واکنش مسلمانان به اقدامات دولت هند
۱۳۹۸/۱۲/۱۷
–
۷۰۰ بازدید
سلام الان ما میتوانیم از هندی هایی که مسلمانان را کشتند انتقام بگیریم ؟و به طور دقیق و برار این انتقام گرفته بشه نظر اسلام در این باره چیست؟ و همینطور لطفا بگید وظیفه ی یک مسلمان در برار این کشتار در هند چیست؟
دانشجوی محترم ضمن تشکر از تماس شما با این مرکز، فاجعه کشتار مسلمانان به دست هندوهای افراطی در هفته های اخیر باعث تالم و آزرده خاطر مسلمانان و آزادیخواهان جهان شد، متاسفانه این حادثه نخستین حادثه از این دست نبود و اگر اقدامات مناسبی در برابر آن صورت نگیرد احتمال تکرار آن در آینده نیز وجود خواهد داشت. در این میان این سوال مطرح می شود که چه اقداماتی در برابر این حادثه می توان انجام داد؟
در پاسخ به این سوال، دو راهکار قابل تصور است: راهکار نخست آن است که مسلمانان نیز به سبک هندوهای افراطی جنایتکار، دست به اقدام متقابل زده و از شیوه های خشونت بار استفاده کنند، در ارتباط با این راهکار گفتنی است اگر چه اسلام اصل مقابله به مثل و به اصطلاح اعتداء در برابر اعتداء را در مواردی تجویز می کند( مثلا آیه 194 سوره بقره، فَمَنِ اعْتَدَى عَلَیْکُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَیْکُمْ)، اما این راهکار شرایط و مقدماتی دارد که برای این مورد مناسب نمی باشد، مثلا مقابله به مثل در مقابل کسانی است که یا در میدان نبرد در حال جنگ هستند و یا شخص تعدی کننده مشخص بوده و از طریق مجاری خاصی مقابله به مثل صورت می گیرد مثل قصاص عضو در برابر عضو و البته قیود فراوانی هم دارد از جمله اینکه مقابل به مثل مربوط به شرایطی است که آنها از اقدامات متعارف دست به جنایت زده باشند و گرنه اگر آنها جنایت خود را به طرق نامتعارف انجام داده باشند حق این کار را نداریم مثل اینکه حق نداریم مثله کنیم و یا اگر آنها قربانیان را به آتش کشیده اند اسلام چنین راهکاری را تجویز نمی کند. در هر صورت از این آیه نمی توان برداشت کرد که ما در مقابل اقدام جنایتکار هندوهای افراطی می توانیم از اقدامات خشونت بار به سبک خود آنها استفاده کنیم ضمن اینکه چنین راهکاری با توجه به شرایط موجود مسلمانان در این کشور و محاسبه اوضاع میدانی، صرفا منجر به تشدید خشونت و بحرانی تر شدن اوضاع می شود و حتی می تواند موجب پایمال شدن خون کشته شدگان و آسیب دیدگان این حوادث گردد. بنا بر این با توجه به مختصات منطقه و شرایط محیطی، به نظر می رسد تنها راهکار مناسب در قبال این حوادث، استفاده از ابزارهای حقوقی، سیاسی، رسانه ای و میدانی باشد، به این معنا که مسلمانان باید از چند طریق پیگیر این خشونت ها شده و هزینه اقدامات خسارت بار دولت هند را که منجر به صدمه دیدن مسلمانان می شود به قدری بالا ببرند که در نهایت این مشکل به صورت ریشه ای حل شود، مثلا از ابزار نهادهای مدنی و به ویژه گروه های فشار مسلمان در هند می توان استفاده کرد، به ویژه گروه هایی که علیرغم در اقلیت بودن، در عرصه سیاسی این کشور و به ویژه در پارلمان این کشور از طریق نزدیک شدن به گروه های اکثریت و بالا بردن وزنه آنها نقش تعیین کننده ای در جابجایی نیروهای سیاسی ایفا می کنند، همچنین مسلمانان با وحدت، اتحاد و همدلی و واکنش های مسالمت آمیز و در عین حال جدی همچون برگزاری راهپیمایی های اعتراضی می توانند ابعاد مختلف این فاجعه را به گوش تمام مردم هند و جهانیان رسانده و دولت این کشور را از اقدامات غلط و بی تفاوتی در قبال این جنایت ها برحذر دارند، ضمن اینکه در این راستا می توان از گروه های مدنی غیر مسلمان فعال در این کشور همچون گروه های حقوق بشری و گروه های حامی دموکراسی نیز استفاده کرد، چرا که اقدامی که دولت این کشور انجام داده و ریشه بحران شده است، اقدامات خلافی است که با روح قانون اساسی این کشور که یک قانون فرامذهبی است و نیز روح اصول سنتی حاکم بر جامعه هند که مقتضی زندگانی مسالمت آمیز همه مذاهب در طول تاریخ بوده است مغایرت دارد.
