همسویی گروه های تکفیری و غرب: مهدی شیعیان، همان دجال است!!!

“هرچه به قیامت نزدیک می شویم، توجه به گزارش های ساختگی در مورد حوادث آینده اهمیت بیشتری پیدا می کند. چراکه این باورها نقش مهمی در رفتار فرقه های مختلف انحرافی در این زمینه بازی می کند. در این میان “مهدی” روافض (شیعیان) -که جنگی عظیم علیه اسلام و مسلمانان به پا می کند(!)- برخلاف تصویر عادل و هدایت شده ای از مهدی موعود است که در “سنت” توصیف شده است. هرچه به قیامت نزدیکتر می شویم، روافض هم راستا با یهودیان در فراهم آوردن شرایط ظهور رهبر شرور آخرالزمانی بیشتر تلاش می کنند؛ رهبری که در منابع مذهبی روافض با عنوان مهدی شناخته می شود، کسی جز دجال نیست…”

اینها بخشی از مطالبی است که در مجله تبلیغی داعش به زبان انگلیسی (دابق) در مورد نگاه شیعه به امام مهدی(ع) آمده است. کمی دقت کنید! آیا این حرف ها شبیه برخی ادعاهای نویسندگان غربی همچون نظریه “ضدمسیح اسلامی” نیست!؟

عقیده تطابق ویژگی های منجی مسلمانان (امام مهدی(ع)) با ضدمسیح معرفی شده در کتاب مقدس مسیحیان، ادعایی است که قریب یک دهه است به طور مکرر در کتب، مقالات، سخنرانی ها و برنامه های رسانه ای متعدد جریانی خاص در پهنه صهیونیست مسیحی مورد تبلیغ قرار می گیرد و در این زمینه مطالبی در همین سایت عنوان شده است. این گروه از نویسندگان و گویندگان در صدد تطبیق نشانه های امام مهدی (ع) در متون اسلامی با ویژگی های موجود شریر آخرالزمانی است که با عنوان ضدمسیح (Antichrist) در کتاب مقدس مسیحیان معرفی شده است. علی رغم ایرادات جدی که خود علمای مسیحی به این نظریات وارد کرده اند، دستگاه تبلیغی این جریان سعی در باوراندن آن به مسیحیان داشته و دارند.

اما آنچه در روزگار کنونی در برخی نوشته های مسلمان نماهایی همچون داعش به چشم می خورد، امری عجیب و بدیع است و آن عبارت از اثبات این تطبیق در مورد مهدی شیعیان و دجال است. از جمله نمونه های این ادعا، مقاله ای با عنوان “مهدی روافض یا دجال” است که در شماره 11 مجله دابق (ذی القعده 1436) توسط گروه داعش منتشر شده است.[1]

در این مقاله که با جملات ذکر شده در بالای این نوشتار آغاز می گردد، نویسنده باورهای شیعیان در مورد تولد و غیبت امام مهدی (ع) را ذکر کرده است ولی از آنجا که وی در صدد اثبات هم راستایی (!) مهدی شیعیان و دجال است، سعی می کند احادیثی از منابع “کاملا معتبر” شیعی در تایید گفته خود بیاورد. به عنوان مثال به احادیث زیر اشاره می کند:

وقتی به امام مهدی (ع) اذن قیام داده شود، خداوند را با نام عبرانیش می خواند.[2]

وقتی قائم (مهدی ع) قیام کند، به روش داوود و آل داوود حکم می راند.[3]

و در حدیث مشابه دیگر امام صادق(ع) در جواب سوال «شما به چه روشی حکم می رانید؟» فرموده اند :«به روش آل داوود»[4]

امام صادق (ع): همراه قائم که از پشت کوفه حرکت می کند، بیست و هفت مرد حرکت مى کنند پانزده نفرشان از مردم موسایند که معاصران خود را براه حق و عدالت دعوت می کردند و هفت نفرشان اصحاب کهف و ما بقى شان یوشع بن نون و سلیمان (سلمان) و ابو دجانه انصارى و مقداد و مالک اشترند که از حضرت او یارى می کنند و فرامین او را اجرا می دارند.

