کمک مردم به یکدیگر بهترین پاسخ محبت امام زمان(ع)
۱۳۹۳/۰۳/۰۷
–
۷۹ بازدید
کمک مردم به یکدیگر بهترین پاسخ محبت امام زمان(ع)
خبرگزاری شبستان: بهترین راه پاسخ به محبت امام زمان(ع) این است که شیعیان هوای هم را داشته باشند و از یکدیگر دستگیر کنند که اگر اینگونه شد، محبت امام را جبران کرده ایم.
خبرگزاری شبستان: “تا جمعه ظهور” یکی از قدیمیترین برنامه رادیو معارف است که در طول دورههای مختلف همواره مورد اقبال شنوندگان رادیو و منتظران حضرت حجتبنالحسن(عج) قرار گرفته است.
کمک مردم به یکدیگر بهترین پاسخ محبت امام زمان(ع)
خبرگزاری شبستان: بهترین راه پاسخ به محبت امام زمان(ع) این است که شیعیان هوای هم را داشته باشند و از یکدیگر دستگیر کنند که اگر اینگونه شد، محبت امام را جبران کرده ایم.
خبرگزاری شبستان: “تا جمعه ظهور” یکی از قدیمیترین برنامه رادیو معارف است که در طول دورههای مختلف همواره مورد اقبال شنوندگان رادیو و منتظران حضرت حجتبنالحسن(عج) قرار گرفته است.
این برنامه با هدف گسترش، تعمیق و ترویج فرهنگ مهدوی و افزایش سطح آگاهی مخاطبان رادیو در حوزه معارف مهدوی و ارتقاء بینش عمومی نسبت به اساسیترین وظایف منتظران (قواعد ظهور) و مقابله با باورهای سست و خرافی و برداشتهای غلط از نشانههای ظهور یا معارف مهدوی طراحی شده است.
حجت الاسلام محمدمهدی حائری پور در این باره سخنانی ایراد کرده که در ادامه می خوانیم:
یکی از جلوه های محبت حضرت غم خواری حضرت است، امام به اندازه ای نسبت به شیعیان مهر و محبت دارند که در روایاتی از امام رضا(ع) نقل شده است که شما وقتی بیمار می شوید، ما نیز بیمار می شویم و زمانی که اندوهگین می شوید، ما نیز با غم شما غمگین می شویم.
برای ابراز محبت از سوی شیعیان نسبت به امام باید بگوییم که محبت یک فرایند دو سویه است. در همین زمینه فرموده اند که وقتی ما در مساله ای محزون هستیم، شیعیان به حزن ما حزین می شوند. کما اینکه اگر ما را شاد ببینند، شاد می شوند. در اینجا یک تعامل دوسویه در جابجایی محبت اتفاق می افتد.
زنده نگه داشتن مناسبت های ولادت و شهادت ائمه و شاد بودن در ولادت و غمگینی در شهادت نیز از نشانه های محبت است. البته غیر از غم هایی که ممکن است در جسم شیعه اتفاق بیفتد و امام اظهار همدردی می کند. گاهی غم از بابت روح و روان فرد اتفاق می افتد، امام در این خصوص می فرمایند اگر دچار چالش و ناراحتی روحی می شوید، همان باعث ناراحتی ما است.
امام عصر(ع) در توقیعی فرمودند: شیعیان ما! به من خبر رسیده که گروهی از شما در دینتان دچار شک شده اید و راجع به اولیای دین خود دچار حیرت گردیده اید که اشاره دارد به دوره ای که شیعیان به وجود خود حضرت شک داشتند، بعد می فرمایند (نشانه محبت ایشان است) این جریان ما را اندوهگین کرده است اما نه برای خود بلکه برای شما زیرا ما خدا را داریم. بنابراین هیچ غصه ای نیز نداریم.