در عرصه بین المللی نیز دولت های اسلامی با استفاده از ظرفیت هایی همچون سازمان کنفرانس اسلامی، شورای حقوق بشر سازمان ملل و سایر نهادهای منطقه ای و جهانی می توانند بر دولت این کشور فشار وارد کنند و در صورت نیاز می توانند ابزارهای تحریمی همچون تحریم اقتصادی، تحریم فستیوال های ورزشی که در این کشور برگزار می شود و … را نیز در دستور کار خویش قرار دهند همچنین با توجه به اهمیت افکار عمومی، مردم مسلمان کشورها می توانند در اقداماتی هماهنگ با انجام تظاهرات و اعتراضات، جهانیان را نسبت به این جنایت ها آگاه سازند تا در نهایت دولت هند مجبور به واکنش های مناسب به منظور ترمیم چهره خود گردد.
راهکارهای حقوقی نیز از جمله راهکارها در قبال این اقدامات می باشد تا اقدام این گروه ها و نیز بی مسئولیتی دولت این کشور بی هزینه نماند و حتی می توان از دولت این کشور به عنوان جنایت بر علیه بشریت به مجامع جهانی شکایت برد و محکوم کرد.
در هر صورت با توجه به شرایط موجود به ویژه امکانات و محدودیت هایی که وجود دارد از جمله محدودیت های مربوط به نظام بین الملل، مهم ترین اقدام و راهکار در قبال این جنایت ها، اتحاد و همدلی میان مسلمانان و بالا بردن هزینه اقدامات دولت این کشور از طرق سیاسی، حقوقی و فشارهای داخلی و بین المللی به منظور مقابله با هندوهای افراطی می باشد. چنانکه حضرت آیتالله خامنهای رهبر انقلاب اسلامی ضمن محکوم نمودن کشتار مسلمانان مظلوم هند می فرماید: « قلب مسلمانان جهان از کشتار مسلمانان در هند جریحهدار است. دولت هند باید در مقابل هندوهای افراطی و احزاب طرفدار آنها بایستد و با توقف کشتار مسلمانان، از انزوای خود در جهان اسلام جلوگیری کند.» (1398/12/15)
در پاسخ به این سوال، دو راهکار قابل تصور است: راهکار نخست آن است که مسلمانان نیز به سبک هندوهای افراطی جنایتکار، دست به اقدام متقابل زده و از شیوه های خشونت بار استفاده کنند، در ارتباط با این راهکار گفتنی است اگر چه اسلام اصل مقابله به مثل و به اصطلاح اعتداء در برابر اعتداء را در مواردی تجویز می کند( مثلا آیه 194 سوره بقره، فَمَنِ اعْتَدَى عَلَیْکُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَیْکُمْ)، اما این راهکار شرایط و مقدماتی دارد که برای این مورد مناسب نمی باشد، مثلا مقابله به مثل در مقابل کسانی است که یا در میدان نبرد در حال جنگ هستند و یا شخص تعدی کننده مشخص بوده و از طریق مجاری خاصی مقابله به مثل صورت می گیرد مثل قصاص عضو در برابر عضو و البته قیود فراوانی هم دارد از جمله اینکه مقابل به مثل مربوط به شرایطی است که آنها از اقدامات متعارف دست به جنایت زده باشند و گرنه اگر آنها جنایت خود را به طرق نامتعارف انجام داده باشند حق این کار را نداریم مثل اینکه حق نداریم مثله کنیم و یا اگر آنها قربانیان را به آتش کشیده اند اسلام چنین راهکاری را تجویز نمی کند. در هر صورت از این آیه نمی توان برداشت کرد که ما در مقابل اقدام جنایتکار هندوهای افراطی می توانیم از اقدامات خشونت بار به سبک خود آنها استفاده کنیم ضمن اینکه چنین راهکاری با توجه به شرایط موجود مسلمانان در این کشور و محاسبه اوضاع میدانی، صرفا منجر به تشدید خشونت و بحرانی تر شدن اوضاع می شود و حتی می تواند موجب پایمال شدن خون کشته شدگان و آسیب دیدگان این