در پاسخ به نکاتی توجه کنید .
1. عبادت در اسلام دامنه گسترده ای دارد و هر عملی که انسان را به خدا نزدیک کند عبادت شمرده می شود .
2. بنا بر این به جز عبادت معروف مانند نماز وروزه و زکات و حج و مانند آن احسان به دیگران و احترام به والدین و خوش اخلاقی و مانند آن که موجب قرب به خداوند است از نظر اسلام عبادت است . مثلا در راویات یاد و ذکرامیر مومنان ع و یا نگاه مهربانانه به والدین عبادت شمرده شده است .
3. به طور کلی عمل خیر تمام عیار ان است که حسن فعلی و فاعلی را توام داشته باشد یعنی هم نفس عمل خیر و نیک باشد و هم با انگیزه الهی انجام شود . اگر عملی خیر باشد مانند کمک به دیگران اما حسن فاعلی یعنی انگیزه الهی و ایمانی در انجام آن وجود نداشته باشد هر چند عمل خوبی است اما ماندگاری ابدی و اخرتی ندارد و آثار و برکات آن در چارچوب تنگ دنیا محصور می شود و رنگ  وبوی ابدی و جاودانگی به خود نمی گیرد.
4. امانتداری و راستگویی و کسب حلال و مانند آن فی حد نفسه از صفات برجسته الهی و انسانی است و مومنان خداجو باید به این صفات آراسته باشند  اما اگر انسان در عمل به انها و اجرای آنها  رضای الهی و خشنودی او را نیت کند ارزشی مضاعف پیدا می کند و به نصاب خوبی و زیبایی می رسد .
5. به تعبیر دیگر خوش اخلاقی و امانتداری و راستگویی و سخاوت و گذشت و مانند آن در هر کس حتی کافر ارزشمند و فضیلت است اما اگر در وجود مومن خداجو که اعمال و رفتارش در راه رضا و خشنودی الهی است متبلور و متجلی گردد ارزشی مضاعف یافته و آثار جاودانه و ابدی دارد .