آکنه و جوش صورت چیست؟

آکنه نوعی بیماری پوستی است و هنگامی رخ می‌دهد که فولیکول‌های موی شما با چربی و سلول‌های مرده پوست پر شود. این کار سبب ایجاد جوش‌های سرسیاه، جوش‌های سرسفید یا جوش می‌شود. اگرچه آکنه در همه سنین دیده می‌شود، اما بیشتر در بین جوانان شایع است.

درمان‌های موثر برای آکنه در دسترس است؛ اما آکنه می‌تواند ماندگار باشد. جوش‌ها و برجستگی‌ها به آرامی بهبود می‌یابند و هنگامی که این ضایعه در فرد شروع به بهبود می‌کند، دیگر آکنه‌ها سر برمی‌آورند.

بسته به شدت آن، آکنه می‌تواند باعث پریشانی عاطفی و ایجاد زخم در پوست شود. هرچه زودتر درمان را شروع کنید، خطر ابتلا به چنین مشکلاتی کاهش می‌یابد.
 

انواع آکنه‌های پوستی

همه انواع آکنه در سطح پوست پخش نمی‌شوند. منافذ مسدود شده خود باعث ایجاد آکنه می‌شوند. آکنه ممکن است به موارد زیر نسبت داده شود:

– تولید بیش از حد چربی
– باکتری‌ها
– هورمون‌ها
– سلول‌های مرده پوست
– موهایی که داخل گوشت فرو می‎روند

آکنه معمولاً با نوسانات هورمونی در طی سال‌های نوجوانی همراه است؛ اما بزرگسالان نیز می‌توانند آکنه را تجربه کنند. حدود ۱۷ میلیون آمریکایی مبتلا به آکنه هستند و این امر یکی از شایع‌ترین بیماری‌های پوستی در بین کودکان و بزرگسالان است.

شناسایی نوع آکنه‌ای که شما تجربه می‌کنید کلیدی برای درمان موفقیت‌آمیز است. آکنه ممکن است غیرالتهابی یا التهابی باشد. انواع مختلف آکنه در این دو دسته عبارتند از:

* جوش‌های سرسیاه
* جوش‌های سرسفید
* جوش معمولی
* چرک
* گره‌ها (ندول‌ها)
* کیست

ممکن است چندین نوع آکنه به طور همزمان وجود داشته باشد؛ حتی برخی موارد ممکن است به حدی شدید باشند که مراجعه به متخصص پوست الزامی باشد.

آکنه غیرالتهابی

آکنه غیرالتهابی شامل جوش‌های سرسیاه و جوش‌های سرسفید است. اینها معمولاً تورم ایجاد نمی‌کنند. آنها همچنین نسبتاً به درمان‌های بدون نسخه (OTC) پاسخ می‌دهند.

سالیسیلیک اسید اغلب به طور کلی برای آکنه به بازار عرضه می‌شود؛ اما معمولاً در آکنه‌های غیرالتهابی بهترین نتیجه را دارد. این دارو به طور طبیعی پوست را لایه‌برداری می‌کند، سلول‌های مرده پوست را که منجر به جوش‌های سرسیاه و جوش‌های سرسفید می‌شوند، از بین می‌برد.
 

جوش‌های سرسیاه (جوش‌های زیرپوستی باز)

جوش‌های سرسیاه در صورت مسدود شدن منافذ توسط ترکیبی از چربی و سلول‌های مرده پوست اتفاق می‌افتد. بالای منافذ با وجود مسدود شدن بقیه قسمت‌ها باز می‌ماند. این منجر به مشخص شدن رنگ سیاه در سطح می‌شود.
 

جوش‌های سرسفید (جوش‌های زیرپوستی بسته)

جوش‌های سرسفید همچنین می‌توانند در صورت مسدود شدن منافذ توسط چربی و سلول‌های مرده پوست ایجاد شود. اما برخلاف جوش‌های سرسیاه، قسمت بالای منافذ بسته می‌شود. به نظر می‌رسد یک برجستگی کوچک از پوست بیرون زده است.

درمان جوش سرسفید دشوار‌تر است؛ زیرا منافذ پوست از قبل بسته شده‌اند. محصولات حاوی سالیسیلیک اسید می‌توانند مفید باشند. رتینوئیدهای موضعی بدون نیاز به نسخه بهترین نتیجه را برای آکنه کومدونال دارند. اگر برای شما مفید نبود، رتینوئیدهای موضعی قوی‌تری با تجویز پزشک متخصص پوست در دسترس هستند.
 

آکنه‌های التهابی

جوش‌هایی که قرمز و متورم هستند، جوش‌های التهابی نامیده می‌شوند.

اگرچه چربی و سلول‌های مرده پوست در ایجاد آکنه‌های التهابی نقش دارند، اما باکتری‌ها همچنین می‌توانند در مسدود شدن منافذ پوست نقش داشته باشند.

