خانه » همه » مذهبی » ولیمه عروسى

ولیمه عروسى


ولیمه عروسى

۱۳۹۳/۰۲/۳۱


۷۴۹ بازدید

درچه مواردی ولیمه مستحب است.

باید توجّه داشت که جشن گرفتن براى عقد یا عروسى بسیار مطلوب و مورد سفارش اسلام است که از آن با عنوان ولیمه عروسى یاد شده است. پیامبر گرامى اسلام صلى الله علیه و آله در روایتى مى فرمایند: «ولیمه در پنج مورد مستحب است و ثواب دارد: ازدواج، تولد فرزند، ختنه، خرید خانه و بازگشت از مکه». (1)امام رضا علیه السلام نیز فرمودند: «از سنت هاى پیامبران، غذا دادن در موقع عروسى است». (2)بر این اساس ولیمه دادن در ازدواج به شرط آنکه طرفین امکان مادّى داشته باشند، مستحب بوده و پیامبر گرامى اسلام صلى الله علیه و آله نیز در ازدواج خویش این موضوع را رعایت نموده و گروهى را اطعام نمودند.در روایات اسلامى در مورد دفعات ولیمه دادن نیز بحث شده است به طورى که پیامبر گرامى اسلام صلى الله علیه و آله در این زمینه فرمودند: «دعوت روز اوّل (در عروسى) به حق است و دعوت روز دوم احسان و نیکى است و دعوت روز سوم خودنمایى و شهرت طلبى». (3)در حقیقت ولیمه نوعى مشارکت اقوام و آشنایان در ازدواج زوجین است و فوایدى دارد که برخى از آن عبارتند از:1. آگاهى و گواهى مردم به ازدواج زوجین که در شهرت نسل آنان به طهارت و پاکى مؤر است.2. پذیرفتن زوجین در ورود به جامعه اسلامى و قبول آنها به عنوان اعضاى فعّال و اساسى جامعه.3. شرکت دسته جمعى در مجلس شادى و سرور که بسیار نشاط انگیز است.4. حل و رفع بعضى ناراحتى ها و اختلافات و سهیم شدن آشنایان و نزدیکان در حل مشکلات خانواده جدید، در حال و آینده.
5. تشویق جوانان دیگر به امر مقدّس ازدواج و تشکیل خانواده.
6. بدرقه زوجین با دعاى خیر و دور نمودن بلا و گرفتارى از زندگى نوپاى آنان.
البتّه ناگفته نماند متأسّفانه امروزه ولیمه دادن ها که به صورت جشن عروسى برگزار مى گردد، مشکلات و آفت هایى را نیز به دنبال مى آورد که برخى از آنها عبارتند از:
– تنها افراد متموّل و متمکن به چنین مجالسى دعوت مى شوند و از اطعام به فقرا و مساکین خبرى نیست. پیامبراسلام صلى الله علیه و آله در این باره مى فرمایند: «بد ولیمه اى است ولیمه عروسى، در آن ثروتمندان را اطعام مى کنند و از مستمندان جلوگیرى مى نمایند». (4)
– آلوده شدن این مراسم با ارزش و شادى آفرین به اختلاط زن ومرد، ولخرجى، چشم و همچشمى، تجمّل پرستى، انواع هوا و هوس، اسراف و تبذیر و…
1. مجلسى، بحارالانوار، ج 100، ص 275.
2. «انَّ مِن سنن المرسلین الاطعام عند التزویج»؛ همان، ص 277.
3. ترجمه میزان الحکمه، ج 5، ص 2273، ح 7921؛ کافى، ج 5، ص 368، ح 4.
4. ترجمه میزان الحکمه، ج 5، ص 2272، ح 7919.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد