چرا هنگام آغاز به قرائت قرآن، روي صفت «رجيم» تاكيد شده؟

سوره نحل/ آيه 98

«فَإِذَا قَرَأْت الْقُرْءَانَ فَاستَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشيْطنِ الرَّجِيمِ» : هنگامى كه قرآن مى خوانى از شر شيطان مطرود شده،به خدا پناه بر.

«رجيم» از ماده «رجم» به معنى طرد كردن است و در اصل به معنى زدن با سنگ آمده و سپس به معنى طرد كردن استعمال شده است.
در اينجا از ميان تمام صفات شيطان، مطرود بودن او مطرح شده و اين ما را به ياد استكبارش در مقابل دعوت خداوند به سجود و خضوع در مقابل آدم مى افكند. اين استكبار، سبب شد كه ميان شيطان و درك حقايق، حجابى برقرار گردد تا آنجا كه خود را برتر از آدم بپندارد و بگويد: من از او بهترم، مرا از آتش و او را از خاك آفريده اى و حتى اين سركشى و غرور سبب شد كه به فرمان خدا نيز اعتراض كند، اعتراضى كه مايه كفر و طرد او گردد.
قرآن گويا با تعبير رجيم مى خواهد اين واقعيت را تفهيم كند كه به هنگام تلاوت قرآن، استكبار و غرور و تعصب را از خود دور كنيد تا سرنوشتى همچون شيطان رجيم پيدا نكنيد و به جاى درك حقيقت، در پرتگاه كفر و بى ايمانى سقوط ننمائيد.
 منبع:

تفسير نمونه ج11 ص399و400