باکتری‌ها می‌توانند باعث ایجاد عفونت در زیر سطح پوست شوند. این ممکن است منجر به ایجاد لکه‌های آکنه‌ای دردناک شود که از بین بردن آن سخت است.

محصولات حاوی بنزوئیل پراکسید ممکن است به کاهش تورم و خلاص شدن از شر باکتری‌های موجود در پوست کمک کنند. اینها همچنین می‌توانند چربی اضافی را از بین ببرند. ممکن است پزشک برای درمان آکنه‌های التهابی شما یک آنتی‌بیوتیک خوراکی یا موضعی به همراه بنزوئیل پراکسید تجویز کند. رتیوئیدهای موضعی نیز بخش مهمی در مبارزه با جوش‌های نوک‌تیز و جوش‌های التهابی هستند.
 

کورک (جوش نوک‌تیز)

کورک‌ها هنگامی رخ می‌دهند که دیواره‌های اطراف منافذ شما از التهاب شدید پر شوند. این کار منجر به ایجاد منافذ سخت و مسدود شده می‌شود که لمس آنها حساس است. پوست اطراف این منافذ پوست معمولاً صورتی است.
 

جوش‌های چرکی

همچنین در هنگام خراب شدن دیواره‌های اطراف منافذ پوستی، جوش‌های چرکی شکل می گیرند. برخلاف کورک‌ها، جوش‌های چرکی با چرک پر می‌شوند. این برجستگی‌ها از روی پوست خارج می‌شوند و معمولاً به رنگ قرمز هستند. آنها اغلب سرهای زرد یا سفید در بالا دارند.
 

ندول‌ها (گره‌ها)

گره‌ها در صورت گرفتگی و تورم منافذ ، تحریک بیشتری تحمل کرده و بزرگتر می‌شوند. بر خلاف جوش‌های چرکی و کورک‌ها، ندول‌ها در عمق زیر پوست قرار دارند.

از آنجا که گره‌ها در پوست بسیار عمیق هستند، به طور معمول نمی‌توانید آنها را در خانه درمان کنید. داروهای تجویزی برای کمک به رفع این مشکلات ضروری است.

پزشک یا متخصص پوست احتمالاً داروی خوراکی ایزوترتینوئین را برای شما تجویز می‌کند. این ماده از نوعی ویتامین A ساخته می‌شود و به مدت چهار تا شش ماه روزانه مصرف می‌شود. با کاهش اندازه غده چربی در داخل منافذ می‌تواند گره‌ها را درمان و پیشگیری کند.

کیست‌ها

کیست‌ها می‌توانند در صورت مسدود شدن منافذ توسط ترکیبی از باکتری‌ها، چربی و سلول‌های مرده پوست ایجاد شوند. گرفتگی در اعماق پوست رخ می‌دهد و در زیر سطح گره‌ها است.

این برجستگی‌های قرمز یا سفید بزرگ اغلب در لمس دردناک هستند. کیست بزرگترین شکل آکنه است و تشکیل آن معمولاً در نتیجه عفونت شدید است. این نوع آکنه‌ها بیشتر در معرض اسکار (جای زخم) قرار دارند.

داروی تجویزی ایزوترتینوئین معمولاً برای درمان کیست استفاده می‌شود. در موارد شدید، متخصص پوست شما ممکن است کیست را با جراحی خارج کند.
 

شدت هر نوع آکنه چقدر است؟

جوش‌های سرسیاه و جوش‌های سرسفید خفیف‌ترین نوع آکنه هستند. این موارد را بعضی اوقات می‌توان با داروهای موضعی بدون نیاز به نسخه، مانند تونرهای مبتنی بر اسید سالیسیلیک یا درمان‌های لکه‌ای بنزوئیل-پراکسید پاک کرد. اگر آنها به داروهای بدون نیاز به نسخه پاسخ ندهند، جوش‌های زیرپوستی به راحتی با رتینوئیدهای موضعی درمان می‌شوند.

جوش ها و کورک‌ها  فرم‌های متوسطی از آکنه هستند. اینها ممکن است با داروهای بدون نیاز به نسخه از بین بروند. آکنه‌های متوسط ​​گسترده‌تر ممکن است به تجویز خوراکی یا موضعی یک متخصص پوست نیاز داشته باشند.

گره‌ها و کیست‌ها شدیدترین نوع آکنه هستند. برای رفع آکنه‌های شدید باید به یک متخصص پوست مراجعه کنید. کندن گره‌ها و کیست‌‎ها می‌تواند منجر به ایجاد زخم شود.
 

علائم آکنه

* علائم آکنه بسته به شدت شرایط شما متفاوت است:
* جوش‌های سرسفید (منافذ بسته)
* جوش‌های سرسیاه (منافذ باز)
* برجستگی‌های کوچک قرمز و لطیف (سوزنک)
* جوش (چرک)، که جوش‌های نوک‌تیزی است که در نوک آنها چرک وجود دارد
* توده‌های بزرگ، جامد و دردناک زیر پوست (ندول‌ها)
* توده‌های دردناک و پر از چرک در زیر پوست (ضایعات کیستیک)
* آکنه معمولاً در صورت، پیشانی، سینه، بالای کمر و شانه‌ها ظاهر می‌شود.
 

