همه مراجع: اگر خوف ضرر عقلايى باشد، روزه بر شما واجب نيست و اگر تا ماه رمضان سال بعد بيمارى ادامه يافت، قضا هم واجب نيست. تنها براى هر روز 750 گرم گندم، جو و يا آرد و … را به عنوان كفّاره به فقير بدهيد.
تبصره. ملاك ضرر، تشخيص خود شخص است؛ يعنى، همين اندازه كه ترس شما نسبت به ضرر، عقلايى باشد، كافى است.
احتمال ضرر گاهى از قول متخصص و زمانى از تجربه مريض هاى مشابه و گاهى از تجربه خود انسان، به دست مى آيد.
منبع:
توضيح المسائل مراجع، م 1703 و1744.