امام صادق(ع): قائم در میان عرب طبق آنچه در جفر سرخ است، عمل می نماید. عرض کردم: قربانت گردم! جفر سرخ چیست؟ حضرت انگشت مبارک را به دهان مبارک خود کشید. یعنى با خونریزى و کشتن …[5]

امام صادق(ع): واى بر سرکشان عرب از شرى که نزدیک است. عرض کردم: فدایت شوم. آیا کسى از عرب با قائم هست؟ فرمود: کمى هست…[6]

امام باقر(ع): اگر مردم مى دانستند هنگامى که قائم خروج کند چه خواهد کرد، بیشتر آنان دوست مى داشتند او را ملاقات نکنند بس که خواهد کشت، بدانید که او شروع نخواهد کرد مگر با قریش، و از آنان جز شمشیر دریافت نمى کند و معامله او با قریش تنها با شمشیر است تا آنجا که بیشتر مردمان گویند: این مرد از تبار محمّد نیست که اگر از آل محمّد بود حتماً رحمت و دلسوزى مى داشت.[7]

امام صادق(ع): هر گاه قائم آل محمد ظهور کرد، پانصد نفر از قریش را مى آورد و گردن میزند، آنگاه پانصد نفر دیگر را، تا شش بار این کار را تکرار می کند.. همه آنها از قریش و دوستان آنها می باشند..[8]

امام صادق (ع): هنگامى که قائم قیام کند، میان او و عرب و قریش جز شمشیر چیزى نخواهد بود.[9]

در ادامه نویسنده مقاله چنین نتیجه گیری می کند:

می بینید که “مهدی” روافض (شیعیان) به زبان عبری سخن می گوید، براساس تورات حکم می راند، توسط یهودیان حمایت می شود و بسیاری اعراب و به ویژه قریش را می کشد. به نظر شما این توصیفات “مهدی” است یا “دجال”؟ توجه داشته باشید که مطابق روایت انس بن مالک[10]، 70 هزار یهودی از اصفهان (یکی از شهرهای بزرگ ایران) نیز پیرو دجال هستند.

وی در ادامه به داستان عبدالله بن سبا نیز اشاره کرده و مدعی می شود شیعه از این فرد و پیروانش برخاسته و یاریگران دجال نیز همین طایفه خواهند بود. مخالفت شیعه با عصمت صحابه، خلفا و عایشه همسر پیامبر و نیز ادعای شرک شیعیان به واسطه توسل به اهل بیت (ع) از دیگر شواهد نویسنده بر همراهی شیعیان با دجال ذکر شده است.

نقد و بررسی:

اگرچه مشی سلفی گری و تکفیری در نوشته های گروه داعش –از جمله این نوشته- کاملاً نمود داشته و ارزش علمی آن را تحت شعاع قرار داده است، ولی برخی مطالب عنوان شده در این نوشته تهمت هایی ادعایی است و برخی دیگر نیز زیرکانه تحریف لفظی و معنوی شده است. به عنوان مثال به موارد زیر دقت فرمایید:

در روایت دوم عمداً ادامه روایت که دربردارنده شیوه حکم داوود(ع) است نیامده تا رندانه برداشت حدیث تغییر کند. با توجه به ادامه روایت اول، متوجه می شویم وجه شباهت قضاوت امام مهدی (ع) و حضرت داوود(ع)، در عدم استناد حکم به بینه و مدارک بیرونی و حکم براساس دانش الهی و علم غیب است. در ذکر حدیث دوم این بند نیز تعمداً قسمت اول عبارت “بحکم الله و حکم داوود” برداشته شده تا چنین القا شود که قضاوت امام زمان(ع) صرفاً مشابه قضاوت یهودیان است حال آنکه عبارت “حکم الله” مشخص می کند شیوه قضاوت ایشان بنابر علم الهی و مشابه قضاوت حضرت داوود(ع) است که مطابق برخی احادیث براساس عالم واقع (و نه عالم ظاهر) میان مردم داوری می کرده است.[11]

در حدیث سوم که امام صادق(ع) به 27 نفر از یاران ویژه امام عصر(ع) اشاره نموده اند، در عبارت ذکر شده با نام سلیمان (Solomon) پیامبر بنی اسرائیل مواجهیم؛ حال آنکه در متن روایت الارشاد عبارت سلمان –صحابی پیامبر- آمده و این تغییر تعمدی عبارت جهت بهره مندی در راستای شباهت دهی و هم راستا نشان دادن حرکت امام زمان ع با یهودیان صورت پذیرفته است.