بررسی علت و ریشه جوش و آکنه در هر جای صورت

مناطقی که آکنه دارند، به همراه اقدامات اصلاحی در زیر آورده شده است:

منطقه پیشانی و بین ابرو ها:

اگر بر روی پیشانی جوش می زنید، باید نگاهی به سیستم گوارشی خود بیندازید.احتمالا ً شما درست غذا نمی خورید یا به فست فودهای پر چرب، شکر دار و غیره علاقه دارید.میزان متابولیک شما نیز ضعیف است و بر این اساس، رفع مشکل آکنه براساس نقشه صورت آکنه، باید بر خوردن میوه ها و سبزیجات بیشتر و قطع تمام خوراکی های هله هوله تمرکز کنید ؛ هم چنین به طور منظم ورزش کنید تا متابولیسمتان را بهبود ببخشد.

* مقدار زیادی چای سبز بنوشید.
* چند اقدام دیگر، در صورتی که بر روی پیشانی خود جوش دارید:
* زودتر به رختخواب بروید.
* هر روز آب بیشتری بنوشید تا سیستم بدنتان را از محصولات سمی پاک کنید.
* از طریق روش های تمدد اعصاب، استرستان را کاهش دهید.
* مواد غذایی تصفیه شده، قند و نمک را از رژیم غذایی کاهش دهید.
*بررسی کنید که لوازم آرایشی، شامپو و یا محرک های دیگری باعث بروز جوش نداشته باشید.
 

منطقه فاصله بین ابرو ها:

جوش بین ابرو ها می تواند به معنای عدم تحمل لاکتوز، مصرف الکل، خوراکی خوردن در اواخر شب، و حساسیت غذایی باشد. گاهی اوقات، حتی وکس کندن و کندن موهای بین ابرو ها می تواند منجر به آکنه در این منطقه شود. دقت کنید که از محصولات درست استفاده کنید. برخی از گام ها برای جلوگیری از آکنه در این منطقه از صورت به شرح زیر هستند:

* قطع کردن الکل به طور کامل.
* مراقبت از رژیم غذاییتان.

اگر دیدید که غذاهای تحریک کننده جوش می خورید، ممکن است لازم باشد آن ها را به طور کامل رها کنید.
 

مناطق روی گونه راست و چپ:

آکنه روی گونه های در زنان بالغ بسیار رایج است.عدم تعادل هورمونی و مشکلات ریهوی، قلب، طحال و معده، عوامل رایجی هستند که باعث آکنه در این منطقه می شوند.برای حل مشکل این آکنه ها:

* ورزش روزانه برای تقویت ریه .
* مرتبا بالش خود را عوض کنید .
* انتخاب مواد شوینده هایپوآلرژیک.
* برس آرایشی، محصولات و غیره را تغییر دهید و در صورت امکان از آرایش کامل اجتناب کنید.
* از ضد آفتاب استفاده کنید.
* از گذاشتت گوشی موبایل روی گونه ها خودداری کنید.
* سلامتی خود را بررسی کنید.
* به دندان پزشک مراجعه کنید تا ببینید آیا مشکل دهانی برایتان وجود دارد یا خیر.
* از پر خوری اجتناب کنید.
* زنان در دوران پریودی خود جوش های هورمونی، می زنند که به احتمال زیاد آکنه را در این منطقه وجود دارد.
* برخی اوقات، قرص های کنترل بارداری می تواند به عدم تعادل هورمونی کمک کند.
* در موارد دیگر، OCPs ممکن است باعث آکنه شود.
* می توانید یک برند دیگر را انتخاب کنید و یا توقف دارو می تواند این نوع آکنه را تسکین دهد.
* از روش های کنترل استرس برای تسکین PMS ( قبل از قاعدگی) استفاده کنید.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

اگر درمان‌های مراقبت از خود، آکنه شما را از بین نمی‌برد، به پزشک مراجعه کنید. او می‌تواند داروهای قوی‌تری را تجویز کند. اگر آکنه ادامه پیدا کند یا شدیدتر شود، ممکن است بخواهید با متخصص پوست درمان پزشکی خود را ادامه دهید.

برای بسیاری از خانم‌ها، آکنه می‌تواند برای دهه‌ها ادامه داشته باشد. این نوع آکنه در زنانی که از داروهای ضد بارداری استفاده می‌کنند، بدون درمان پاک می‌شود. در افراد مسن، بروز ناگهانی آکنه شدید ممکن است نشانه بیماری زمینه‌ای باشد که نیاز به مراقبت پزشکی دارد.

