چرا دعاي ويژه بندگان رحمان، خانواده نور چشمي است؟

سوره فرقان، آيه 74: («وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّيَّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنٍ‏…»)
 

آيه شريفه فوق دعاي عبادالرحمن است كه ويژگي هاي ايشان در آيات پاياني سوره فرقان مورد اشاره قرار گرفته است. معادل «قرة عين» در زبان فارسي نور چشم است؛ كنايه از كسى كه مايه سرور و خوشحالى است اين تعبير در اصل از كلمه «قُر»  گرفته شده كه به معنى سردى و خنكى است، و از آنجا كه معروف است (و بسيارى از مفسران به آن تصريح كرده ‏اند) اشگ شوق همواره خنك، و اشك هاى غم و اندوه، داغ و سوزان است، لذا قرة عين به معنى چيزى است كه مايه خنك شدن چشم انسان مى ‏شود، يعنى اشك شوق از ديدگان او فرو مى ‏ريزد، و اين كنايه زيبايى است از سرور و شادمانى‏. 

مساله تربيت فرزند و راهنمايى همسر، و وظيفه پدران و مادران در برابر كودكان خود از مهمترين مسائلى است كه قرآن روى آن تكيه كرده و مراد بندگان رحمان، از اينكه در دعاى خود در خواست مى ‏كنند به اينكه همسران و ذريه ‏هايشان قرة عين ايشان باشد، اين است كه: موفق به طاعت خدا و اجتناب از معصيت او شوند و در نتيجه از عمل صالح آنان، چشم ايشان روشن گردد. و اين دعا مى ‏رساند كه بندگان رحمان غير از اين، ديگر حاجتى ندارند. و نيز مى ‏رساند كه بندگان رحمان اهل حق هستند و پيروى هواى نفس نمى‏ كنند، (زيرا هر همسر و هر ذريه‏ اى را دوست نمى ‏دارند، بلكه آن همسر و ذريه را دوست مى ‏دارند كه بنده خدا باشند).

منبع:
تفسير نمونه، ج 15، ص 167.
ترجمه تفسير الميزان، ج‏15، ص 339.