همان مقدار که ذکر کردید به نظر کفایت می کند، اما باید یاد آور شد که قدرت خدا و نعمت های بسیار او عجیب تر است. و بهتر است بدانیم:قرآن کریم گاهی بهشت و جهنم را با اوصاف مادی توصیف نموده است و گاهی آنها را با اوصاف روحانی و معنوی وصف کرده است. گاهی از باغهای بهشتی، سایههای لذت بخش، غذاها و ظرفهای آن چنانی، شرابهای طهور، لباسها و زینتهای فاخر، همسران زیبا و … سخن به میان آورده و گاهی سخن از روضه، رضوان و رضایت الهی، نشاط درونی و … سخن به میان آورده است.بهشت روحانی از حیث رتبه و مقام بسیار بالاتر از بهشت مادی و نعمتهای مادی است، چنانکه در سوره توبه پس از ذکر اوصاف نعمتهای مادی، بلافاصله میفرماید: «و رضوانٌ مِن اللهِ اکبر»؛ (1) یعنی مقام رضوان و خشنودی پروردگار بالاتر از این نعمتهای ذکر شده است. اما بعضی از مراتب بهشت روحانی مخصوص برخی مومنان است نه همه مومنان چنانکه میفرماید: «آیا هر فرد از ایشان چنین طمعی دارد که در بهشت نعیم داخل شود؟ نه، چنین نیست».(2)پاداش های مادی بهشتی، پاداش های ناچیزی در برابر حرمت های دنیایی مؤمنین و اهل بهشت می باشد. و نباید روی آن ها متوقف شد بلکه باید رضایت الهی را در همه احوال دنبال کرد. وقتی بنده ای به مقام رضایت و خشنودی خداوند متعال برسد پاداش های مادی ارزشی چندانی برای او ندارند.
پاورقی:
(1) توبه/ 72.
(2) معارج/ 38 و 39، “أَ یَطْمَعُ کُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ یُدْخَلَ جَنَّةَ نَعیمٍ، کَلا”.
پاورقی:
(1) توبه/ 72.
(2) معارج/ 38 و 39، “أَ یَطْمَعُ کُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ یُدْخَلَ جَنَّةَ نَعیمٍ، کَلا”.