یکی از جلوه های روشن مهرورزی امام نسبت به شیعیان این است که حتی در مسائل فکری و اعتقادی که برای شیعیان پیش می آید حضرت ناراحت می شوند. از دیگر جلوه های محبت امام نسبت به شیعیان این است که ایشان نسبت به شیعیانشان فریادرسی دارند و در مواقع سختی به کمک آنها می آیند در دعاها و زیارات وارده کلماتی است که به انسان امید می دهد. در زیارت آل یاسین امام را با کلمه فریادرس و رحمت واسعه بیکران الهیه مورد خطاب قرار می دهیم.
در دعاهای دیگر کلمات دیگری مانند امام کسی است که اندوه را برطرف می کند، غصه را از بین می برد، بلاها به دست ایشان برطرف می شود و پناهگاه شیعیان، نیز آمده است، بنابراین یکی از جلوه های محبت توسل به امام است و شیعیان معتقد باشند که در توسل به امامان حتما جواب می گیرند. البته این موضوع برمی گردد به اینکه شیعیان این مسائل را جدی بگیرند و به توسل اعتقاد داشته باشند.
در مفاتیح الجنان آمده است کسی به نام سید احمد رشتی موسوی نقل می کند در سال 1280 قمری ما قصد حج داشتیم از رشت آمدم تبریز و با چند تجار تبریز همراه شدم. در یکی از منزل ها راهنمای ما گفت منزل بعدی ترسناک است، زودتر برویم و با قافله جلوتر همراه شویم.
سحر حرکت کردیم. در همان لحظه هوا تاریک تر شد و برف بارید و من از همراهانم عقب ماندم و گم شدم، کنار راه نشستم گفتم باید تا صبح بمانم در همان لحظه احساس کردم، باغی پیدا شد و باغبانی به من گفت کیستی من تعریف کردم که راه را گم کردم گفت نافله بخوان تا راه را پیدا کنی من خواندم. دوباره آمد و گفت جامعه کبیره را بخوان، من آن را نیز از حفظ خواندم، بار سوم آمد و گفت عاشورا بخوان، همه را خواندم با لعن و سلام. بار آخر گفت الان من تو را به قافله می رسانم، حضرت بر الاغی سوار شدند و گفتند بیا پشت من سوار شو، در راه دوباره امام بر خواندن نافله، جامعه و عاشورا سفارش کردند که در این لحظه رفقایم را پیدا کردم. این داستان این نمونه ای است از دستگیری حضرت نسبت به شیعیان.
بنابراین از روایات اینطور استفاده می شود که مومنین نسبت به یکدیگر عنایت و دستگیری را داشته باشند، در روایتی از پیامبر(ص) سوال شد، بین همه مردم چه کسی بیشتر محبوب خداست، ایشان فرمودند کسی که نفعش برای مردم بیش از دیگران باشد، لذا هر کس که گره گشایی بیشتری از مردم دارد، جایگاهش پیش خدا بالاتر است.
از امام صادق(ع) سوال شد که حق مومن بر مومن چیست؟ فرمودند: 7 حق به گردن او دارد، کمترین حق این است که هر چه برای خودت دوست داری برای دیگران دوست بداری و اگر برای خودت نمی پسندی، برای دیگران نیز نپسند. حق دوم در مسیر برداشتن حاجت برادر خود گام بردار و حق سوم با جان و مال و دست و پا و زبان خود به کمک برادر دینی خود بشتاب و باید برای برادر دینی خود به عنوان چشم و چراغ و آینه باشی…
بنابراین بهترین راه پاسخ دادن محبت امام این است که شیعیان هوای هم را داشته باشند و از یکدیگر دستگیری کنند که اگر اینگونه شد محبت امام را جبران کرده ایم.
اینکه گفتیم امام از شیعیان دستگیری می کنند، لزوما به این معنا نیست که امام در کنار شخص گرفتار حاضر می شوند. بلکه ممکن است در توسلات به حضرت ایشان به مدد شیعیان بیایند. بدون اینکه دیده شوند.
عالم همه در اختیار حجت خداست. به اذن الله و به قدرت خدا بر همه امور عالم تصرف دارد. این درحالی است که در توسلات امام مستقیم وارد جریان نمی شوند، بلکه به واسطه افراد حاجتی را برآورده می کنند. امام فراوان ما را کمک می کنند.
