باسلام و تشکر از ارتباط شما با این مرکز به مطلب زیر توجه کنید .    1.روایت در باب سخاوت کافر ، بدین صورت که   ذکر کرده اید در منابع نیافتیم . 2. روایتی که در این مورد نقل شده چنین است :
  امام صادق می فرمایند :  کافر سخاوتمند به بهشت امیدوارتر است از مومن بخیل .
کافر سخیّ أرجى إلى الجنّة من مسلم شحیح.(نثر اللئالی، ص 94)
این گونه روایات، بالابودن ارزش صفت سخاوت را بیان می کنند. یعنی یک انسان کافر، اگر واقعا اهل سخاوت باشد(که صفتی ازصفات الهی است) امید بیشتری به هدایت باید داشته باشد، البته بعد از ایمان به خدا. و الا خود خداوند در قرآن می فرماید همه اعمال به همراه ایمان به خدا ارزشمند و قابل قبول خواهد بود و اگر به اندازه زمین و دو برابر آن در راه خدا بدهند ولی ایمان نداشته باشند، اهل بهشت نخواهند بود. پس داشتن صفت نیکو به تنهایی نجات بخش نیست، بلکه می تواند امیدِ هدایت را در آن فرد بیشتر کند .
همچین انسان بخیل به جهنم بیشتر باید امید داشته باشد تا بهشت. چه مومن باشد چه کافر. در روایات آمده   کسی که صفت سخاوت دارد، شعبه ای از ایمان در او وجود دارد و الا بخشش نمی کند و به همین خاطر این است که انسان سخی باید به بهشت بیشتر امیدوار باشد .
همچنین مومنی که اهل بخل است در واقع مومن نیست، از این رو امام صادق فرمودند: هیچ مومنی نیست مگر این که سخی باشد. «لایکون مومن الا سخیا»(مصباح الشریعه، ص 82 ).
یعنی کسی که سخی نیست مومن نیست. پس نباید بخیل را مومن واقعی دانست .