا امن تغییر دهد و ثانیا در صورت بروز چنین مسائلی ، مقامات مسئول قطعا با آن برخورد کرده و تکیه گاهی امن برای مردم محسوب می شوند.
در پایان امیدواریم با همت و تلاش همه مردم و مسئولان و گسترش فرهنگ دینی در جامعه و رهایی بیش از یپش از فرهنگ منحط و مبتذل غرب ، در آینده ای نه چندان دور جامعه ای را شاهد باشیم که در آن نشانی از معضلات و ناهنجاری های ناگواری از قبیل تجاوز و ضرب و شتم زنان به شیوه ای که در غرب شایع است وجود نداشته باشد .

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد