تأثیر گذاری انقلاب اسلامی بر نهضت های اسلامی در سطح جهان غیرقابل انکار می باشد در حقیقت انقلاب اسلامی روح امید و حیات را در میان مسلمانان برانگیخت و اسلام و دین را که از عرصه اجتماعی کنار گذاشته شده بود بار دیگر به میدان آورد و یکی از ریشه ها و عوامل اصلی دشمنی استکبار جهانی با انقلاب اسلامی به دلیل همین تأثیرگذاری و توانمندی انقلاب اسلامی در احیای نهضت های اسلامی و مقابله آنان با فرهنگ استعماری غرب است . به عنوان نمونه هرایرد کمیجان استاد دانشگاه آمریکا می نویسد :« تجدید حیات اسلام و بازگشت به احکام و ارزش های اسلامی در سراسر جهان اسلام به چشم می خورد . جهان تنها پس از ورود ناگهانی انقلاب اسلامی به قلمرو سیاست و امور بین الملل بود که متوجه موج اسلام گردید . با شروع انقلاب اسلامی در سال 1979 یک سلسله حوادث تعیین کننده واژه بنیادگرایی اسلامی را بخشی از فرهنگ و ادبیات سیاسی , پژوهشی وژورنالیستی غرب نمود .( مجله دانشکده حقوق وعلوم سیاسی دانشگاه تهران , شماره 54, 1380, ص 92-93)
مقام معظم رهبری فرمودند « در سطح جهان مراکز استکباری به این نتیجه قطعی رسیده اند که اگر نتوانند این انقلاب را در مرحله کنونی اش شکست بدهند به احتمال زیاد سررشته کار را از دست داده و دیگر نخواهند توانست موج فزاینده بیداری اسلامی و حتی گرایش ملت های غیر مسلمان به معنویت بلکه مفاهیم معنوی اسلامی را مهار کنند .»( پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری , 6/2/74)
امروز موج بیداری کشورهای منطقه بیانگر عمق تأثیر گذاری انقلاب اسلامی است هر چند استکبار جهانی تلاش می کند چنین امری را بپوشاند . بنابر این نباید تأثیر گذاری انقلاب اسلامی را بر نهضت های اسلامی تنها در قالب ارتباط یا حمایت مستقیم انقلاب اسلامی از آنان یا به عکس خلاصه نمود بلکه باید تأثیر گذاری انقلاب اسلامی در مرحله احیا و ایجاد انگیزه و امید به آنان را در نظر گرفت . در عین حال در کنار حزب الله لبنان و حماس که ارتباط نزدیکی با ایران دارند وبه طور متقابل یکدیگر را حمایت می کنند . احزاب اسلامی دیگری نیز بر اساس اندیشه اسلامی انقلاب اسلامی را مورد حمایت قرار داده اند و در یک نگاه کلی ظهورجنبش‌ها و نهضتهای اصولگرای در منطقه؛ پس از انقلاب اسلامی در قالب احزاب و جنبش‌های متعدد شتاب فزآینده‌ای گرفت، انتفاضه فلسطین، سازمان‌های حماس، جهاد اسلامی، احیای مجدد اندیشه نابودی اسرائیل، حزب الله لبنان، جبهة اسلامی سودان، جبهه نجات اسلامی الجزایر، رشد اسلام گرایی در ترکیه، احزاب و جنبش‌های مبارزه جهادی در افغانستان در دوران اشغال به اعتراف مقامات غرب عمق استراتژی نفوذ ایران محسوب می‌شوند؛ از نمودهای عینی آنهاست.www.ramzanshabani.blogfa.com/post-48.aspx) )
به عنوان نمونه از میان گروههایی که انقلاب اسلامی را مورد تأیید قرار داد جنبش اخوان المسلمین بود البته روابط این گروه با انقلاب اسلامی با فرازو فرودهایی همراه بوده است .« این گروه اولین گروهی بود که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، آن را تایید و از پناه دادن شاه توسط رژیم مصر انتقاد کرد. این جماعت در سال ۵۷ اعلامیه‌ای منتشر کرد و انقلاب اسلامی ایران را الگویی برای مبارزت اسلامی خود علیه دولت وابسته و ضداسلامی مصر دانست و از تمام مسلمانان جهان نیز خواست تا از مسلمانان ایران سرمشق بگیرند. اخوان‌المسلمین بعد از پیروزی انقلاب کتابی تحت عنوان «خمینی آلترناتیو اسلامی» به قلم فتحی عبدالعزیز منتشر کرد که در آن آمده است: «انقلاب امام خمینی ، انقلاب یک فرقه اسلامی علیه فرقه‌ای دیگر نیست، بلکه مرکز ثقل ارزش‌ها و اعتقادات مشترکی است که همه مسلمانان را به وحدت می‌خواند، همان چیزی که انقلاب ایران برای آن به وقوع پیوست.» در پی جنگ ایران و عراق، روابط اخوان با ایران تا حدودی به سردی گرایید. بعضی‌ها دلیل تغییر رفتار اخوان را در آن مقطع، عدم استقبال ایران از پیشنهاد آنها برای میانجیگری در مساله گروگان‌های آمریکایی و طولانی شدن جنگ تحمیلی و فشار کشورهای عرب منطقه بر آنها می‌دانند.www.tebyan.net/politics_social/politics/…/155245.html) -)
نمونه دیگر اسلامگرایان الجزایر به رهبری عباس مدنی است که به شدت از انقلاب اسلامی ایران متاثر بودند و این تاثیرپذیری تا بدانجا بود که دولت وقت الجزایر این حرکت را به پیروی از انقلاب اسلامی متهم نمود و از سوی دیگر رهبر این حرکت عباس مدنی در مقطع اوج فعالیت‌های آن با سفر به تهران و دیدار با آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در حقیقت همخوانی مسیر حرکت جبهه نجات اسلامی و انقلاب اسلامی را تائید کرد.جهت آشنایی بیشتر با سایر جنبش ها ر.ک:1. نظریه‌های بازتاب جهانی انقلاب اسلامی ایران، ابراهیم برزگر، انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
2. «بازتابهای انقلاب اسلامی ایران، محمد باقر خرمشاد، تهران: سمت.
3. جنبشهای اسلامی، موثقی،سید احمد،تهران،انتشارات سمت.
4. جنبشهای اسلامی در جهان عرب، دکمجیان، هرایر، ترجمه حمید احمدی،تهران،انتشارات کیهان.
5. «گسترش جنبش های اسلامی و استبداد خاورمیانه ای»، امیری،محسن (1389) ،هفته نامه پگاه حوزه،شماره299.
6. بهروز لک،غلامرضا (1386)اسلام سیاسی و اسلام گرایی معاصر،پگاه حوزه ،شماره 9.
7. انصاری،منصور(1386)اسلام سیاسی: زمینه ها و پیشگامان مجله متین،شماره34و35.
8. موثقی،سید احمد (1375) استراتژی وحدت در اندیشه سیاسی اسلام،مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی،قم،چاپ دوم، ج1، ص273.