در حدیث پنجم نویسنده عمداً متن حدیث امام صادق(ع) را مطابق خواست و در راستای هدف خود تغییر داده است. متن اصلی حدیث چنین است: «وَیْلٌ لِطُغَاةِ الْعَرَبِ مِنْ شَرٍّ قَدِ اقْتَرَبَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ کَمْ مَعَ الْقَائِمِ مِنَ الْعَرَبِ قَالَ شَیْ ءٌ یَسِیرٌ فَقُلْتُ وَ اللَّهِ إِنَّ مَنْ یَصِفُ هَذَا الْأَمْرَ مِنْهُمْ لَکَثِیرٌ فَقَالَ لَا بُدَّ لِلنَّاسِ مِنْ أَنْ یُمَحَّصُوا وَ یُمَیَّزُوا وَ یُغَرْبَلُوا وَ یَخْرُجُ فِی الْغِرْبَالِ خَلْقٌ کَثِیرٌ.: واى بر سرکشان عرب از شرى که نزدیک است. {راوی گوید} عرض کردم: فدایت شوم. آیا کسى از عرب با قائم هست؟ فرمود: کمى هست. عرض کردم: بخدا قسم بسیارى از عرب را مى بینم که صاحب الامر را {چنبن} توصیف می کنند. حضرت فرمود: (بله فعلا چنین است) ولى باید مردم آزمایش شوند و از یکدیگر امتیاز یابند و غربال شوند و مردم بسیارى از غربال درآیند.» چنانکه در متن حدیث دیده می شود امام جعفر ع اولاً طاغیان و سرکشان عرب را خطاب قرار داده و آنها (و نه همه اعراب) را از عاقبت شومشان مطلع ساخته اند و ثانیاً در پاسخ به تعداد همراهان امام مهدی ع از میان اعراب مدعی، آنها را یسیر و کم شمرده اند. اما نویسنده مقاله تعمداً خطاب را در مورد کل اعراب دانسته و مدعی شده امام صادق ع فرموده اند هیچ یک از اعراب پیرو امام مهدی ع نخواهند بود! توجه به متن انگلیسی در این زمینه خالی از لطف نیست!

Ja’far as-Sādiq said, “Fear the Arabs, for they have an evil future. Indeed, not a single of them will follow al-Qā’im when he emerges.”

نویسنده زیرکانه در صدد است تقابل میان امام عصر ع و اعراب (قریش) را پررنگ نشان دهد و نتیجه بگیرد امام مهدی (ع) که توسط شیعیان (و به تعبیر ایشان روافض) تبلیغ می شود، مخالف اعراب و خاندان پیامبر است. این در حالی است که اولاً متن غالب این روایات علت برخورد حضرت با ایشان را مخالفت آنها با حکومت عدل حضرت مهدی (ع) عنوان نموده است؛ ثانیاً مخالفت و یا سکوت ابتدایی تعداد زیادی از صحابه در صدر اسلام در برابر تحریف اسلام توسط خلافت بنی امیه و بنی عباس از یک سو و رفتار کنونی رهبران بسیاری از کشورهای اسلامی در ظلم و ستم بر ملل اسلامی و همکاری با دشمنان اسلام از سوی دیگر یقیناً در نظام عادلانه مهدوی مورد پذیرش نبوده و دست اندرکاران ضلالت و ظلم بر مستضعفان به ترازوی عدالت مهدوی سپرده خواهد شد.