سازمان غذا و دارو (FDA) هشدار می‌دهد که برخی از لوسیون‌های آکنه، پاک‌کننده‌ها و سایر محصولات پوستی بدون نسخه می‌توانند واکنش جدی ایجاد کنند. این نوع واکنش کاملاً نادر است؛ بنابراین آن را با قرمزی، تحریک یا خارشی که در مناطقی که از داروها یا محصولات استفاده کرده اید رخ می‌دهد اشتباه نگیرید.
اگر پس از استفاده از یک محصول پوستی یکی از موارد زیر را تجربه کردید، نزد پزشک بروید:

* ضعف
* مشکل تنفس
* تورم چشم، صورت، لب‌ها یا زبان
* سفتی گلو
 

عوامل تشدیدکننده بروز آکنه و جوش صورت

چهار عامل اصلی باعث ایجاد آکنه می‌شوند:
 

1. تولید بیش از حد چربی (چربی پوست)
2. فولیکول‌های مو که توسط چربی و سلول‌های مرده پوست مسدود شده‌اند
3. باکتری‌ها
4. التهاب

آکنه به طور معمول در صورت، پیشانی، قفسه سینه، قسمت فوقانی پشت و شانه‌های شما ظاهر می‌شود؛ زیرا این نواحی از پوست بیشترین غدد چربی را دارند. فولیکول‌های مو به غدد چربی متصل هستند.

دیواره فولیکول ممکن است برجسته شود و جوش سرسفید ایجاد کند. یا ممکن است دوشاخه باشد و تیره شود و باعث ایجاد جوش سرسیاه شود. جوش سرسیاه ممکن است مانند خاکی باشد که در منافذ گیر کرده است. اما در واقع منافذ مملو از باکتری و چربی است که با قرار گرفتن در معرض هوا قهوه‌ای می‌شود.

جوش‌ها لکه‌های قرمز برجسته با یک مرکز سفید هستند که در صورت التهاب یا آلوده شدن فولیکول‌های مو به باکتری ایجاد می‌شوند. انسداد و التهاب در عمق فولیکول‌های مو، توده‌هایی شبیه کیست در زیر سطح پوست شما ایجاد می‌کند. منافذ دیگر پوست شما که منافذ غدد عرق هستند، معمولاً در آکنه نقش ندارند.
 

برخی موارد ممکن است باعث ایجاد آکنه یا بدتر شدن آکنه شوند:

** تغییرات هورمونی. آندروژن‌ها هورمون‌هایی هستند که در دختران و پسران در دوران بلوغ افزایش می‌یابند و باعث بزرگ شدن غدد چربی و ایجاد چربی بیشتر می‌شوند. تغییرات هورمونی در دوران میانسالی، به ویژه در زنان، می‌تواند منجر به ایجاد آکنه شود.

** داروهای خاص. به عنوان مثال می‌توان به داروهای حاوی کورتیکواستروئید، تستوسترون یا لیتیوم اشاره کرد.

** رژیم غذایی. مطالعات نشان می‌دهند که مصرف برخی غذاها، از جمله غذاهای غنی از کربوهیدرات مانند نان، نان‌شیرینی و چیپس، ممکن است باعث بدتر شدن آکنه شود. برای بررسی اینکه آیا افراد مبتلا به آکنه باید از محدودیت‌های غذایی خاص بهره‌مند شوند یا خیر، مطالعه بیشتر لازم است.

** استرس. استرس باعث ایجاد آکنه نمی‌شود، اما اگر قبلاً آکنه داشته باشید، استرس ممکن است آن را بدتر کند.
 

عواملی دیگر در ایجاد آکنه

این عوامل تأثیر کمی در ایجاد آکنه دارند:

** غذاهای شکلاتی و روغنی. خوردن شکلات یا غذای چرب تأثیر بسیار کمی در ایجاد آکنه دارد.

** نظافت. آکنه به دلیل کثیف بودن پوست ایجاد نمی‌شود. در واقع، مالش بیش از حد پوست یا تمیز کردن با صابون‌های خشن یا مواد شیمیایی باعث تحریک پوست شده و باعث بدتر شدن آکنه می‌شود.

** لوازم آرایشی. مواد آرایشی لزوماً آکنه را بدتر نمی‌کنند؛ به خصوص اگر از وسایل آرایشی بدون روغن استفاده می‌کنید که منافذ پوست را مسدود نمی‌کند (مواد غیر دارویی) و مرتبا آرایش را پاک می‌کنید. مواد آرایشی غیرروغنی با اثر داروهای آکنه تداخل ندارند.
 

عوارض جانبی آکنه

افرادی که دارای پوستی تیره هستند بیشتر از افرادی که پوست روشن‌تری دارند عوارض آکنه را تجربه می‌کنند:
جای زخم. پوست حفره‌دار (زخم‌های آکنه) و جای زخم‌های ضخیم (کلوئید) می‌توانند پس از بهبود آکنه در طولانی‌مدت باقی بمانند.
تغییر پوست. پس از از بین رفتن آکنه، ممکن است پوست آسیب‌دیده نسبت به قبل از بروز بیماری تیره‌تر (هایپرپیگمانته) یا روشن (هایپوپیگمانته) شود.
 

