در این مطلب به بررسی پنج اشتباه بزرگ دنیای معماری می‌پردازیم:

در سال ۱۹۷۹، تیم طراحی متشکل از معماران برجسته آن زمان تلاش کردند برای این استادیوم یک سقف طراحی کنند تا از آن در برابر بارش باران حفاظت کند. متاسفانه سازه طراحی شده برای این ورزشگاه، برای هدف تعیین شده مناسب نبوده و در پی بارش باران، آب زیادی در آن جمع شده و با افزایش بیش از حد وزن و فشار وارد شده به این ساختمان، سقف کاملا فرو ریخت.

در اوایل قرن بیستم میلادی، معماران برای صرفه جویی در هزینه های پل تاکوما، از مواد ارزان تر استفاده کردند و این موضوع سبب شد پل فوق الذکر در برابر وزش باد ضعیف بوده و در نهایت در سال ۱۹۴۰ در هنگام بروز یک طوفان جدی، کاملا فرو ریخت.

استادیوم تروپیکانا فیلد، ورزشگاه اختصاصی تیم تیم بیس بال تامپا بی ری محسوب می شود.

این ورزشگاه دارای سازه ای  تا حدودی عجیب و غریب بوده و سقف آن نیز ثابت است. این موضوع سبب شده است تا به کرات توپ بازیکنان با سیستم نورپردازی برخورد کرده و خرده های شیشه روی سر تماشاچیان و بازیکنان بریزد. متاسفانه به دلیل طراحی بد این ورزشگاه از نظر معماری، امکان اصلاح این مشکل وجود نداشت.

ساختمان معروف واکی تاکی یکی از موارد عجیب و غریب در دنیای معماری است. طراحی این سازه دارای نمایی زیبا از پنجره های آينه مانند مقعر بود و تا زمان ساخت این آسمان خراش، هیچ کس نسبت به عملکرد آن مشکلی نداشت ولی موضوع زمانی جدی شد که پس از افتتاح و تکمیل پروژه، بخش های خارجی دیواره این آسمان خراش ، به دلیل شکل مقعر ، نور خورشید را به سطح زمین برخی مناطق مجاور متمرکز کرده و به شکل یک ذره بین بزرگ، حرارت زیادی در این مناطق به وجود آورد. این حرارت به اندازی ای بود که بخش هایی از یک خودروی جگوار که در خیابان مجاور آسمان خراش واکی تاکی پارک شده بود، زیر این نور متمرکز شده آب شد.

این برج دارای طراحی ضعیفی بوده و نوع سازه آن به گونه‌ای ساخته شد که پنجره های بنا بدون دلیل از جای خود کنده شده و به پایین می‌افتادند. این مشکل رفته رفته به حدی جدی شد که مالکان واحدهای این آسمانخراش، مجبور شدند پنجره ها را با کوبیدن تخته‌های چوبی مهار کنند. این بنا را می‌توان یکی از نمونه های معروف اشتباه معماری در طراحی و ساخت ابنیه محسوب کرد.

 

مترجم: ناصر پورقدیمی

در این مطلب به بررسی پنج اشتباه بزرگ دنیای معماری می‌پردازیم:

در سال ۱۹۷۹، تیم طراحی متشکل از معماران برجسته آن زمان تلاش کردند برای این استادیوم یک سقف طراحی کنند تا از آن در برابر بارش باران حفاظت کند. متاسفانه سازه طراحی شده برای این ورزشگاه، برای هدف تعیین شده مناسب نبوده و در پی بارش باران، آب زیادی در آن جمع شده و با افزایش بیش از حد وزن و فشار وارد شده به این ساختمان، سقف کاملا فرو ریخت.

در اوایل قرن بیستم میلادی، معماران برای صرفه جویی در هزینه های پل تاکوما، از مواد ارزان تر استفاده کردند و این موضوع سبب شد پل فوق الذکر در برابر وزش باد ضعیف بوده و در نهایت در سال ۱۹۴۰ در هنگام بروز یک طوفان جدی، کاملا فرو ریخت.

استادیوم تروپیکانا فیلد، ورزشگاه اختصاصی تیم تیم بیس بال تامپا بی ری محسوب می شود.

این ورزشگاه دارای سازه ای  تا حدودی عجیب و غریب بوده و سقف آن نیز ثابت است. این موضوع سبب شده است تا به کرات توپ بازیکنان با سیستم نورپردازی برخورد کرده و خرده های شیشه روی سر تماشاچیان و بازیکنان بریزد. متاسفانه به دلیل طراحی بد این ورزشگاه از نظر معماری، امکان اصلاح این مشکل وجود نداشت.

ساختمان معروف واکی تاکی یکی از موارد عجیب و غریب در دنیای معماری است. طراحی این سازه دارای نمایی زیبا از پنجره های آينه مانند مقعر بود و تا زمان ساخت این آسمان خراش، هیچ کس نسبت به عملکرد آن مشکلی نداشت ولی موضوع زمانی جدی شد که پس از افتتاح و تکمیل پروژه، بخش های خارجی دیواره این آسمان خراش ، به دلیل شکل مقعر ، نور خورشید را به سطح زمین برخی مناطق مجاور متمرکز کرده و به شکل یک ذره بین بزرگ، حرارت زیادی در این مناطق به وجود آورد. این حرارت به اندازی ای بود که بخش هایی از یک خودروی جگوار که در خیابان مجاور آسمان خراش واکی تاکی پارک شده بود، زیر این نور متمرکز شده آب شد.

این برج دارای طراحی ضعیفی بوده و نوع سازه آن به گونه‌ای ساخته شد که پنجره های بنا بدون دلیل از جای خود کنده شده و به پایین می‌افتادند. این مشکل رفته رفته به حدی جدی شد که مالکان واحدهای این آسمانخراش، مجبور شدند پنجره ها را با کوبیدن تخته‌های چوبی مهار کنند. این بنا را می‌توان یکی از نمونه های معروف اشتباه معماری در طراحی و ساخت ابنیه محسوب کرد.

 

مترجم: ناصر پورقدیمی