مهم این است که هر چه بیشتر ما محبت های امام را با محبت ها خودمان نسبت به هم جبران کنیم. مطمئن باشیم که دل امام را شاد کردیم و به ایشان محبت کردیم، با گره کشایی از کار یکدیگر محبت امام را جبران کنیم.
خبرگزاری شبستان: بهترین راه پاسخ به محبت امام زمان(ع) این است که شیعیان هوای هم را داشته باشند و از یکدیگر دستگیر کنند که اگر اینگونه شد، محبت امام را جبران کرده ایم.
خبرگزاری شبستان: “تا جمعه ظهور” یکی از قدیمیترین برنامه رادیو معارف است که در طول دورههای مختلف همواره مورد اقبال شنوندگان رادیو و منتظران حضرت حجتبنالحسن(عج) قرار گرفته است.
این برنامه با هدف گسترش، تعمیق و ترویج فرهنگ مهدوی و افزایش سطح آگاهی مخاطبان رادیو در حوزه معارف مهدوی و ارتقاء بینش عمومی نسبت به اساسیترین وظایف منتظران (قواعد ظهور) و مقابله با باورهای سست و خرافی و برداشتهای غلط از نشانههای ظهور یا معارف مهدوی طراحی شده است.
حجت الاسلام محمدمهدی حائری پور در این باره سخنانی ایراد کرده که در ادامه می خوانیم:
یکی از جلوه های محبت حضرت غم خواری حضرت است، امام به اندازه ای نسبت به شیعیان مهر و محبت دارند که در روایاتی از امام رضا(ع) نقل شده است که شما وقتی بیمار می شوید، ما نیز بیمار می شویم و زمانی که اندوهگین می شوید، ما نیز با غم شما غمگین می شویم.
برای ابراز محبت از سوی شیعیان نسبت به امام باید بگوییم که محبت یک فرایند دو سویه است. در همین زمینه فرموده اند که وقتی ما در مساله ای محزون هستیم، شیعیان به حزن ما حزین می شوند. کما اینکه اگر ما را شاد ببینند، شاد می شوند. در اینجا یک تعامل دوسویه در جابجایی محبت اتفاق می افتد.
زنده نگه داشتن مناسبت های ولادت و شهادت ائمه و شاد بودن در ولادت و غمگینی در شهادت نیز از نشانه های محبت است. البته غیر از غم هایی که ممکن است در جسم شیعه اتفاق بیفتد و امام اظهار همدردی می کند. گاهی غم از بابت روح و روان فرد اتفاق می افتد، امام در این خصوص می فرمایند اگر دچار چالش و ناراحتی روحی می شوید، همان باعث ناراحتی ما است.
امام عصر(ع) در توقیعی فرمودند: شیعیان ما! به من خبر رسیده که گروهی از شما در دینتان دچار شک شده اید و راجع به اولیای دین خود دچار حیرت گردیده اید که اشاره دارد به دوره ای که شیعیان به وجود خود حضرت شک داشتند، بعد می فرمایند (نشانه محبت ایشان است) این جریان ما را اندوهگین کرده است اما نه برای خود بلکه برای شما زیرا ما خدا را داریم. بنابراین هیچ غصه ای نیز نداریم.
یکی از جلوه های روشن مهرورزی امام نسبت به شیعیان این است که حتی در مسائل فکری و اعتقادی که برای شیعیان پیش می آید حضرت ناراحت می شوند. از دیگر جلوه های محبت امام نسبت به شیعیان این است که ایشان نسبت به شیعیانشان فریادرسی دارند و در مواقع سختی به کمک آنها می آیند در دعاها و زیارات وارده کلماتی است که به انسان امید می دهد. در زیارت آل یاسین امام را با کلمه فریادرس و رحمت واسعه بیکران الهیه مورد خطاب قرار می دهیم.
