ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
در باره جناب ابراهیم اشتر و سرنوشت ایشان بعد از قیام مختار در منابع تاریخی اختلاف وجود دارد .
اکثر منابع معتقدند ابراهیم برای مقابله با بنی امیه و آل امیه و دفاع از کوفیان در مقابل با شامیان با آل زبیر و زبیریان و با مصعب بن زبیر برادر عبدالله ابن زبیربیعت کرد .
برخی معتقدند او در دل کینه آل زبیر و آل امیه هر دو را داشت اما مجبور به بیعت با آل زبیر بود .
شاید ابراهیم چاره ایی جز بیعت با آل زیبر نداشت چون تمام اقوام و قبایل کوفه مجبور به بیعت با آل زبیر شدند و ابراهیم برای ادامه نبرد با بنی امیه مجبور به بیعت با زبیریان شد تا پس از غائله امویان ، با زبیریان مقابله کند و تانتقام مختار را بگیرد .
توضیح بیشتر :
گفته می شود ، در اواخر قیام مختار، دشمن میان مختار وابراهیم اختلاف افکند. این حیله دشمن موجب شد که میان ابراهیم و مختار جدایی وفاصله ایجاد شده و گویا ابراهیم در ادامه کار از نهضت مختار کناره گرفته بود، از این رو در پی حادثه حمله مصعب بن زبیر در پیوستن به مختار تعلل و سستی ورزید و حتی گفته شده به نامه های مکرر و پشت سر هم مختار پس از شکست اولیه اش از قوای مصعب، توجهی نکرده، نزد او باز نگشت.
همین کناره گیری او از مختار باعث شده بود که بعد از شهادت مختار، مصعب بن زبیر از یک سو و عبدالملک مروان از سوی دیگر در او طمع ببندند تا ابراهیم را که مردی پر نفوذ و مدیر بود ، را با خود همراه سازند ؛ از این رو مصعب نامه ای به ابراهیم نوشته به او وعده داد که در صورتی که حکومت ابن زبیر را بپذیرد، امارت مناطق شمالی عراق را به او می سپارد . نامه ی مشابهی نیز از سوی عبدالملک مروان – خلیفه اموی شام – به دست ابراهیم رسید . ابراهیم با یاران و مشاورانش در این باب به مشورت پرداخت و سرانجام تصمیم گرفت با مصعب بن زبیر همراه شود ، پس نامه ای به مصعب نوشت و با گروهی از یاران خود از موصل یا نصیبین – مقر حکومت خود – حرکت کرد و به کوفه آمد و با مصعب ملاقات کرد .
سرانجام ابراهیم در سال ۷۲ هجری در پی شکست لشکر عراق ( مصعب بن زبیر ) از سپاهیان عبدالملک مروان که برای تصرف عراق به جنگ مصعب فرستاده شده بودند، در ۱۳ جمادی الاولی در سن چهل سالگی[۱] کشته شد[۲] و نزدیک سامراء به خاک سپرده شد.[۳][۱] . البته این سن با توجه به روایت منقری و ابن ابی الحدید که او را با وجود سن کمش، یکی از حاضرین در جنگ صفین می دانند بعید به نظر می رسد. وقعة صفین، پیشین، ص۴۴۱ و شرح نهج البلاغه، پیشین، ص۸۱ .
[۲] . انساب الاشراف، پیشین، ج۷، ص۹۱ و الکامل، پیشین، ج۴، ص۳۲۶ و تجارب الامم، پیشین، ص۲۳۶ .
[۳] . زرکلی، خیرالدین؛ ۱۹۸۶ ، ج۱، ص۵۸ .
منابع جهت مطالعه بیشتر :
برای اطلاعات بیشتر درباره ابراهیم اشتر به کتاب «ماهیت قیام مختار بن ابی عبید ثقفی» نوشته سید ابوالفضل رضوی اردکانی مراجعه بکنید. در این کتاب درباره ابراهیم اشتر مطالب خوبی را جمع آوری کرده است و اگر بخواهید درباره ابراهیم اطلاعات جامعی داشته باشید، می توانید همه این کتاب را مطالعه بکنید.
