همه مراجع (به جز آيات عظام سيستانى و مكارم): لباس شهرت، لباسى است كه پوشيدن آن براى شخص، به جهت جنس پارچه يا رنگ يا كيفيت دوخت يا مندرس بودنش و مانند آن، معمول نبوده و خلاف شأن او به حساب آيد؛ به طورى كه اگر آن را در برابر مردم بپوشد، توجه آنان را به خود جلب كرده و انگشت نما شود.[1] آيت اللّه سيستانى: منظور لباسى است كه مؤمن را به صورتى زشت و نامناسب در آورد.[2] آيت اللّه مكارم: لباس شهرت، لباسى است كه جنبه رياكارى دارد و شخص مى خواهد به وسيله آن مثلاً به زهد و ترك دنيا مشهور شود، خواه از جهت پارچه يا رنگ آن باشد و يا دوخت آن. امّا اگر واقعاً قصدش ساده پوشيدن است و جنبه رياكارى ندارد، نه تنها جايز است؛ بلكه عملى شايسته است.[3]
پي نوشت:
[1] توضيح المسائل مراجع، م845؛ نورى، توضيح المسائل، م846؛ بهجت، توضيح المسائل، م711؛ خامنه اى، اجوبه الاستفتاءات، س1361؛ وحيد، توضيح المسائل، م851. [2] دفتر: آيت الله سيستانى. [3] آيت الله مكارم، توضيح المسائل مراجع، م845كتاب آراستگي و مدگرايي، سيد حسن موسوي، دفتر نشر معارف