بسیاری از ادیان و مذاهب در آیین خود به مصلح یا موعودی که در آخر الزمان ظهور می کند و جهان را به صلح و آرامش رسانده، عدالت و مساوات را برقرار می نماید، اعتقاد دارند؛ این باور حتی جزئی از اصول اساسی کیش و مذهب آنهاست.

اوضاع آشفته و اسفناک جهان، چنان مردم را به وحشت می اندازد که وجدان های زنده و دل های حساس را پریشان می نماید. این وضعیت، خیرخواهان بشریت را سرگردان نموده و زنگ خطر سقوط انسانیت را طنین انداز می سازد؛ گاه به طوری ناامید می شوند که در اصل قابلیت اصلاح بشر تردید می نمایند و به اوضاع آیندة جهان بدبین می شوند.

به طور قطع هیچ یک از ادیان آسمانی، به قدر اسلام به آیندة بشریت توجه نکرده است؛ زیرا با تنظیم قوانینی مستدل به سعادت و کمال بشری پرداخته و فضایل و کرامات انسانی را در آن لحاظ کرده است. قرآن نیز بر این مطلب تأکیده کرده و به شایستگی وارثان زمین اشاره کرده و فرموده: « وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الأرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ ؛ در (زبور) بعد از ذکر [تورات ] نوشتیم : بندگان شایسته ام وارث [حکومت ] زمین خواهند شد!»[1]
در این میان شیعیان قوانین و دستورات جامع و متین اسلام را که برگرفته از منبع وحی می باشد، برای تأمین سعادت بشری کامل و جامع می دانند و عصر درخشان حکومت توحیدی را در زمان ظهور مهدی موعود (عج الله تعالی فرجه) می دانند. تبیین کنندة عقیدة شیعه، کلام امام رضا ـ علیه السّلام ـ است که در ادامة قرائت شعر دعبل بیان کردند. حضرت فرمودند: «فرزند چهارم من حجت و قائمی است که در ایام غیبت باید در انتظارش بود و وقتی ظهور می کند باید از وی اطاعت کرد؛ اوست که زمین را پر از عدل و داد می کند».[2]
نویسنده و متفکر غربی، هانری کربن می گوید:

با در نظر گرفتن «منجی» در همه ادیان، نشانه هایی هم برای او بیان شده است. همچنین به نام و نشان او، علت ظهور و نحوة برقراری صلح و عدالت در جهان اشارات بسیاری شده است. مثلاً زردتشتی ها معتقدند که سرانجام در پایان این هزاره سوشیانس، آخرین منجی زردتشتی، ظهور می کند. جاودانان زردتشتی به یاری او می آیند. نبرد نهایی نیروهای اورمزدی با قدرت های اهریمنی صورت می گیرد. اورمزد اهریمن را شکست می دهد… سوشیانس با اجرای مراسم «یسنا» – که مهم ترین آیین زردتشتی است،موجب جاودانگی مردمان می شود. (دینکرد، 675، جاماسب نامه، فصل 17، بند 16-9، گزیده های زاد سپرم، فصل 34 و 35).[3]
همچنین با وجود اختلافات بسیاری که در آیین یهود نسبت به منجی وجود دارد، این نکته قابل تأمل است که همگی به وجود و ظهور منجی که پایان دهندة بی عدالتی ها و گرفتاری ها خواهد بود معتقد هستند:

سرانجام، پادشاهی، از نسل یسئی (پدر داود) که حکیم و خدا ترس است، ظهور خواهد کرد و جهان را از عدل و خیر و برکت پر خواهد کرد.[4]
اما مسئله مهدویت در دنیای غرب

دربارة آخر الزمان در بخش های مختلف کتاب عهد جدید نظریاتی بیان شده که یکسان و یکنواخت نیست، ولی مبین وجود و ظهور منجی است که نمونة آن در بخش هایی از کتاب عهد جدید، خصوصاً در آخرین رساله های پولس و در انجیل یوحنا دیده می شود و در حقیقت مکمل نظر پیشین است. در نگاه مسیحیت حضرت مسیح یک شخص معین نیست، بلکه اصلی است الهی و فوق طبیعی، فراتر از تاریخ و زمان، که پیش از آفرینش جهان بوده و بعد از پایان آن نیز خواهد بود.[5]
بعضی معتقدند که عیسی ـ علیه السّلام ـ تنها از آمدن ملکوت و نجات بخشی سخن گفته، و آنچه دربارة علایم آخر الزمان در کتاب عهد جدید دیده می شود، همه را نویسندگان انجیل ها از مکاشفات یهودی گرفته و در نوشته های خود وارد کرده اند .[6]
در شرح وقایع آخر الزمان در کتاب عهد جدید، از همه جا مفصل تر و نزدیک تر به فرجام شناسی یهود، مواردی در کتاب مکاشفة یوحنا آمده است:

