قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۲/۰۴/۲۹
–
۴۵۲۶ بازدید
پول کمکهای رهبر به زندانیان نیازمند از کجا تامین میشود؟شما که میگوییدرهبر حقوق نمیگیرد؟اگه هم پول خمس باشد که نباید به اسم رهبر گفت تازه اگه مال خودش باشد هم گفتن ندارد چون ریا میشود؟
هزینه زندگی مقام معظم رهبری بیشتر از هدایا و نذوراتی که در مورد ایشان می شود , تأمین می شود و ایشان از وجوهات و منابع دولتی استفاده نمی کنند .
حجت الاسلام و المسلمین احمد مروی، معاون ارتباطات حوزه ای دفتر مقام معظم رهبری به عنوان یکی از افرادی که مستقیما با شخص مقام معظم رهبری در ارتباط می باشد و از نزدیک با جزئیات زندگی معظم له آشنا می باشد در مصاحبه ای که با ویژه نامه روزنامه جام جم با عنوان تداوم آفتاب داشتند در مورد نحوه امرار معاش مقام معظم رهبری می گویند : « اداره زندگی ایشان عمدتاً یعنی آن قدر که من اطلاع دارم که تا حدی دقیق است بیشتر از نذوراتی است که مردم در مورد حضرت آقا انجام می‌دهند. نذورات می‌آید. برای امام هم (رضوان‌الله تعالی علیه) خیلی نذورات می‌رفت. برای حضرت آقا هم نذورات زیاد می‌آید که نذر شخصی آقا می‌کنند که آقا، زندگی‌شان عمدتاً از همین نذورات اداره میشود و از بیت‌المال و از دفتر استفاده نمی‌کنند. از وجوهات که اصلاً هیچ استفاده نمی‌کنند. عمدتاً همین نذورات است. » (ویژه نامه تداوم آفتاب روزنامه جام جم شنبه 17 اسفند 1387به نقل از سایت اطلاع رسانی جام جم آنلاین)
منبع کمک هایی که معظم له به نیازمندان و زندانیان و امثال اینها می کنند از وجوهات شرعیه مانند خمس و زکات و… وجوهات برّیه ( خیریه) مانند: هدایا ،وقف، نذر و… و اموالی است که در اختیار حاکم اسلامی (بیت المال ) است که مردم برای اداره امور دینی به مرجع تقلید خود می دهند که برطبق قوانین و احکام خاص خود که در اسلام مشخص شده آنها را برای مصرف امور دینی مسلمین بکار گیرند و به همین دلیل نمی توان گفت ایشان فلان کمک را از منبع مشخصی انجام داده اند .
این وجوهات در اختیار رهبری قرار داشته و حتی اگر وجوهات شرعی همچون خمس و زکات باشد در واقع متولی نحوه هزینه کرد آنها رهبری می باشد و به همین دلیل اعلام این کمک ها به نام رهبری ایرادی ندارد . در واقع در چنین مواردی ، منظور از کمک رهبری این است که ایشان فلان مقدار از اموالی که در اختیارشان بوده و می توانستند در راه های مختلف مصرف کنند را به این امر خیر اختصاص داده اند و این کار امری عادی است چنانکه مثلا گفته می شود رئیس جمهور فلان مبلغ را به نخبگان مدال آور در المپیاد هدیه دادند و حال آنکه حتی ریالی از این پول ، از جیب رئیس جمهور پرداخت نمی شود که منظور این است که رئیس جمهور از یکی از ردیف بودجه هایی که در اختیار دارد این مبلغ را در اختیار این نخبگان قرار داده است و نه اینکه الزاما از جیب خود پرداخت کرده باشد .
اعلام کمک رهبری به نیازمندان (حال از هر منبعی باشد اعم از وجوهات شرعی که نوعی بیت المال محسوب می شود و یا هدایا و نذوراتی که اموال شخصی معظم له محسوب می شوند) هیچ ایرادی نداشته و به هیچ وجه ریا نیز محسوب نمی شود . در توضیح این مطلب لازم است اشاره نماییم که
الف – تحقق ریا نسبت به یک عمل شرایطی دارد که از جمله آنها عبارت است از قصد کردن برای ریا و خود نمایی و نیز در نظر داشتن هدف هایی همچون جاه طلبی و پیدا کردن محبوبیت در میان مردم به منظور کسب قدرت و ثروت . این در حالی است که رهبری اساسا نیازی به چنین کارهایی برای کسب قدرت و محبوبیت نداشته و سیره عملی و نظری ایشان نیز همواره مغایر با ریاکاری بوده است .
ب – انجام کارهای نیک در ملا عام و به صورت آشکار ، همواره مذموم و یا مصداق ریا نمی باشد و حتی در برخی امور ، شارع مقدس ، نه تنها مجوز چنین کاری را صادر کرده بلکه حتی ثواب هایی نیز برای آن مترتب شده است که از جمله این موارد ، کمک به محرومان و نیازمندان می باشد .
