فردی تو دلش از خدا نفرت و کینه دارد. ولی تمامی واجباتش را انجام می‌دهد.تو بهشت دور از خدا میتونه لذت همه نعمتها را بچشد؟؟؟؟

همیشه ما باید از این چنین افکار به خدا پناه ببریم و تنها از او برای رفع این افکار کمک بخواهیم و به اولیائش پناهنده شویم تا مورد دستگیری و شفاعت آنها در دنیا و آخرت قرار بگیریم.تمام بهشت و نعمات آن ظهور اسمای حسنای الهی و رحمت و مهر اوست. خطور یا ورود برخی افکار در ذهن منجر به ثبت گناه نمیشود مگر اینکه به زبان بیاوریم یا در عمل مخالفت با خدای سبحان نماییم. به هیچ وجه نفرت انسان از خدا و بیزاری جستن ازو با عبادت صحیح قابل جمع نیست. احتمال توفیق چنین شخصی هم بعید است.
تصحیح اعتقاد و داشتن روند تفکر صحیح و پاک نمودن درون خود از افکار بی نتیجه، عقده هایی از ناراحتی، قساوت در اثر سختی، کینه، کمبودهای عاطفی و… راه رسیدن به مغز و مخ عبادت است.
در مقابل این رویکرد تذکر نعمتها و داشته ها و صبر در مقابل قدر الهی و آزمایش های الهی است که به تدریج محبت به خدا و اولیائش را در دل زنده می کند. دریچه سعادت و عاقبت به خیری و کلید ورود به بهشت است، این سنت حتمی خدا برای کل بشر است؛ و لذا چون آزمایش و ابتلا و بلا عمومی است، تحمل آن نیز آسان می گردد.