– تصویری از شهر آسمانی (اورشلیم سماوی) که جایگاه مؤمنان و رستگاران است ارائه می‎دهد. [7]
– پیش از رجعت عیسی ـ علیه السّلام ـ تحولات عظیم کیهانی مانند باریدن خون و آتش از آسمان، تاریک شدن خورشید و ماه و ستارگان و… واقع می شود، دجال (ضد مسیح) در دریای آتش افکنده می شود و پرندگان از خون و گوشت جباران و بدکاران سیر می شوند.[8]
– هنگامی که قدرت های شیطانی نابود شدند، شیطان خود به زنجیر کشیده می شود، و هزار سال در هاویه محبوس می ماند . [9]
– شهیدان زنده می شوند و مسیح بر جهان حکومت می کند و صلح و خیر و برکت درجهان برقرار می ماند … فرشتگان کتاب اعمال را می گشایند، نیکوکاران که نام شان در «دفتر حیات» ثبت است،‌در جهانی نو که ملکوت الهی است، به حیات جاوید می‎رسند [10]
عیسی ـ علیه السّلام ـ ، منجی موعود اسرائیل

تولد دوبارة اسرائیل، در میان یهودیان سراسر جهان، توأم با احیای علاقه به معنویت بوده است. بسیاری از یهودیان تعالیم تورات و پیامبران را با ادعاهای عهد جدید، مورد قیاس قرار داده اند و پذیرفته اند که عیسی، منجی موعود اسرائیل است و عهد جدید، کتابی یهودی دربارة موعودی یهودی است.

آغاز جنبش یهودیت مسیحایی فعلی، همزمان با شروع جنبش صهیونیسم در اوایل 1900 میلادی آغاز شد. گروه های تحقیق و اخوت بسیاری در سراسر جهان با رشد فزاینده ای گسترش می یابند. پیروان عیسی علیه السلام که در سلک یهودیت مسیحایی هستند از نام عبری عیسی علیه السلام« یشوعا» به معنای رستگاری ، استفاده کرده و هویت یهودی خود را محفوظ می‎دارند. آنان (مسیحیان یهودی) اعیاد یهودیان را جشن می گیرند، تعلیمات خود را از تورات می گیرند و در آداب و رسوم از یهودیان تبعیت می کنند.

اینها همه نشان از نفوذ یهودیان در بین مسیحیان و نیز اعتقادشان به ظهور عیسی ـ علیه السّلام ـ است که در بسیاری موارد از آن سوء استفاده هایی بر علیه مسلمانان و خود مسیحیان شده و می شود. به عنوان نمونه جملاتی از نامة دکتر مروان سعید صالح ابوالروب آورده می شود. او می نویسد :

بین مسجد الاقصی (قبلة اول مسلمین) و مسجد القبه سر درگمی قابل توجهی وجود دارد. چنان که هر گاه در رسانه ها ذکری از مسجد الاقصی به میان می آید، عکسی از مسجد القبه (قدس) به عوض آن نشان داده می شود که این عمق توطئة اسرائیل را نمایان می کند.اسرائیل می خواهد تصویر مسجد الاقصی را از اذهان مردم بالاخص مسلمانان پاک کند تا قادر به تخریب آن و ساختن هیکل سلیمان باشد.

در حال حاضر یهودیانی وجود دارند که می خواهند حرم شریف را به هر قیمت ممکن به چنگ آورند. مسیحیانی که می خواهند شاهد بازسازی معبد یهودیان و تخریب آن برای تحقق آرماگدون[11] باشند. و مسلمانانی که به هیچ قیمت قدس را واگذار نخواهند کرد.