نتیجه گیری نهایی نویسنده نیز بسیار قابل تأمل است. وی مدعی زبان عبری برای مهدی شیعیان شده و اینکه براساس تورات حکم می راند؛ حال آنکه براساس روایات، امام عصر (ع) صرفاً خدا را با نام عبرانیش صدا می زند و قضاوت امام مهدی (ع) فقط در میان بنی اسرائیل (و نه همه مردم) بر اساس تورات و به جهت اتمام حجت بر ایشان است.[12] از سوی دیگر روایت پیروی یهودیان اصفهان از دجال –که صرفاً در برخی منابع اهل سنت ذکر شده- علاوه بر اشکالات جدی سندی بر آن، چیزی را ثابت نمی کند چراکه به فرض قبول روایت، شهر اصفهان تعداد یهودی بسیار کمی دارد و نسبت یهودیان در این شهر قابل قیاس با جمعیت چند میلیونی مسلمان نیست (مگر آنکه نویسنده مدعی باشد شیعیان علاوه بر مشرک بودن، یهودی مسلک نیز هستند!) افسانه عبدالله بن سبا و انتساب شیعه به وی هم از جمله داستان های نخ نمایی است که بارها توسط عالمان بزرگ شیعه از جمله علامه عسکری ره پاسخ داده شده و ساختگی بودن آن به اثبات رسیده است.[13]

نتیجه آنکه گرچه گروه تکفیری داعش درصدد است در راستای ضدیت با مذهب شیعه، مهدی باوری شیعیان را تخطئه کرده و هم راستا با جریان مسیحیت صهیونیسم، امام عصر(ع) را ضدمنجی و دجال معرفی کند، ولی به ریسمانی پوسیده چنگ زده و در جایگاهی لرزان قدم برداشته است چراکه قیام عدالت محور امام مهدی(ع)، وعده تخلف ناپذیر الهی است و خفاشان تاریکی را یارای مقابله با آن نیست : «یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ»[14]

تحقیق و بررسی: حجت الاسلام زهیر دهقانی آرانی

پی نوشت ها:

[1] – “The Mahdi of Rafedah: The Dajjal”, Dabiq Magazine, Issue 11 Dhul Qa’dah 1436 [2] – عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِذَا أُذِنَ الْإِمَامُ دَعَا اللَّهَ بِاسْمِهِ الْعِبْرَانِی… (الغیبة( للنعمانی) ؛ النص ؛ ص313) [3] – إِذَا قَامَ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ ص حَکَمَ بِحُکْمِ دَاوُدَ وَ سُلَیْمَانَ لَا یَسْأَلُ بَیِّنَةً. (الکافی (ط – الإسلامیة) ؛ ج 1 ؛ ص397) [4] – عَنْ عَمَّارٍ السَّابَاطِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع بِمَا تَحْکُمُونَ إِذَا حَکَمْتُمْ قَالَ بِحُکْمِ اللَّهِ وَ حُکْمِ دَاوُد (الکافی (ط – الإسلامیة) ؛ ج 1 ؛ ص398)

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ یُخْرِجُ الْقَائِمُ ع مِنْ ظَهْرِ الْکُوفَةِ سَبْعَةً وَ عِشْرِینَ رَجُلًا خَمْسَةَ عَشَرَ مِنْ قَوْمِ مُوسَى ع الَّذِینَ کَانُوا یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلُونَ وَ سَبْعَةً مِنْ أَهْلِ الْکَهْفِ وَ یُوشَعَ بْنَ نُونٍ وَ سَلْمَانَ وَ أَبَا دُجَانَةَ الْأَنْصَارِیَّ وَ الْمِقْدَادَ وَ مَالِکاً الْأَشْتَرَ فَیَکُونُونَ بَیْنَ یَدَیْهِ أَنْصَاراً وَ حُکَّاما (الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد ؛ ج 2 ؛ ص386)