به عنوان مثال در قرآن کریم در سوره بقره در یکی از آیات ، صدقه آشکار را خوب و نیک معرفی کرده و می فرماید : « إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقاتِ فَنِعِمَّا هِیَ »(بقره/271) ، هر چند در ادامه صدقه پنهان را بهتر از صدقه آشکار معرفی می کند که اصل جایز و مطلوب بودن صدقه آشکار ، حاکی از این است که صدقه آشکار الزاما به معنای ریا نمی باشد . همچنین در آیه دیگری خداوند متعال به کسانی که اموال خود را در نهان و آشکار انفاق می کنند ، اجر و پاداش وعده می دهد که باز هم حاکی از این است که هر انفاق آشکاری ، ریا نمی باشد : الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِم (بقره /274)
علاوه بر این در روایات متعددی نیز بر جواز صدقه و انفاق آشکار تاکید شده است . به عنوان مثال در روایتی از امام صادق ع چنین نقل شده است : «صَدَقَةُ الْعَلَانِیَةِ تَدْفَعُ سَبْعِینَ نَوْعاً مِنَ الْبَلَاءِ وَ صَدَقَةُ السِّرِّ تُطْفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ.»(شیخ صدوق ، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، النص، ص: 143) یعنی صدقه آشکار هفتاد نوع بلا را دفع می کند و صدقه نهان غضب پروردگار را فرو می نشاند .
یکی از عللی که انفاق آشکار را از دائره ریا بودن خارج می سازد ابعاد اجتماعی این موضوع می باشد . چرا که انفاق آشکار ، می تواند به زمینه ای برای تبلیغ انفاق کردن و تشویق دیگران به این کار تبدیل شود و مصلحت این کار به اندازه ای مهم است که با وجود شائبه وجود ریا کاری در آن ، مورد تایید قرار گرفته است . لذا انجام چنین کاری کاملا مجاز و مورد تایید دین مبین اسلام بوده و تنها در صورتی ریا خواهد بود که فرد ، به قصد ریاکاری انجام دهد و چون دانستن چنین امری ، مربوط به قلب انسان می باشد و هیچ کس نمی تواند قسم بخورد که عمل فردی از روی ریا صورت می گیرد لذا نمی توان به صرف اینکه فردی انفاق آشکاری انجام می دهد وی را متهم به ریاکاری نمود .
در مورد مقام معظم رهبری و انفاق آشکاری که ایشان انجام می دهند نیز این موضوع ساری و جاری است . چرا که علاوه بر بی نیازی ایشان به ریاکاری ، اقدام معظم له در کمک آشکار به نیازمندان و محرومان جامعه ، بازتاب مثبتی در جامعه پیدا کرده و باعث تشویق افراد فراوانی به این کار خیر و خداپسندانه شده و درنهایت باعث گره گشایی از مشکلات دهها انسان محتاج و نیازمند می گردد و به همین دلیل بهتر است با طرح چنین شبهاتی مانع از گره گشایی از کار صدها نیازمند نشویم .
حجت الاسلام و المسلمین احمد مروی، معاون ارتباطات حوزه ای دفتر مقام معظم رهبری به عنوان یکی از افرادی که مستقیما با شخص مقام معظم رهبری در ارتباط می باشد و از نزدیک با جزئیات زندگی معظم له آشنا می باشد در مصاحبه ای که با ویژه نامه روزنامه جام جم با عنوان تداوم آفتاب داشتند در مورد نحوه امرار معاش مقام معظم رهبری می گویند : « اداره زندگی ایشان عمدتاً یعنی آن قدر که من اطلاع دارم که تا حدی دقیق است بیشتر از نذوراتی است که مردم در مورد حضرت آقا انجام می‌دهند. نذورات می‌آید. برای امام هم (رضوان‌الله تعالی علیه) خیلی نذورات می‌رفت. برای حضرت آقا هم نذورات زیاد می‌آید که نذر شخصی آقا می‌کنند که آقا، زندگی‌شان عمدتاً از همین نذورات اداره میشود و از بیت‌المال و از دفتر استفاده نمی‌کنند. از وجوهات که اصلاً هیچ استفاده نمی‌کنند. عمدتاً همین نذورات است. » (ویژه نامه تداوم آفتاب روزنامه جام جم شنبه 17 اسفند 1387به نقل از سایت اطلاع رسانی جام جم آنلاین)
منبع کمک هایی که معظم له به نیازمندان و زندانیان و امثال اینها می کنند از وجوهات شرعیه مانند خمس و زکات و… وجوهات برّیه ( خیریه) مانند: هدایا ،وقف، نذر و… و اموالی است که در اختیار حاکم اسلامی (بیت المال ) است که مردم برای اداره امور دینی به مرجع تقلید خود می دهند که برطبق قوانین و احکام خاص خود که در اسلام مشخص شده آنها را برای مصرف امور دینی مسلمین بکار گیرند و به همین دلیل نمی توان گفت ایشان فلان کمک را از منبع مشخصی انجام داده اند .