عوامل خطر آکنه

عوامل خطر آکنه عبارتند از:

* سن. افراد در هر سنی ممکن است دچار آکنه شوند، اما بیشتر در نوجوانان دیده می‌شود.
* تغییرات هورمونی. چنین تغییراتی در دوران بلوغ یا بارداری معمول است.
* سابقه خانوادگی. ژنتیک در آکنه نقش دارد. اگر هر دو والدین شما آکنه داشته باشند، به احتمال زیاد شما نیز به آن مبتلا خواهید شد.
* مواد روغنی یا چرب. در صورت تماس پوست با روغن یا لوسیون‌ها و کرم‌های روغنی ممکن است دچار آکنه شوید.
* اصطکاک یا فشار بر روی پوست شما. علت این امر می‌تواند مواردی مانند تلفن، تلفن همراه، کلاه ایمنی، یقه‌های تنگ و کوله پشتی باشد.
 

آکنه چگونه تشخیص داده می‌شود؟

اگر علائم آکنه را دارید، پزشک می‌تواند با معاینه پوست شما تشخیص دهد. پزشک شما انواع ضایعات و شدت آنها را تشخیص می‌دهد تا بهترین روش درمانی را تعیین کند.
 

درمان آکنه

اگر چندین هفته محصولات بدون نسخه آکنه را امتحان کرده‌اید و کمکی نکرده‌اند، در مورد داروهای تجویز شده از پزشک خود سوال کنید. یک متخصص پوست می‌تواند به شما کمک کند تا:

* آکنه خود را کنترل کنید
* از ایجاد زخم یا آسیبی دیگر به پوست خود جلوگیری کنید
* جای زخم‌ها کمتر دیده شود

داروهای آکنه با کاهش تولید چربی و تورم یا درمان عفونت باکتریایی کار می‌کنند. با اکثر داروهای تجویز شده آکنه، ممکن است چهار تا هشت هفته نتیجه ندهد. ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد تا آکنه شما به طور کامل از بین برود.

رژیم ‌درمانی که پزشک به شما توصیه می‌کند بستگی به سن، نوع و شدت آکنه و آنچه که مایل هستید به آن متعهد شوید، دارد. به عنوان مثال، ممکن است لازم باشد دو بار در روز و به مدت چند هفته داروها را استفاده کنید. داروهای موضعی و داروهایی که از راه دهان مصرف می‌کنید (داروهای خوراکی) اغلب به صورت ترکیبی استفاده می‌شوند. گزینه‌های درمانی برای زنان باردار به دلیل خطر عوارض جانبی محدود است.

با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای داروها و سایر روش‌های درمانی که در نظر دارید صحبت کنید. قرار ملاقات‌های بعدی را با پزشک خود هر سه تا شش ماه یک بار انجام دهید تا زمانی که پوست شما بهبود یابد.
 

درمان آکنه در کودکان

بیشتر مطالعات مربوط به داروهای آکنه افراد ۱۲ ساله یا بیشتر را درگیر کرده است. کودکان کم‌سن نیز به طور فزاینده‌ای دچار آکنه می‌شوند. FDA تعداد محصولات موضعی مورد تأیید برای استفاده در کودکان را گسترش داده است.

اگر کودک شما آکنه دارد، با یک متخصص پوست کودکان مشورت کنید. در مورد داروهایی که باید از مصرف آنها در کودکان جلوگیری شود، دوزهای مناسب، تداخلات دارویی، عوارض جانبی و اینکه چگونه درمان ممکن است بر رشد و نمو کودک تأثیر بگذارد، سوال کنید.
 

درمان آکنه و جوش صورت در خانه و به صورت طبیعی

می‌توانید با استفاده از محصولات بدون نسخه، مراقبت‌های اساسی پوست و سایر روش‌های مراقبت از خود، از آکنه خفیف یا متوسط ​​جلوگیری کرده و آنها را کنترل کنید:

مناطق مستعد آکنه را با یک پاک‌کننده ملایم بشویید. دو بار در روز، با دستان خود صورت خود را با صابون ملایم یا یک پاک‌کننده ملایم و آب گرم بشویید. اگر موهای شما چرب است، هر روز شامپو بزنید و اگر پوست آسیب‎دیده را می‌تراشید با ملایمت رفتار کنید.

از مصرف برخی محصولات مانند اسکراب صورت، مواد ضد درد و ماسک خودداری کنید. این محصولات تمایل به تحریک پوست دارند که باعث بدتر شدن آکنه می‌شود. شستشوی زیاد و مالش دادن نیز می‌تواند باعث تحریک پوست شود.