اکثر منابع معتقدند ابراهیم برای مقابله با بنی امیه و آل امیه و دفاع از کوفیان در مقابل با شامیان با آل زبیر و زبیریان و با مصعب بن زبیر برادر عبدالله ابن زبیربیعت کرد .
برخی معتقدند او در دل کینه آل زبیر و آل امیه هر دو را داشت اما مجبور به بیعت با آل زبیر بود .
شاید ابراهیم چاره ایی جز بیعت با آل زیبر نداشت چون تمام اقوام و قبایل کوفه مجبور به بیعت با آل زبیر شدند و ابراهیم برای ادامه نبرد با بنی امیه مجبور به بیعت با زبیریان شد تا پس از غائله امویان ، با زبیریان مقابله کند و تانتقام مختار را بگیرد .
توضیح بیشتر :
گفته می شود ، در اواخر قیام مختار، دشمن میان مختار وابراهیم اختلاف افکند. این حیله دشمن موجب شد که میان ابراهیم و مختار جدایی وفاصله ایجاد شده و گویا ابراهیم در ادامه کار از نهضت مختار کناره گرفته بود، از این رو در پی حادثه حمله مصعب بن زبیر در پیوستن به مختار تعلل و سستی ورزید و حتی گفته شده به نامه های مکرر و پشت سر هم مختار پس از شکست اولیه اش از قوای مصعب، توجهی نکرده، نزد او باز نگشت.
همین کناره گیری او از مختار باعث شده بود که بعد از شهادت مختار، مصعب بن زبیر از یک سو و عبدالملک مروان از سوی دیگر در او طمع ببندند تا ابراهیم را که مردی پر نفوذ و مدیر بود ، را با خود همراه سازند ؛ از این رو مصعب نامه ای به ابراهیم نوشته به او وعده داد که در صورتی که حکومت ابن زبیر را بپذیرد، امارت مناطق شمالی عراق را به او می سپارد . نامه ی مشابهی نیز از سوی عبدالملک مروان – خلیفه اموی شام – به دست ابراهیم رسید . ابراهیم با یاران و مشاورانش در این باب به مشورت پرداخت و سرانجام تصمیم گرفت با مصعب بن زبیر همراه شود ، پس نامه ای به مصعب نوشت و با گروهی از یاران خود از موصل یا نصیبین – مقر حکومت خود – حرکت کرد و به کوفه آمد و با مصعب ملاقات کرد .
سرانجام ابراهیم در سال ۷۲ هجری در پی شکست لشکر عراق ( مصعب بن زبیر ) از سپاهیان عبدالملک مروان که برای تصرف عراق به جنگ مصعب فرستاده شده بودند، در ۱۳ جمادی الاولی در سن چهل سالگی[۱] کشته شد[۲] و نزدیک سامراء به خاک سپرده شد.[۳][۱] . البته این سن با توجه به روایت منقری و ابن ابی الحدید که او را با وجود سن کمش، یکی از حاضرین در جنگ صفین می دانند بعید به نظر می رسد. وقعة صفین، پیشین، ص۴۴۱ و شرح نهج البلاغه، پیشین، ص۸۱ .
[۲] . انساب الاشراف، پیشین، ج۷، ص۹۱ و الکامل، پیشین، ج۴، ص۳۲۶ و تجارب الامم، پیشین، ص۲۳۶ .
[۳] . زرکلی، خیرالدین؛ ۱۹۸۶ ، ج۱، ص۵۸ .
منابع جهت مطالعه بیشتر :
برای اطلاعات بیشتر درباره ابراهیم اشتر به کتاب «ماهیت قیام مختار بن ابی عبید ثقفی» نوشته سید ابوالفضل رضوی اردکانی مراجعه بکنید. در این کتاب درباره ابراهیم اشتر مطالب خوبی را جمع آوری کرده است و اگر بخواهید درباره ابراهیم اطلاعات جامعی داشته باشید، می توانید همه این کتاب را مطالعه بکنید.