در دعاهای دیگر کلمات دیگری مانند امام کسی است که اندوه را برطرف می کند، غصه را از بین می برد، بلاها به دست ایشان برطرف می شود و پناهگاه شیعیان، نیز آمده است، بنابراین یکی از جلوه های محبت توسل به امام است و شیعیان معتقد باشند که در توسل به امامان حتما جواب می گیرند. البته این موضوع برمی گردد به اینکه شیعیان این مسائل را جدی بگیرند و به توسل اعتقاد داشته باشند.
در مفاتیح الجنان آمده است کسی به نام سید احمد رشتی موسوی نقل می کند در سال 1280 قمری ما قصد حج داشتیم از رشت آمدم تبریز و با چند تجار تبریز همراه شدم. در یکی از منزل ها راهنمای ما گفت منزل بعدی ترسناک است، زودتر برویم و با قافله جلوتر همراه شویم.
سحر حرکت کردیم. در همان لحظه هوا تاریک تر شد و برف بارید و من از همراهانم عقب ماندم و گم شدم، کنار راه نشستم گفتم باید تا صبح بمانم در همان لحظه احساس کردم، باغی پیدا شد و باغبانی به من گفت کیستی من تعریف کردم که راه را گم کردم گفت نافله بخوان تا راه را پیدا کنی من خواندم. دوباره آمد و گفت جامعه کبیره را بخوان، من آن را نیز از حفظ خواندم، بار سوم آمد و گفت عاشورا بخوان، همه را خواندم با لعن و سلام. بار آخر گفت الان من تو را به قافله می رسانم، حضرت بر الاغی سوار شدند و گفتند بیا پشت من سوار شو، در راه دوباره امام بر خواندن نافله، جامعه و عاشورا سفارش کردند که در این لحظه رفقایم را پیدا کردم. این داستان این نمونه ای است از دستگیری حضرت نسبت به شیعیان.
بنابراین از روایات اینطور استفاده می شود که مومنین نسبت به یکدیگر عنایت و دستگیری را داشته باشند، در روایتی از پیامبر(ص) سوال شد، بین همه مردم چه کسی بیشتر محبوب خداست، ایشان فرمودند کسی که نفعش برای مردم بیش از دیگران باشد، لذا هر کس که گره گشایی بیشتری از مردم دارد، جایگاهش پیش خدا بالاتر است.
از امام صادق(ع) سوال شد که حق مومن بر مومن چیست؟ فرمودند: 7 حق به گردن او دارد، کمترین حق این است که هر چه برای خودت دوست داری برای دیگران دوست بداری و اگر برای خودت نمی پسندی، برای دیگران نیز نپسند. حق دوم در مسیر برداشتن حاجت برادر خود گام بردار و حق سوم با جان و مال و دست و پا و زبان خود به کمک برادر دینی خود بشتاب و باید برای برادر دینی خود به عنوان چشم و چراغ و آینه باشی…
بنابراین بهترین راه پاسخ دادن محبت امام این است که شیعیان هوای هم را داشته باشند و از یکدیگر دستگیری کنند که اگر اینگونه شد محبت امام را جبران کرده ایم.
اینکه گفتیم امام از شیعیان دستگیری می کنند، لزوما به این معنا نیست که امام در کنار شخص گرفتار حاضر می شوند. بلکه ممکن است در توسلات به حضرت ایشان به مدد شیعیان بیایند. بدون اینکه دیده شوند.
عالم همه در اختیار حجت خداست. به اذن الله و به قدرت خدا بر همه امور عالم تصرف دارد. این درحالی است که در توسلات امام مستقیم وارد جریان نمی شوند، بلکه به واسطه افراد حاجتی را برآورده می کنند. امام فراوان ما را کمک می کنند.
مهم این است که هر چه بیشتر ما محبت های امام را با محبت ها خودمان نسبت به هم جبران کنیم. مطمئن باشیم که دل امام را شاد کردیم و به ایشان محبت کردیم، با گره کشایی از کار یکدیگر محبت امام را جبران کنیم.