چرا يوسف با حكومت كافر همكارى كرد؟ مگر قرآن از آن نهى نكرده است.

«وَ لا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِياءَ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ» هود/ 113

يوسف، براى حمايت از ظالم اين مسئوليّت را نپذيرفت، بلكه به منظور نجات مردم از فشار دوران قحط سالى، به اين كار اقدام نمود. يوسف هرگز حتّى يك كلمه تملّق هم نگفت. رجال سياسى، معمولاً به هنگام خطر مردم را رها كرده و فرار مى ‏كنند، ولى يوسف بايد مردم را حفظ كند. بگذريم از اينكه اگر نمى ‏توان رژيم ظالمى را سرنگون كرد و تغيير داد، بايد به مقدارى كه امكان دارد از انحراف و ظلم جلوگيرى كرد و بخشى از امور را بدست گرفت و فعاليّت نمود. در تفسيرنمونه آمده است: مراعات «قانون اهم و مهم» از نظر عقل و شرع يك اصل است. شركت در نظام حكومتى شرك، جائز نيست ولى نجات يك ملّتى از قحطى مهم‏تر است. به همين دليل، يوسف‏ عليه السلام مسئوليّت سياسى نپذيرفت، تا مبادا كمك به ظالم شود، مسئوليّت نظامى نپذيرفت، تا مبادا خون به ناحقّى ريخته شود. فقط مسئوليّت اقتصادى آن هم براى نجات مردم را برعهده گرفت.

امام رضاعليه السلام فرمود: هنگامى كه ضرورت ايجاب كرد كه يوسف سرپرستى خزائن مصر را بپذيرد، خود پيشنهاد داد. على‏ بن يقطين نيز به سفارش امام كاظم ‏عليه السلام در دستگاه بنى ‏عباس وزير بود. وجود اينگونه مردان خدا مى ‏تواند پناهگاه مظلومان باشد. امام صادق ‏عليه السلام فرمود: «كفّارة عمل السلطان، قضاء حوائج الاخوان» كفاره ‏ى كار حكومتى، بر آوردن نيازمندى برادران دينى است. از امام رضاعليه السلام پرسيدند: شما چرا ولايت عهدى مأمون را پذيرفته ‏ايد؟ در جواب فرمود: يوسف كه پيامبر بود در دستگاه مشرك رفت، من كه وصىّ پيامبرم، در دستگاه شخصى كه اظهار مسلمانى مى‏ كند رفته‏ ام. بگذريم كه پذيرفتن من اجبارى است، در حالى كه يوسف عليه السلام با اختيار وبه خاطر اهميّت موضوع، آن مسئوليّت را پذيرفت.
منبع:
تفسير نور ج6 ص104و105