من تا به حال دو نامه برای شما نوشته ام و هر بار درباره یک مشکلم براتون نوشتم و از شما راهنمایی خواستم؛ این بار مشکل من ضعیف شدن اعتماد به نفس من هست و فکر می کنم دلیل این موضوع بیشتر به خاطر موضوعات عاطفی باشد؛ وقتی می بینم دوستام کسانی (از جنس مخالف) رو دارند که بهشون ابراز علاقه می کنند و من حتی یک بار هم این اتفاق برام نیفتاده، فکر می کنم آدمی هستم که نمی تونم روی اطرافیانم تأثیر بذارم و براشون جذابیتی ندارم، البته با اینکه از نظر ظاهر، نمی شه گفت خیلی زیبا، ولی چهره متوسطی دارم. این موضوع باعث شده که سعی کنم توی جمع بچه های دانشکده کمتر حضور داشته باشم و بیشتر تنهایی رو ترجیح بدهم. این مشکل روی اعتماد به نفس تحصیلی من هم تأثیر گذاشته که قبلا در مورد تحصیل این قدر اعتماد به نفسم پایین نبود. لطفا بهم بگید باید چکار کنم تا به این موضوعات زیاد اهمیت ندهم. خیلی به راهنمایی شما احتیاج دارم من خیلی منزوی شدم و خیلی هم خیال پرداز؛ من توی رؤیا اون تصویری رو از خودم می سازم که دوست دارم و اتفاقاتی رو که دوست دارم برام پیش بیاد رو تصور می کنم. (در ضمن من یک دختر ۱۹ ساله هستم.)

در ابتدا لازم است شما را متوجه نکته ای کنیم که غفلت از آن بسیار خطر ناک است . آن نکته اینست که گاهی اوقات خداوند بنده اش را از خطری حفظ میکند ولی آن انسان بخاطر غفلت یا تحلیل اشتباه از مساله ای فکر میکند از دیگران عقب افتاده و غصه می خورد که ای کاش من هم مثل فلانی بودم. حال آنکه واقعیت چیز دیگری است .قصه شما دانشجوی محترم دقیقا همینطوره .شما باید خدا را شکر کنید که خداوند جربزه ای را در شما قرار داده که جنس مخالف جرات نمی کند وارد حریم شما شود . گو اینکه آدمهای هرزه و آلوده ای که دنبال دختران ضعیف النفس می گردند تا با یک لبخند آنها را فریب دهند و بزرگترین سرمایه آنها یعنی حیا و عفت و پاکدامنی آنها را ناجوانمردانه به یغما ببرند , از شما واهمه دارند و پیش خودشان فکر میکنند که این دختر عفیف و نجیبی است و نباید متعرض او شد . در واقع انها شما را انتخاب کرده اند اما نه برای دوستی موقت و سو استفاده و رفتار هایغیر اخلاقی , بلکه آنها به امثال شما بعنوان زنان پاکدامنی می نگرند که در وقت انتخاب همسر به سراغ شما بیایند . البته شما هم باید حواستون جمع باشد که پسر های هرزه که تجربه ارتباط نامشروع با جنس مخالف را تجربه کرده اند به هیچ وجه به عنوان همسر آینده انتخاب نکنید زیرا قران می فرماید: « زنان پاکدامن برای مردان پاکدامن و زنان آلوده که نتوانستند عفت و پاکدامنی خود را حفظ کنند برای مردان ناپاک» . بنابرین شما با حفظ حریم عفت و پاکی هر گز غبطه آن دختران فریب خورده که بهترین سرمایه خود را در بازار هوا وهوس به حراج گذاشته اند , نخورید و مطمئن باشید که دخترانی عفیف مانند شما هم در پیشگاه خدا وند عزیز و هم در چشم مردم از جایگاه بالایی برخوردارید . اما مشکلات و پرسش هاى شما را مى توان در چهار محور زیر خلاصه کرد: 1. ارتباط با دوستان و همکلاسى ها، از جمله ارتباط با جنس مخالف، چگونه است؟ 2. مشکل اصلى جریان ذکر شده در کجا ریشه دارد؟ 3. راه حل درست این مشکل و جلوگیرى از عوارض بعدى آن چیست؟ 4. براى رهایى از چنین دام هاى شیطانى و گرفتار نشدن مجدد در آن چه باید کرد؟

ارتباط با دوستان و جنس مخالف .

