وضعیت امنیت و آزادی پیش از ظهور

به زودی امت ها (پیروان دیگر آیین ها و مکاتب) بر ضد شما وارد عمل خواهند شد آنگونه که گرسنگان به ظروف غذا حمله ور می شوند

امنیت، مهم ترین نیاز هر جامعه در هر زمان و انتظار نخست انسان ها از حکومت ها است؛ که ابعاد گوناگون و گسترده ای را به خود اختصاص داده است. تأثیرپذیری امنیت از فرهنگ، اقتصاد، و جمعیت و تأثیرگذاری آن بر همة زندگی انسانی، به آن نقشی حیاتی داده است.

حکومت جهانی و عدالت‌گستر حضرت مهدی (عج) به عنوان واپسین نسخه درمان دردهای جامعة بشری نیز از این قاعده بیرون نیست و در این حکومت جهانی برای رسیدن به آرمان بزرگ شایستگان و فرجام سعادت‌ بخش زندگی، فراهم‌ شدن امنیت فراگیر، از ارزش ویژه و والایی برخوردار است.

رواج دنیادوستی و ناخوش داشتن مرگ

بر اثر تجاوز قدرت های بزرگ، امنیت از میان حکومت های کوچک و ملت های ضعیف رخت بر خواهد بست و دیگر آزادی و امنیت مفهومی نخواهد داشت؛ پیامبر اکرم (ص) آن دوران را چنین ترسیم می کنند: «به زودی امت ها (پیروان دیگر آیین ها و مکاتب) بر ضد شما وارد عمل خواهند شد آنگونه که گرسنگان به ظروف غذا حمله ور می شوند.» شخصی گفت: از آن جهت که در آن زمان در اقلیت به سر می بریم اینگونه مورد هجوم قرار خواهیم گرفت؟ پیامبر (ص) فرمودند: «تعداد شما در آن زمان بسیار خواهد بود ولی چون خس و خاشاک روی سیل خواهید بود. خداوند مهابت و عظمت شما را از دل دشمنانتان خارج ساخته بر دل هایتان سستی خواهد افکند.» کسی پرسید: ای رسول خدا (ص)! این وهن و سستی به علت چیست؟ حضرت (ص) فرمودند: «دنیادوستی و ناخوش داشتن مرگ.»

همان حضرت (ص) فرموده اند: «مهدی این امت از ما است. هنگامی در دنیا هرج و مرج شده و آشوب‌ ها آشکار شود و راه‌ ها مورد راهزنی قرار گرفته و بعضی از مردم به بعض دیگر تهاجم کنند و بزرگ به کوچک رحم نکند و کوچک‌ تر احترام بزرگ ‌تر را نگاه ندارد، در چنین زمانی مهدی ما که نهمین امام از صلب حسین است؛ برج و باورهای گمراهی و قلب ‌های قفل شده را فتح می‌کند و در آخرالزمان به‌ خاطر دین قیام می‌کند؛ همان‌‌گونه که من در اول زمان، بدین قیام مبادرت کردم. او زمینی را که از جور پر شده، از عدل و داد، پر و سرشار می‌سازد.»

رسول خدا (ص) همچنین در تشریح وضع نابسامان و ناامن دوران پیش از ظهور می فرمایند: «سوگند به آنکه جانم در دست اوست دنیا به پایان نمی رسد تا آنکه زمانی فرا رسد که مرد به هنگام عبور از گورستان خود را روی قبر انداخته و می گوید: ای کاش من به جای صاحب این قبر بودم. در حالی که مشکل او بدهکاری نیست بلکه گرفتاری ها و فشار روزگار و ظلم و جور است