کمکهای علی علیه السلام به فقرا
۱۳۹۸/۱۲/۱۶
–
۴۷۴ بازدید
اگر امام علی بصورت مخفیانه به فقرا کمک میکردند چطور دیگران متوجه شده اند که ایشان به فقرا کمک میرساندند و اگر می دانسته اند که ان شخص امدادگر امام علی بوده که دیگر استفاده از کلمه مخفیانه بی جهت و نادرست میباشد لطفا با سند جواب دهید تا از شر این سوال که مثل خوره به جانم افتاده راحت شوم متشکر
اولا شما باید دامنه مطالعاتی خود را در خصوص پیشوایان دین عمیق تر و بیشتر کنید تا ذهنتان درگیر چنین سوالاتی نشود .
ثانیا اینطور نبود که حضرت علی علیه السلام همه کارهای نیک خود را مخفیانه انجام می داد بلکه برخی از کارهای نیک خود را آشکارا و برخی را هم مخفیانه انجام می داد هرچند کارهای مخفیانه هم گاهی توسط برخی از مردم فاش می شد گرچه امام فاش شدن را دوست نداشت . برای آگاهی بیشتر به این مطالب توجه کنید :
حضرت علی علیه السلام گاهی روزها را روزه می گرفت ، شب ها را به عبادت می گذراند و غذای خویش را به فقرا می داد. سوره هل اتی و آیه 274 سوره ی بقره، در باب ایثار آن حضرت نازل شده اند[14].
حضرت علی علیه السلام کار می کرد و درآمدش را صدقه میداد .
معاویه می گوید: اگر علی، خانه ای از طلا و خانه ای از کاه را مالک شود، طلا را صدقه دهد تا هیچ از آن نماند[15].
راوی می گوید: نزد امام صادق علیه السلام بودم که نام امیر المؤمنین نزد او به میان آمد. امام صادق آن حضرت را بسیار ستودند، آنگاه فرمودند: همانا او از دارایی خویش هزار بنده خرید و در راه خدا آزاد کرد که بهای آن را از دسترنج خود و عرق پیشانی خویش تهیه کرده بود.[16].
هرگاه ثروتی دست امیر المؤمنین علیه السلام می رسید فقرا را با خبر می ساخت ، همه را بین آنان تقسیم می کرد و سپس دو رکعت نماز شکر می خواند[17].
یکی از کارهای نیک علی علیه السلام ، حفر چاه و قنات بود . این چاه ها را وقف مسافران و نیازمندان می کرد. امام صادق علیه السلام فرمود: روزی امیرالمؤمنین علیه السلام ، سرگرم حفر چاهی بود، مقداری چاه را که کند ناگاه به گونه ای غیر معمول، آب بسیار گوارا و شیرینی فوران کرد. گروهی که نزد حضرت بودند به ایشان تبریک می گفتند، ولی علی علیه السلام فرمودند: من برای شکرگذاری در برابر نعمت های الهی، این چاه را وقف مسافران و زائران بیت الله الحرام می نمایم .[18]آن حضرت گاهی شب های تاریک، آرد ، نان و غذاهای دیگر را بر دوش می گرفت و به خانه فقرا می برد و آن ها را سیر می کرد در حالی که خود گرسنه بود.[19].