محصولات درمانی آکنه که بدون نسخه در دسترس هستند را امتحان کنید تا چربی اضافی خشک شود و باعث لایه‌برداری شود. ممکن است استفاده از یک محصول چند هفته‌ای طول بکشد تا پیشرفتی مشاهده کنید. کرم‌ها تحریک کمتری نسبت به ژل‌ها و پمادها ایجاد می‌کنند. داروهای آکنه بدون نسخه ممکن است عوارض جانبی اولیه ایجاد کنند، مانند قرمزی، خشکی و پوسته پوسته شدن که اغلب پس از ماه اول استفاده از آنها بهبود می‌یابند.

از تحریک‌کننده‌ها خودداری کنید. مواد آرایشی روغنی، ضد آفتاب‌ها، محصولات آرایش مو یا مواد پوشاننده آکنه می‌توانند باعث بدتر شدن آکنه شوند. در عوض، از محصولاتی با برچسب برپایه آب یا غیر دارویی استفاده کنید؛ به این دلیل که احتمال آکنه در آنها کمتر است.

از پوست خود در برابر آفتاب محافظت کنید. برای برخی از افراد، آفتاب تغییر رنگی که گاهی اوقات پس از پاک شدن آکنه ایجاد می‌شود را بدتر می‌کند. برخی از داروهای آکنه شما را در معرض آفتاب‌سوختگی قرار می‌‍دهد. با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید داروی شما یکی از این موارد است یا خیر. اگر چنین است، تا آنجا که ممکن است از نور خورشید دور باشید. به طور مرتب از یک مرطوب‌کننده غیر روغنی (غیر دارویی) که شامل ضد آفتاب است استفاده کنید.

از اصطکاک یا فشار بر روی پوست خودداری کنید. از پوست مستعد آکنه در برابر تماس با وسایلی مانند تلفن، کلاه ایمنی، یقه‌های تنگ یا بند و کوله پشتی محافظت کنید.

– از لمس کردن یا برداشتن مناطق مستعد آکنه خودداری کنید. انجام این کار می‌تواند باعث ایجاد آکنه بیشتر یا منجر به عفونت یا زخم شود.

– دوش گرفتن بعد از فعالیت‌های سنگین. چربی و عرق روی پوست شما می‌تواند منجر به ایجاد آکنه شود.
 

کاری که اکنون می‌توانید برای درمان آکنه انجام دهید

مهم است که در درمان آکنه صبور باشید. در حالی که برخی از درمان‌ها ممکن است بلافاصله کار کنند، ممکن است چندین ماه بهبود گسترده‌ای نداشته باشید؛ همچنین باید در استفاده همزمان از بسیاری از محصولات درمانی آکنه احتیاط کنید، استفاده همزمان چندین نوع دارو می‌تواند باعث خشکی پوست شود.

همچنین باید تأیید کنید که آیا برجستگی یا تورم در واقع ناشی از آکنه است یا خیر. چندین بیماری پوستی وجود دارد که علائمی مشابه علائم آکنه ایجاد می‌کند، اگرچه کاملاً متفاوت هستند. این بیماری‌های پوستی شامل موارد زیر هستند:

* فولیکولیت
* کراتوز پیلاریس
* میلیا
* آکنه روزاسه
* رشته‌های چربی
* افزایش ناهنجار بافت چربی

مراجعه به متخصص پوست تنها راهی است که می‌توانید یک تشخیص کامل و دقیق را دریافت کنید. در برخی موارد، درمان تخصصی ممکن است تنها راه پاک‌سازی و کنترل کامل آکنه شما باشد.
 

چگونه می‌توان از بروز آکنه جلوگیری کرد؟

پیشگیری از آکنه دشوار است. اما می‌توانید مراحلی را در خانه انجام دهید تا از بروز آکنه پس از درمان جلوگیری کنید. این مراحل شامل موارد زیر است:

* صورت خود را دو بار در روز با یک پاک‌کننده بدون چربی بشویید
* استفاده از کرم آکنه بدون نیاز نسخه برای از بین بردن چربی اضافی
* اجتناب از مواد آرایشی حاوی چربی
* پاک کردن آرایش و تمیز کردن پوست به طور کامل قبل از خواب
* دوش گرفتن بعد از ورزش
* اجتناب از پوشیدن لباس‌های تنگ
* داشتن یک رژیم غذایی سالم با حداقل قندهای فرآوری‌شده
* کاهش استرس
 

سخن آخر

درمان آکنه اغلب موفقیت‌آمیز است. اکثر افراد می‌توانند انتظار داشته باشند که آکنه در طی شش تا هشت هفته شروع به رفع آن کند. با این حال، افزایش ناگهانی آن نیز شایع است و ممکن است نیاز به درمان اضافی یا طولانی‌مدت داشته باشد. ایزوترتینوئین درمانی است که به احتمال زیاد نتایج مثبت دائمی یا طولانی‌مدت را ارائه می دهد.

اسکار (جای زخم) آکنه می‌تواند باعث پریشانی عاطفی شود، اما درمان سریع آن می‌تواند به جلوگیری از ایجاد زخم کمک کند. همچنین، متخصص پوست شما گزینه‌های درمانی طراحی شده برای درمان اسکار را دارد.
 

