مقصود از «اسراف بر نفس» در قرآن چیست؟

این سؤال، اشاره به آیه‌ای از قرآن دارد که می‌فرماید: «بگو: اى بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌‏اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می‌آمرزد؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است».[1]
برخی از مفسران در توضیح اسراف[2] می‌گویند: «اسراف»، به معناى تجاوز از حد در هر کاری است؛ هر چند که در خصوص خرج‌کردن مال مشهورتر است. اما در آیه مورد بحث، گویا متضمن معناى جنایت و یا معنایى نزدیک به آن نیز هست؛ زیرا با کلمه «على» متعدى شده است. بنابراین اسراف بر نفس، همان ظلم بر نفس است که به معنای ارتکاب گناه است.[3] در همین راستا تقریباً تمام مفسران «اسراف بر نفس» را به «ارتکاب گناه» تفسیر کرده‌اند.[4]