هر جند از زندگانی و دین حضرت خدیجه(س) قبل از ازدواج با پیامبر (ص) و دوران جاهلیت اطلاع چندانی در دست نیست اما شواهدی در دست است که ایشان به دین حضرت ابراهیمی بود .
با توجه به اینکه لقب حضرت خدیجه قبل از اسلام، طاهره بوده( بحار الانوار، ج 16، ص 12 ) و طاهره به معنای پاک منشی است می توان فهمید که آن بزرگوار پیرو یکی از ادیان الهی و به آن پایبند بوده است .
حضرت خدیجه از کسانی بود که انتظار ظهور پیامبر جدید را می کشید و از ورقه بن نوفل و دیگر علماء جویای نشانه های نبوت می شد. (بحارالانوار، ج16،ص52)
در روایات آمده است که احترام حضرت محمد(صلی الله علیه وآله) به خدیجه(علیها السلام)، به خاطراعتقاد او به توحید بود . ( سفینه البحار،ج2،ص 570) و از آنجا که پیامبر قبل از بعثت با حضرت خدیجه ازدواج کرد و هنوز اسلام عرضه نشده بود و نیز دیگر ادیان الهی جز آئین حنیف ابراهیمی توحید از آنان رخت بسته بود ، می توان نتیجه گرفت که حضرت خدیجه بردین حضرت ابراهیم بوده است .