حوادث گردد. بنا بر این با توجه به مختصات منطقه و شرایط محیطی، به نظر می رسد تنها راهکار مناسب در قبال این حوادث، استفاده از ابزارهای حقوقی، سیاسی، رسانه ای و میدانی باشد، به این معنا که مسلمانان باید از چند طریق پیگیر این خشونت ها شده و هزینه اقدامات خسارت بار دولت هند را که منجر به صدمه دیدن مسلمانان می شود به قدری بالا ببرند که در نهایت این مشکل به صورت ریشه ای حل شود، مثلا از ابزار نهادهای مدنی و به ویژه گروه های فشار مسلمان در هند می توان استفاده کرد، به ویژه گروه هایی که علیرغم در اقلیت بودن، در عرصه سیاسی این کشور و به ویژه در پارلمان این کشور از طریق نزدیک شدن به گروه های اکثریت و بالا بردن وزنه آنها نقش تعیین کننده ای در جابجایی نیروهای سیاسی ایفا می کنند، همچنین مسلمانان با وحدت، اتحاد و همدلی و واکنش های مسالمت آمیز و در عین حال جدی همچون برگزاری راهپیمایی های اعتراضی می توانند ابعاد مختلف این فاجعه را به گوش تمام مردم هند و جهانیان رسانده و دولت این کشور را از اقدامات غلط و بی تفاوتی در قبال این جنایت ها برحذر دارند، ضمن اینکه در این راستا می توان از گروه های مدنی غیر مسلمان فعال در این کشور همچون گروه های حقوق بشری و گروه های حامی دموکراسی نیز استفاده کرد، چرا که اقدامی که دولت این کشور انجام داده و ریشه بحران شده است، اقدامات خلافی است که با روح قانون اساسی این کشور که یک قانون فرامذهبی است و نیز روح اصول سنتی حاکم بر جامعه هند که مقتضی زندگانی مسالمت آمیز همه مذاهب در طول تاریخ بوده است مغایرت دارد.
در عرصه بین المللی نیز دولت های اسلامی با استفاده از ظرفیت هایی همچون سازمان کنفرانس اسلامی، شورای حقوق بشر سازمان ملل و سایر نهادهای منطقه ای و جهانی می توانند بر دولت این کشور فشار وارد کنند و در صورت نیاز می توانند ابزارهای تحریمی همچون تحریم اقتصادی، تحریم فستیوال های ورزشی که در این کشور برگزار می شود و … را نیز در دستور کار خویش قرار دهند همچنین با توجه به اهمیت افکار عمومی، مردم مسلمان کشورها می توانند در اقداماتی هماهنگ با انجام تظاهرات و اعتراضات، جهانیان را نسبت به این جنایت ها آگاه سازند تا در نهایت دولت هند مجبور به واکنش های مناسب به منظور ترمیم چهره خود گردد.
راهکارهای حقوقی نیز از جمله راهکارها در قبال این اقدامات می باشد تا اقدام این گروه ها و نیز بی مسئولیتی دولت این کشور بی هزینه نماند و حتی می توان از دولت این کشور به عنوان جنایت بر علیه بشریت به مجامع جهانی شکایت برد و محکوم کرد.
در هر صورت با توجه به شرایط موجود به ویژه امکانات و محدودیت هایی که وجود دارد از جمله محدودیت های مربوط به نظام بین الملل، مهم ترین اقدام و راهکار در قبال این جنایت ها، اتحاد و همدلی میان مسلمانان و بالا بردن هزینه اقدامات دولت این کشور از طرق سیاسی، حقوقی و فشارهای داخلی و بین المللی به منظور مقابله با هندوهای افراطی می باشد. چنانکه حضرت آیتالله خامنهای رهبر انقلاب اسلامی ضمن محکوم نمودن کشتار مسلمانان مظلوم هند می فرماید: « قلب مسلمانان جهان از کشتار مسلمانان در هند جریحهدار است. دولت هند باید در مقابل هندوهای افراطی و احزاب طرفدار آنها بایستد و با توقف کشتار مسلمانان، از انزوای خود در جهان اسلام جلوگیری کند.» (1398/12/15)