در فرهنگ و معارف اسلامی همانطور که ظلم ناپسند است، انظلام یا ظلم پذیری نیز مذموم و ناپسند به شمار می رود. در برخورد با اینگونه همسایه ها شرعاً موظف به صبر نیستید. البته اگر می فرمایید راهی جز صبر کردن برایم نمانده این سخن دیگری است. با این حال می توانید راه های دیگری را نیز امتحان کنید. هر کسی نقطه ضعفی دارد. مثلاً همه افراد برایشان آبرو مهم است؛ اگر در میان همسایه ها اینطور نباشد در میان دوستان و فامیل برایشان اهمیت دارد که آبرومند باشند.
مراقب و مترصد باشید ایشان کی مهمان دارند. وقت ورود میهمان به منزل ایشان، بروید در حضور خود همسایه یا غیر آن با او صحبت کنید(طبعاً منطقی و مودب و نه با عصبانیت) و مسأله مردم آزاری میزبان را با او در میان بگذارید، از او بخواهید با میزبان صحبت کند و او را در این مورد موعظه نماید. مهم نیست که موعظه بکند یا خیر؛ بلکه مهم این است که همسایه شما با این اتفاق آبروی خود را در خطر می بیند و دست از آزار بر می دارد. البته برای احتیاط بیشتر ابتدا او را تهدید به این کار بکنید تا خدای ناکرده حق الناس به گردن شما نیافتد.
در روایات هست که در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز فردی همین مشکل شما را خدمت حضرت عرض کرد؛ ایشان فرمودند: موقع نماز جمعه که همه مردم در حال رفتن به سمت نماز هستند اسباب منزل خود را در خیابان قرار بده و هر کس از تو پرسید چرا؟ بگو همسایه ام مرا آزار می دهد و دیگرنمی توانم زندگی کنم و … . او نیز چنین کرد، همسایه اش تا این وضعیت را دید فوراً پیش او رفت و قول داد دیگر او را اذیت نکند.
در ضمن برای او دعا کنید تا خداوند از این رذیله اش برهاند. شاید پدر و مادرش در تربیت او تقصیر داشته و یا فرد بی اراده و بیچاره ای است که زورش به اهوای نفسانی اش نمی رسد. والله العالم.