درمان آکنه با روشهای خانگی

1. سرکه‌‌ سیب

از خواص سرکه سیب برای مبارزه با جوش‌ها استفاده کنید. چون باکتری‌هایی را که از همان اول باعث به وجود آمدن جوش می‌شوند، می‌کُشد. همچنین با تنظیم Ph پوست شما از تکثیر باکتری‌ها جلوگیری می‌کند.

در تکمیل این خاصیت باید بگوییم که سرکه‌ی سیب هم مانند آبلیمو اثر سفت‌کنندگی دارد و چربی اضافی را از بین می‌برد. پس باید مواظب باشید که استفاده‌ی بیش از حد باعث خشک شدن پوست می‌شود. در این صورت غده‌های چربی‌ پوست برای جبران این خشکی فعالیت‌شان را افزایش می‌دهند و دوباره جوش‌های بیشتری تولید می‌شوند.

موادی که لازم دارید:
سرکه‌ی سیب صاف‌نشده‌ و خالص
آب شیر

کاری که باید بکنید:
صورت‌تان را با آب بشویید و با ضربه زدن با دستمال پوست‌تان را خشک کنید. محلولی با نسبت ۱ به ۳ از سرکه‌ی سیب و آب تهیه کنید (۳ پیمانه آب به ازای هر پیمانه سرکه‌ی سیب). یک تکه پنبه را در محلول فرو ببرید و مستقیما روی جوش بکشید.

حداقل ۱۰ دقیقه صبر کنید. می‌توانید حداکثر تا یک شب صبر کنید. این کار را چند بار در طول روز تکرار کنید و هر بار صورت‌تان را کاملا با آب بشویید. اگر بعد از آن در پوست‌تان احساس خشکی کردید، حتما از مرطوب‌کننده استفاده کنید.
 

۲. ماسک عسل و دارچین

خواص عسل نیز در این زمینه به کمک‌تان می‌آید. عسل چسبناک است و دارچین تند؛ پس در نگاه اول به نظر می‌رسد هر دوی آنها چیز‌هایی هستند که باید از تماس آنها با پوست‌تان جلوگیری کنید. اما در کمال تعجب باید بگوییم عسل و دارچین در مقابل جوش‌ها مبارزان بزرگی هستند. دارچین خاصیت ضدمیکروبی دارد و جلوی تکثیر باکتری‌ها را می‌گیرد. عسل هم که یک آنتی‌بیوتیک طبیعی است و این مزاحمان کوچک را کاملا نابود می‌کند.

موادی که لازم دارید:
دو قاشق غذاخوری عسل
یک قاشق غذاخوری دارچین
دستمال کاغذی

کاری که باید بکنید:
صورت‌تان را با آب بشویید و خشک کنید. دو قاشق عسل و یک قاشق دارچین را مخلوط کنید و هم بزنید تا کاملا مخلوط شوند و خمیر یک‌دستی به وجود آید. می‌توانید این ماسک را به کل صورت‌تان بزنید یا فقط روی نقاط مورد نظر (جوش‌ها) بمالید. ۱۰ تا ۱۵ دقیقه صبر کنید، بعد ماسک را کاملا از صورت‌تان بشویید و با دستمال پوست‌تان را خشک کنید. چون این مخلوط چسبناک است، حتما در هنگام استفاده از آن مقداری دستمال در دسترس داشته باشید.
 

۳. عسل و شیر (یا ماست)

با وجود شایعاتی که در مورد تأثیر لبنیات در به وجود آمدن جوش وجود دارد، استفاده‌ی موضعی از شیر روی پوست، تأثیر خوبی دارد و می‌تواند جلوی شیوع جوش‌ها را بگیرد. به این علت می‌گویند شیر باعث جوش زدن می‌شود که هورمون‌های زیادی در آن وجود دارد، ولی این تأثیر فقط زمانی وجود دارد که شیر را بخورید. بیشترین نقش آن در نرم کردن پوست آسیب‌دیده و کاهش قرمزی پوست است. معروف است کلئوپاترا در حمام‌هایی از شیر استراحت می‌کرد.

می‌توانید به جای شیر از ماست هم استفاده کنید‌. اسید‌های موجود در آن خاصیت ضدباکتری دارند و چربی موجود در آن، رطوبت پوست را تأمین می‌کند.

موادی که لازم دارید:
یک قاشق غذاخوری ماست یا شیر کم‌چرب یا پرچرب
یک قاشق غذاخوری عسل خام و طبیعی

کاری که باید بکنید:
اجازه دهید شیر یا ماست به دمای اتاق برسد تا وقتی آن را روی پوست‌تان می‌زنید، دچار شوک سرما نشوید. یک قاشق شیر یا ماست را کاملا با یک قاشق عسل مخلوط کنید. می‌توانید آن را کم‌کم با یک تکه پنبه به پوست‌تان بمالید یا آن‌ را جمع کنید و روی پوست‌تان بکشید، فرقی نمی‌کند. اجازه دهید ۱۰ تا ۱۵ دقیقه روی پوست‌تان بماند. سپس ماسک را از صورت‌تان بشویید و با یک لیف به آرامی و به صورت دایره‌وار پوست‌ را ماساژ دهید تا لایه‌ی مُرده‌ی پوست قدیمی جدا شود. وقتی کارتان تمام شد طبق معمول پوست‌ را مرطوب کنید.
 

