بیع (خرید و فروش) در یک تقسیم بندی به چهار قسم کالی به کالی، نقد، نسیه و سلم (سلف) تقسیم می گردد. معامله کالی به کالی آن است که در آن ثمن و مثمن، در هنگام معامله، دین هستند. (چنین معامله ای از نظر همه فقهاء حرام است.)
معامله نقد آن است که در آن ثمن و مثمن، بدون فاصله زمانی بین طرفین رد و بدل می شود.
نسیه آن است که کالا (متاع) در حین عقدحاضر باشد و بلا فاصله بعد از معامله به مشتری تحویل داده می شود ولی پرداخت قیمت (ثمن) با یک فاصله زمانی مورد توافق طرفین پرداخت می شود.
سلم (سلف) آن است که قیمت (ثمن) در حین عقد پرداخت می شود ولی کالا (متاع) با یک فاصله زمانی مورد توافق طرفین تحویل خریدار می شود.
بر اساس قاعده «للاجل قسط من الثمن» که یک قاعده عرفی مورد قبول شرع است در معامله نسیه و سلم ، مقداری از ثمن (قیمت پولی که خریدار باید بپدازد) در مقابل مهلت تعیین شده قرار می گیرد، به همین دلیل اگر قیمت اجناس در معامله نسیه بیشتر از قیمت آن در معامله نقدی باشد اشکالی ندارد. همچنین اگر قیمت اجناس در معامله سلم کمتر از قیمت آن در معامله نقدی باشد اشکالی ندارد.