به مطلب زیر توجه کنید. فَانْطَلَقا حَتَّى إِذا أَتَیا أَهْلَ قَرْیَةٍ اسْتَطْعَما أَهْلَها فَأَبَوْا أَنْ یُضَیِّفُوهُما فَوَجَدا فِیها جِداراً یُرِیدُ أَنْ یَنْقَضَّ فَأَقامَهُ قالَ لَوْ شِئْتَ لاتَّخَذْتَ عَلَیْهِ أَجْراً (کهف- 77)باز به راه خود ادامه دادند، تا به قریه اى رسیدند، از آنها خواستند که به آنها غذا دهند، ولى آنها از مهمان کردنشان خوددارى نمودند (با اینحال) آنها در آنجا دیوارى یافتند که مى خواست فرود آید، (آن مرد عالم) آن را برپا داشت، (موسى) گفت (لا اقل) مى خواستى در مقابل این کار اجرتى بگیرى؟!
1- بدون شک موسى و خضرع از کسانى نبودند که بخواهند سربار مردم آن دیار شوند، ولى معلوم مى شود زاد و توشه و خرج سفر خود را در اثنای راه از دست داده یا تمام کرده بودند و به همین دلیل مایل بودند میهمان اهالى آن محل باشند اما اهل ان قریه از پذیرایی کردن از انها سرباززدند . موسى که قاعدتا در آن موقع خسته و کوفته و گرسنه بود، و از همه مهمتر احساس مى کرد شخصیت والاى او و استادش به خاطر عمل بى رویه اهل آبادى سخت جریحه دار شده، و از سوى دیگر مشاهده کرد که خضر در برابر این بى حرمتى به تعمیر دیوارى که در حال سقوط است پرداخته مثل اینکه میخواهد مزد کار بد آنها را به آنها بدهد، و فکر مى کرد حد اقل خوب بود استاد این کار را در برابر اجرتى انجام مى داد تا وسیله غذایى فراهم گردد.
2- با توجه به مطلب فوق روشن می شود که حضرت موسی ع از رفتار مردم ان ابادی ناراحت و دلگیر بود و نسبت به رفتار حضرت خضر ع در تعمیر دیواری که در حال ریزش بود معترض بود و نیز از اسرار نهان در کار حضرت خضر بیخبر بود و در نتیجه نه تنها انگیزه ای برای کمک به حضرت خضر ع در تعمیر ان دیوار نداشت بلکه اصولا نسبت به این عمل معترض بود و نظرش این بود که حداقل حضرت خضرع در برابر این عمل مزدی از انها بگیرد .