آرماگدون، عوام فریبی و انتظار مهدی عج الله تعالی فرجه

این مقاله به دست های پشت پردة صهیونیسم مسیحی در اجرای سناریوی حمله به عراق که بیشتر حول محور مسئلة انتظار منجی صورت می گیرد، هشدار می دهد و عوام فریبی هایی را که صهیونیست ها در جهت مسخ اعتقاد به ظهور منجی در اذهان پیروان دیگر ادیان، به ویژه اسلام و مسیحیت ا نجام می دهند، گوشزد می کند.

نویسنده، دولت های غرب را در پیگیری مسئلة آخر الزمان، از شیعیان فعال تر می داند. ساختن فیلم هایی مانند «مردی که آینده را می دید»، «ماتریکس»، «ده فرمان» و «بن هور» و نیز طراحی «جنگ ستارگان» از شواهد این فعالیت است. افزون بر اینکه مؤسسه های دینی راست گرایان مسیحی،‌ از دهة هشتاد میلادی، مردمان کشورهای غربی را به ایمان جمعی به وقوع حادثه ای بزرگ در سرزمین شام توجه داده اند. بنا به پیش بینی این گروه از مفسران، در آینده لشکری از به اصطلاح دشمنان مسیح که بدنه اصلی آن از میلیون ها نظامی تشکیل یافته است، از عراق حرکت می کند و پس از گذشتن از رود خشک فرات، به سوی قدس رهسپار می گردد. اما نیروهای مؤمن به مسیح، راه این لشکر را سدّ کرده، سپس همگی در دره ای به نام «آرماگدون» با یکدیگر برخورد خواهند کرد. بنابر پیش گویی و بلکه برنامه ریزی نظامی این دولت ها، به منظور تسریع در ظهور مسیح یهودی،‌ وقوع نبردهای هسته ای در این منطقه اجتناب ناپذیر است، جنگی جهانی که به مرگ میلیون ها نفر غیر یهودی و غیر مسیحی خواهد انجامید.

نویسنده در ادامه گزارشی از تلاش های صهیونیست ها برای عملی کردن آرمان دیرینة خود مبنی بر تشکیل حکومت جهانی ارائه می دهد و در پایان، جریان هایی مانند تقابل بن لادن یا صدام با آمریکا را بدون تردید، یک بازی سیاسی جهت پیاده شدن نقشه های یهودیان، صهیونیست می داند.[12]
با جمع بندی مطالب فوق به خوبی می توان دریافت که آنچه در غرب کنونی می گذرد، رسیدن زود هنگام به منجی و مصلح جهانی است و برای تسریع در ظهور او مثل برخی افراد کج اندیش در آیین خودمان (اسلام) که برای تسریع در ظهور او به فساد و تباهی دامن می زنند، به هر شیوه ای متوسل می شوند؛ چرا که فقط اوست که می تواند جهان پر از نابرابر و فساد را پر از عدل و داد کند.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:

1. نشان های پایان، علی فاطمیان، انتشارات فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1381 تهران.

2. منتظر چشم به راهی فریادگر، مهدی حکیمی، انتشارات آستان قدس رضوی، 1381، مشهد.

3. منتظر جهان و راز طول عمر، سید احمد علم الهدی، انتشارات طوس، 1348، مشهد.

4. دادگستر جهان، ابراهیم امینی، انتشارات شفق، 1376، قم.

پی نوشت ها:

[1] . انبیاء/105.

[2] . سلیمان، ینابیع المودة، ج2، ص197.

[3] . فاطمیان، علی، نشانه های پایان، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1381، ص171.

[4] . همان، ص 141 و رک : اشعیا: 11/1-8..

[5] . رسالة پولس به کولسیان: 1/15-18، یوحنا: 11/25 . رک : نشانه های پایان، ص161 .

[6] . همان، ص164.

[7] . یوحنا: 21/9.

[8] . یوحنا: 13/1-18

[9] . یوحنا: 20/1-10.

[10] . یوحنا: باب 20

[11] . آرماگدون تنها یک بار در کتاب مقدس آمده است (یوحنا: 16/16). احتمالاً لغتی عبری است به معنای «تپة مگیدو» که در فلسطین واقع می باشد. در عهد جدید نام محلی است که در پایان دنیا، پادشاهان زمین تحت رهبری اهریمنی، به نبرد با نیروهای خدا می پردازند.

[12] . خبر نامة دین پژوهان، شمارة 11، ص 19 به نقل از روزنامه اطلاعات، 4/8/1381.