این وجوهات در اختیار رهبری قرار داشته و حتی اگر وجوهات شرعی همچون خمس و زکات باشد در واقع متولی نحوه هزینه کرد آنها رهبری می باشد و به همین دلیل اعلام این کمک ها به نام رهبری ایرادی ندارد . در واقع در چنین مواردی ، منظور از کمک رهبری این است که ایشان فلان مقدار از اموالی که در اختیارشان بوده و می توانستند در راه های مختلف مصرف کنند را به این امر خیر اختصاص داده اند و این کار امری عادی است چنانکه مثلا گفته می شود رئیس جمهور فلان مبلغ را به نخبگان مدال آور در المپیاد هدیه دادند و حال آنکه حتی ریالی از این پول ، از جیب رئیس جمهور پرداخت نمی شود که منظور این است که رئیس جمهور از یکی از ردیف بودجه هایی که در اختیار دارد این مبلغ را در اختیار این نخبگان قرار داده است و نه اینکه الزاما از جیب خود پرداخت کرده باشد .
اعلام کمک رهبری به نیازمندان (حال از هر منبعی باشد اعم از وجوهات شرعی که نوعی بیت المال محسوب می شود و یا هدایا و نذوراتی که اموال شخصی معظم له محسوب می شوند) هیچ ایرادی نداشته و به هیچ وجه ریا نیز محسوب نمی شود . در توضیح این مطلب لازم است اشاره نماییم که
الف – تحقق ریا نسبت به یک عمل شرایطی دارد که از جمله آنها عبارت است از قصد کردن برای ریا و خود نمایی و نیز در نظر داشتن هدف هایی همچون جاه طلبی و پیدا کردن محبوبیت در میان مردم به منظور کسب قدرت و ثروت . این در حالی است که رهبری اساسا نیازی به چنین کارهایی برای کسب قدرت و محبوبیت نداشته و سیره عملی و نظری ایشان نیز همواره مغایر با ریاکاری بوده است .
ب – انجام کارهای نیک در ملا عام و به صورت آشکار ، همواره مذموم و یا مصداق ریا نمی باشد و حتی در برخی امور ، شارع مقدس ، نه تنها مجوز چنین کاری را صادر کرده بلکه حتی ثواب هایی نیز برای آن مترتب شده است که از جمله این موارد ، کمک به محرومان و نیازمندان می باشد .
به عنوان مثال در قرآن کریم در سوره بقره در یکی از آیات ، صدقه آشکار را خوب و نیک معرفی کرده و می فرماید : « إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقاتِ فَنِعِمَّا هِیَ »(بقره/271) ، هر چند در ادامه صدقه پنهان را بهتر از صدقه آشکار معرفی می کند که اصل جایز و مطلوب بودن صدقه آشکار ، حاکی از این است که صدقه آشکار الزاما به معنای ریا نمی باشد . همچنین در آیه دیگری خداوند متعال به کسانی که اموال خود را در نهان و آشکار انفاق می کنند ، اجر و پاداش وعده می دهد که باز هم حاکی از این است که هر انفاق آشکاری ، ریا نمی باشد : الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِم (بقره /274)
علاوه بر این در روایات متعددی نیز بر جواز صدقه و انفاق آشکار تاکید شده است . به عنوان مثال در روایتی از امام صادق ع چنین نقل شده است : «صَدَقَةُ الْعَلَانِیَةِ تَدْفَعُ سَبْعِینَ نَوْعاً مِنَ الْبَلَاءِ وَ صَدَقَةُ السِّرِّ تُطْفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ.»(شیخ صدوق ، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، النص، ص: 143) یعنی صدقه آشکار هفتاد نوع بلا را دفع می کند و صدقه نهان غضب پروردگار را فرو می نشاند .
یکی از عللی که انفاق آشکار را از دائره ریا بودن خارج می سازد ابعاد اجتماعی این موضوع می باشد . چرا که انفاق آشکار ، می تواند به زمینه ای برای تبلیغ انفاق کردن و تشویق دیگران به این کار تبدیل شود و مصلحت این کار به اندازه ای مهم است که با وجود شائبه وجود ریا کاری در آن ، مورد تایید قرار گرفته است . لذا انجام چنین کاری کاملا مجاز و مورد تایید دین مبین اسلام بوده و تنها در صورتی ریا خواهد بود که فرد ، به قصد ریاکاری انجام دهد و چون دانستن چنین امری ، مربوط به قلب انسان می باشد و هیچ کس نمی تواند قسم بخورد که عمل فردی از روی ریا صورت می گیرد لذا نمی توان به صرف اینکه فردی انفاق آشکاری انجام می دهد وی را متهم به ریاکاری نمود .
در مورد مقام معظم رهبری و انفاق آشکاری که ایشان انجام می دهند نیز این موضوع ساری و جاری است . چرا که علاوه بر بی نیازی ایشان به ریاکاری ، اقدام معظم له در کمک آشکار به نیازمندان و محرومان جامعه ، بازتاب مثبتی در جامعه پیدا کرده و باعث تشویق افراد فراوانی به این کار خیر و خداپسندانه شده و درنهایت باعث گره گشایی از مشکلات دهها انسان محتاج و نیازمند می گردد و به همین دلیل بهتر است با طرح چنین شبهاتی مانع از گره گشایی از کار صدها نیازمند نشویم .