عصراسلام: …عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: «يُسْتَحَبُّ لِلصَّائِمِ إِنْ قَوِيَ عَلَى ذَلِكَ أَنْ يُصَلِّيَ قَبْلَ أَنْ يُفْطِرَ.»
تهذيبالأحکام، ج۴، ص۱۹۹
از امام صادق (علیهالسلام) نقل شده است: «برای روزهدار مستحب است که اگر توان دارد، پیش از آنکه افطار کند، نماز بخواند.»
…عَنِ اَلْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: سُئِلَ عَنِ اَلْإِفْطَارِ قَبْلَ اَلصَّلاَةِ أَوْ بَعْدَهَا؟ قَالَ: «إِنْ كَانَ مَعَهُ قَوْمٌ يَخْشَى أَنْ يَحْبِسَهُمْ عَنْ عَشَائِهِمْ فَلْيُفْطِرْ مَعَهُمْ وَ إِنْ كَانَ غَيْرُ ذَلِكَ فَلْيُصَلِّ وَ لْيُفْطِرْ.»
الکافي، ج۴، ص۱۰۱
از عبیدالله بن علی حلبی نقل شده است:
از امام صادق (علیهالسلام) درباره افطار کردن سؤال شد؛ که قبل از نماز باشد یا بعد از آن؟
ایشان فرمودند: «اگر عدهای همراهش بودند که میترسید مانع (خوردنِ) شامشان شود، با آنها افطار کند و در غیر اینصورت نماز بخواند و (بعد) افطار کند.»
…عَنْ زُرَارَةَ وَ فُضَيْلٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: «فِي رَمَضَانَ تُصَلِّي ثُمَّ تُفْطِرُ إِلاَّ أَنْ تَكُونَ مَعَ قَوْمٍ يَنْتَظِرُونَ اَلْإِفْطَارَ فَإِنْ كُنْتَ مَعَهُمْ فَلاَ تُخَالِفْ عَلَيْهِمْ وَ أَفْطِرْ ثُمَّ صَلِّ وَ إِلاَّ فَابْدَأْ بِالصَّلاَةِ.» قُلْتُ: وَ لِمَ ذَلِكَ؟ قَالَ: «لِأَنَّهُ قَدْ حَضَرَكَ فَرْضَانِ اَلْإِفْطَارُ وَ اَلصَّلاَةُ فَابْدَأْ بِأَفْضَلِهِمَا وَ أَفْضَلُهُمَا اَلصَّلاَةُ.» ثُمَّ قَالَ: «تُصَلِّي وَ أَنْتَ صَائِمٌ فَتُكْتَبُ صَلاَتُكَ تِلْكَ فَتَخْتِمُ بِالصَّوْمِ أَحَبُّ إِلَيَّ.»
تهذيبالأحکام، ج۴، ص۱۹۸
از زرارةبنأعیَن و فُضَیلبنیسار نقل شده است:
امام باقر (علیهالسلام) فرمودند: «در ماه رمضان، (اول) نماز بخوان، بعد افطار کن، مگراینکه با عدهای بودی که در انتظار افطار بودند. پس اگر با آنها بودی، با آنان مخالفت نکن؛ (اول) افطار کن، بعد نماز بخوان. اما اگر چنین نبود، نماز را اول بخوان.»
عرض کردم: چرا چنین کنم؟
ایشان فرمودند: «زیرا [هنگام اذان مغرب] دو فریضه متوجه تو خواهد بود؛ افطار و نماز. دراینصورت باید از بافضیلتترینِ این دو آغاز کنی و بافضیلتترینشان نماز است.»
سپس فرمودند: «اگر در حالی که روزه هستی، نماز بخوانی و این نمازت (در نامه اعمالت) نوشته شود و آن را با روزه مُهر بزنی، این برای من دوستداشتنیتر است.»
حدیثنا