راوی می گوید: علی علیه السلام را دیدم که تنها از خانه بیرون آمد و نگران به اطراف نگاه می کند. نزدیک رفتم، دیدم بسیار غمگین است پرسیدم: چرا غمگین هستی؟ فرمود: هفت روز است که مهمانی به خانه ما نیامده است، در جستجوی مهمان هستم.[20]پاورقی ها
14-مدرسی، هادی، ویژگیهای اخلاقی در شخصیت امام علی ع، ترجمه صادق پارسا،تهران، محبان الحسین،1381
15- باقر، موسوی همدانی، ترجمه تفسیر المیزان، قم، انتشارات جامعه مدرسین، 1374
16- محمدی اشتهاردی، محمد،عدالت و احسان در سیره علی ع،مجله پسدار اسلام،ش 232، 231
17- قرشی، باقر شریف، زندگانی حضرت امام حسین ع، ترجمه ی سید حسن محفوظی،تهران ، بنیاد معارف اسلامی
18- منتخب الاثر،ص 172 قم، مکتب المؤلف،1422
19- مقاییس اللغه، ج3، ص147، ماده سخی،قم، مکتب الاعلام الاسلامی، 1404
20- مجلسی، محمد تقی، تاریخ چهارده معصوم ع، قم، سرور، 1376( سایت پژوهه ، با مختصر ویرایش )
ثانیا اینطور نبود که حضرت علی علیه السلام همه کارهای نیک خود را مخفیانه انجام می داد بلکه برخی از کارهای نیک خود را آشکارا و برخی را هم مخفیانه انجام می داد هرچند کارهای مخفیانه هم گاهی توسط برخی از مردم فاش می شد گرچه امام فاش شدن را دوست نداشت . برای آگاهی بیشتر به این مطالب توجه کنید :
حضرت علی علیه السلام گاهی روزها را روزه می گرفت ، شب ها را به عبادت می گذراند و غذای خویش را به فقرا می داد. سوره هل اتی و آیه 274 سوره ی بقره، در باب ایثار آن حضرت نازل شده اند[14].
حضرت علی علیه السلام کار می کرد و درآمدش را صدقه میداد .
معاویه می گوید: اگر علی، خانه ای از طلا و خانه ای از کاه را مالک شود، طلا را صدقه دهد تا هیچ از آن نماند[15].
راوی می گوید: نزد امام صادق علیه السلام بودم که نام امیر المؤمنین نزد او به میان آمد. امام صادق آن حضرت را بسیار ستودند، آنگاه فرمودند: همانا او از دارایی خویش هزار بنده خرید و در راه خدا آزاد کرد که بهای آن را از دسترنج خود و عرق پیشانی خویش تهیه کرده بود.[16].
هرگاه ثروتی دست امیر المؤمنین علیه السلام می رسید فقرا را با خبر می ساخت ، همه را بین آنان تقسیم می کرد و سپس دو رکعت نماز شکر می خواند[17].
یکی از کارهای نیک علی علیه السلام ، حفر چاه و قنات بود . این چاه ها را وقف مسافران و نیازمندان می کرد. امام صادق علیه السلام فرمود: روزی امیرالمؤمنین علیه السلام ، سرگرم حفر چاهی بود، مقداری چاه را که کند ناگاه به گونه ای غیر معمول، آب بسیار گوارا و شیرینی فوران کرد. گروهی که نزد حضرت بودند به ایشان تبریک می گفتند، ولی علی علیه السلام فرمودند: من برای شکرگذاری در برابر نعمت های الهی، این چاه را وقف مسافران و زائران بیت الله الحرام می نمایم .[18]آن حضرت گاهی شب های تاریک، آرد ، نان و غذاهای دیگر را بر دوش می گرفت و به خانه فقرا می برد و آن ها را سیر می کرد در حالی که خود گرسنه بود.[19].
راوی می گوید: علی علیه السلام را دیدم که تنها از خانه بیرون آمد و نگران به اطراف نگاه می کند. نزدیک رفتم، دیدم بسیار غمگین است پرسیدم: چرا غمگین هستی؟ فرمود: هفت روز است که مهمانی به خانه ما نیامده است، در جستجوی مهمان هستم.[20]پاورقی ها
14-مدرسی، هادی، ویژگیهای اخلاقی در شخصیت امام علی ع، ترجمه صادق پارسا،تهران، محبان الحسین،1381
15- باقر، موسوی همدانی، ترجمه تفسیر المیزان، قم، انتشارات جامعه مدرسین، 1374
16- محمدی اشتهاردی، محمد،عدالت و احسان در سیره علی ع،مجله پسدار اسلام،ش 232، 231
17- قرشی، باقر شریف، زندگانی حضرت امام حسین ع، ترجمه ی سید حسن محفوظی،تهران ، بنیاد معارف اسلامی
18- منتخب الاثر،ص 172 قم، مکتب المؤلف،1422
19- مقاییس اللغه، ج3، ص147، ماده سخی،قم، مکتب الاعلام الاسلامی، 1404
20- مجلسی، محمد تقی، تاریخ چهارده معصوم ع، قم، سرور، 1376( سایت پژوهه ، با مختصر ویرایش )