[5] – عَنْ رُفَیْدٍ مَوْلَى ابْنِ هُبَیْرَةَ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع جُعِلْتُ فِدَاکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ یَسِیرُ الْقَائِمُ بِسِیرَةِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ فِی أَهْلِ السَّوَادِ فَقَالَ لَا یَا رُفَیْدُ إِنَّ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ سَارَ فِی أَهْلِ السَّوَادِ بِمَا فِی الْجَفْرِ الْأَبْیَضِ وَ إِنَّ الْقَائِمَ یَسِیرُ فِی الْعَرَبِ بِمَا فِی الْجَفْرِ الْأَحْمَرِ قَالَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ وَ مَا الْجَفْرُ الْأَحْمَرُ قَالَ فَأَمَرَّ إِصْبَعَهُ عَلَى حَلْقِهِ فَقَالَ هَکَذَا یَعْنِی الذَّبْح (بحار الأنوار (ط – بیروت) ؛ ج 52 ؛ ص313) [6] – عَنِ ابْنِ أَبِی یَعْفُورٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ سَمِعَهُ یَقُولُ وَیْلٌ لِطُغَاةِ الْعَرَبِ مِنْ شَرٍّ قَدِ اقْتَرَبَ …. (بحار الأنوار (ط – بیروت) ؛ ج 52 ؛ ص114) [7] – عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع یَقُولُ لَوْ یَعْلَمُ النَّاسُ مَا یَصْنَعُ الْقَائِمُ إِذَا خَرَجَ لَأَحَبَّ أَکْثَرُهُمْ أَلَّا یَرَوْهُ مِمَّا یَقْتُلُ مِنَ النَّاسِ أَمَا إِنَّهُ لَا یَبْدَأُ إِلَّا بِقُرَیْشٍ فَلَا یَأْخُذُ مِنْهَا إِلَّا السَّیْفَ وَ لَا یُعْطِیهَا إِلَّا السَّیْفَ حَتَّى یَقُولَ کَثِیرٌ مِنَ النَّاسِ لَیْسَ هَذَا مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لَوْ کَانَ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ لَرَحِمَ. (الغیبة( للنعمانی) ؛ النص ؛ ص233) [8] – عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِذَا قَامَ الْقَائِمُ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ع أَقَامَ خَمْسَمِائَةٍ مِنْ قُرَیْشٍ فَضَرَبَ أَعْنَاقَهُمْ ثُمَّ أَقَامَ خَمْسَمِائَةٍ فَضَرَبَ أَعْنَاقَهُمْ ثُمَّ خَمْسَمِائَةٍ أُخْرَى- حَتَّى یَفْعَلَ ذَلِکَ سِتَّ مَرَّات قُلْتُ وَ یَبْلُغُ عَدَدُ هَؤُلَاءِ هَذَا قَالَ نَعَمْ مِنْهُمْ وَ مِنْ مَوَالِیهِمْ. (بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج 52، ص: 338) [9] – عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ: إِذَا خَرَجَ الْقَائِمُ لَمْ یَکُنْ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ الْعَرَبِ وَ قُرَیْشٍ إِلَّا السَّیْف (الغیبة( للنعمانی)، النص، ص: 234) [10] – حَدَّثَنَا مَنْصُورُ بْنُ أَبِی مُزَاحِمٍ، حَدَّثَنَا یَحْیَى بْنُ حَمْزَةَ، عَنِ الْأَوْزَاعِیِّ، عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَبْدِ اللهِ، عَنْ عَمِّهِ أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «یَتْبَعُ الدَّجَّالَ مِنْ یَهُودِ أَصْبَهَانَ، سَبْعُونَ أَلْفًا عَلَیْهِمُ الطَّیَالِسَةُ»: انس می گوید رسول الله(ص) فرمود: هفتاد هزار نفر از یهود اصفهان که طیالسه به تن دارند، پیرو دجال می‌شوند. صحیح مسلم ج 4، ص 2266 [11] – در این زمینه می توانید به مقاله «دفاع از روایات مهدویت (داوری داوودی)» در مجله انتظار شماره 15 (بهار 1384) و یا آدرس زیر مراجعه نمایید:

http://teh.qhu.ac.ir/default.aspx?pageid=2016

[12] – بحارالأنوار ج : 52 ص : 351 [13] – در این زمینه می توانید به دو سایت زیر مراجعه فرمایید:

http://www.andisheqom.com/public/application/index/viewData?c=4405&t=article

http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=salam&id=140

[14] – مى خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند و حال آنکه خدا گر چه کافران را