درباره محور اول باید یادآور شد: الف) انسان، به ویژه جوان، به ارتباط اجتماعى نیازمند است؛ زیرا آدمى موجود اجتماعى است و ارتباط با دیگران پاسخ آن نیاز درونى به شمار مى آید. انتخاب همسالان و همکلاسى ها، مى تواند نشان دهنده درایت و تعقل فرد باشد و زمینه رشد فکرى و اجتماعى و علمى اش را فراهم آورد؛ به عبارت دیگر، ما از طریق ارتباط با دیگران و انتخاب دوست که به شکل گیرى شخصیت انسان مى انجامد، یکى از نیازهاى مهم زندگى خودرا برآورده مى سازیم. البته آنچه باید بیش از لزوم داشتن ارتباط با دیگران مورد توجه و حساسیت معقول قرار گیرد، میزان و چگونگى ارتباط با همسالان و همکلاسى ها و در نهایت انتخاب دوست است. داشتن روابط ضرورت دارد؛ ولى چگونگى آن از اهمیت بیش ترى برخوردار است به گونه اى که وقتى نحوه ارتباط به اصل مسأله آسیب رساند، براى حفظ امور مهم تر و حیاتى تر، باید از ارتباط چشم پوشید. خردمند کسى نیست که بتواند بین خیر و شرّ، خیر را تشخیص دهد و انتخاب کند بلکه خردمند کسى است که بین دو شرّ، آنچه شرش کم تر است برگزیند. پس باید در ارتباط با همکلاسى ها، به ویژه انتخاب دوست واستحکام بخشیدن به روابط دوستانه، دقت واهتمام جدى داشت. از فرد تحصیل کرده اى چون شما انتظار مى رود با اندیشه صحیح خود، دیگران رابه هدایت و پاکى دعوت کنید و از کانال دوستى بردیگران تأثیر گذار باشید نه آن که از دیگران تأثیر پذیرید. ب) ارتباط با جنس مخالف موضوعى مهم و حساس است. چنان که گذشت، اگر خطرها و زیان هاى ارتباط، اصل مسأله رابطه با دیگران را مخدوش سازد – از محدوده مجاز و صحیح ارتباط خارج شود و ارزش هاى اخلاقى را زیر پا گذارد – باید جداً از آن پرهیز کرد؛ زیرا شرایط و فضا و نیز محتواى این رابطه ها با موازین و آداب اخلاقى و مذهبى سازگار نیست و در اکثر قریب به اتفاق موارد به انتقال پیام هاى احساسى، عاطفى، جنسى و… که ریشه شیطانى دارد، مى انجامد. بنابراین، معیار داورى درباره روابط افراد، به ویژه جنس مخالف، توجه به مقررات وموازین عقلى و شرعى ارتباط است. باید در ارتباط با جنس مخالف دست کم به دو نکته اساسى توجه کافى شود: 1. رعایت حیاو عفاف که فراتر از پوشش و حجاب است. 2. تکبر ورزى دخترانه. اگر صمیمیت، رفاقت، محبت و مهرورزى… بنیاد ارتباط با جنس مخالف باشد، این رابطه آسیب پذیر و چراگاه شیطان است. پس دختر در ارتباط با جنس مخالف باید متکبرانه برخورد کند تا از آفت هاى ارتباط که هر لحظه ممکن است خرمن عفت و پاکى اش را به خطر اندازد، مصون ماند. هر چند اصل بر عدم ارتباط با جنس مخالف است زیرا خداوند متعال، در سوره هاى مائده و نساء، مردان و زنان را از ارتباط پنهانى بایکدیگر باز داشته است. امیر مؤمنان على (ع) نیز به خاطر شدت پرهیزگارى از سلام کردن به زنان اجتناب مى ورزید. بى تردید ما از على(ع) زاهدتر و با معنویت تر و مطمئن تر نیستیم. وقتى آن حضرت چنین احتیاط مى کند، وظیفه ما روشن و بى نیاز از توضیح است. پس، ضمن تأکید مجدد بر حفظ حرمت انسانى، شما را به رعایت مقررات دینى و اخلاقى در ارتباطها، به ویژه رابطه با جنس مخالف، توصیه مى کنیم. مبادا با نگاهى آلوده و کلامى خلاف موازین شرعى، سرمایه انسانى و عفاف و حیا و کرامت انسانى خود را به خطر اندازید.