در توقیعى که از طرف امام زمان(علیه السلام) صادر شد حضرت اشاره به جعفر کرده اند و مى فرمایند:

… و قد ادعى هذا المبطل المفترى على الله الکذب بما ادعاه ، فلا ادرى بایة حالة هیى له رجاء ان یتم دعواه ، ابفقه فى دین الله ؟ فوالله ما یعرف حلالا من حرام و لا یفرق بین خطاء و صواب …(1) ؛

((… به طور حتم این شخص مبطل و تهمت زننده به خدا است و در آنچه مى گوید ادعاى دروغ و کذب نموده است ، نمى دانم که به کدامین حالت امید دارد که ادعاى خود را تمام نماید؟ آیا به فهم در دین خدا؟ به خدا سوگند که او حلال را از حرام نمى شناسد و اشتباه و صحیح را تشخیص نمى دهد …)).

از این توقیع استفاده مى شود اول کسى که به جعفر لقب دروغگو داد خود حضرت بوده است و بعد از آن این عنوان بر او شهرت یافت برخى نیز وجه توصیف او را به دروغگو به جهت تمییز بین او و امام جعفر صادق علیه السلام مى دانند.

پی نوشت:

1- الغیبة ، طوسى ص 288 – 290؛ بحارالانوار ، ج 53 ، ص 195 ، ح 21.