۴. سفیده‌ی تخم‌مرغ

سفیده‌ی تخم‌‌مرغ یک راه ارزان و ساده برای کم کردن آکنه و از بین بردن جای جوش‌هاست. سفیده‌ی تخم‌مرغ به این علت برای پوست خوب است که سرشار از ویتامین‌ها و پروتئین‌هاست و علاوه بر مبارزه با جوش‌ها، به بازسازی سلول‌های پوست‌تان هم کمک می‌کند. سفیده‌ی تخم‌مرغ همچنین چربی اضافی پوست را به خود جذب می‌کند و این یعنی غذای باکتری‌ها کم می‌شود. فقط یادتان باشد که بعد از آن از یک مرطوب‌کننده‌ی خوب استفاده کنید تا پوست‌تان خشک نشود.

موادی که لازم دارید:
دو یا سه سفیده‌ی تخم‌مرغ
کاسه
لیف

کاری که باید بکنید:
صورت‌تان را با آب شستشو دهید و خشک کنید. سفیده‌ها را از زرده‌ها جدا کنید. می‌توانید از هر تعداد تخم‌مرغ که بخواهید استفاده کنید، ولی معمولا دو تا سه عدد کافی است. آنها را هم بزنید تا کف کنند و بعد چند دقیقه اجازه دهید تا بماند. صورت‌تان را با مخلوط بپوشانید (به آسانی می‌توانید با انگشتان‌تان این کار را انجام دهید) و تمرکز را روی نقاط جوش‌دار بگذارید. سه تا چهار لایه معمولا کافی است. فقط قبل از اضافه کردن هر لایه مطمئن شوید که لایه‌ی قبلی کاملا خشک شده باشد. حدود بیست دقیقه اجازه دهید ماسک روی صورت‌تان بماند. بعد آن را با آب گرم کاملا از صورت‌تان بشویید و با یک لیف نرم پوست‌تان را خشک کنید. از یک مرطوب‌کننده‌ی متناسب با پوست‌تان استفاده کنید.
 

۵.پاپایا

پاپایا یکی از مواد اصلی به کار رفته در بسیاری از محصولات زیبایی است که در بازار موجود هستند. ولی مجبور نیستید برای بهره‌مند شدن از تأثیر شگفت‌انگیز این ماده، محصولات بازار را بخرید، پاپایای تازه به همان شکل ساده، یک راه درمان طبیعی جوش‌هاست که سطح پوست را از سلول‌های مرده و لیپیدهای اضافی پاکسازی می‌کند و آن را صاف و نرم می‌سازد. لیپید لفظی عمومی برای چربی‌هاست که روغن هم نوعی از آن محسوب می‌شود. پاپایا همچنین حاوی آنزیمی به نام پاپایین است که التهاب را کاهش می‌دهد و از به وجود آمدن چرک جلوگیری می‌کند.

موادی که لازم دارید:
پاپایای تازه

کاری که باید بکنید:
صورت‌تان را با آب بشویید و خشک کنید. قسمت گوشتی پاپایا را آن‌قدر بکوبید تا به حدی نرم شود که بتوانید به راحتی آن را به پوست‌تان بمالید. بگذارید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه روی صورت‌تان بماند و بعد با آب گرم کاملا شستشو دهید. اگر پوست‌تان بعد از شستشو خشک می‌شود، از مرطوب‌‌کننده‌ای متناسب با نوع پوست خود استفاده کنید.
 

۶. خمیر پوست پرتقال

پرتقال طعم تازگی و جوانی می‌دهد و برای پوست هم تأثیر مشابهی دارد. جوش‌ها بر اثر جمع شدن باکتریها یا سلول‌های مرده به وجود می‌آیند. ماسک پوست پرتقال با وجود ویتامین C، اسید سیتریک و ترکیبات سفت‌کننده‌ی پوست، از بروز این اتفاق جلوگیری می‌کند. ویتامین C اهمیت ویژه‌ای دارد چون تولید سلول‌های جدید و سالم را تحریک می‌کند و باعث می‌شود پوست شما شفاف‌تر و سالم‌تر شود.

موادی که لازم دارید:
پوست دو عدد پرتقال
آب

کاری که باید بکنید:
بعد از شستن و خشک کردن صورت، پوست پرتقال را بکوبید (می‌توانید از مخلوط‌‌کن یا هاون یا هر وسیله‌ای که دوست دارید استفاده کنید) و کمی آب به آن اضافه کنید تا حالت خمیری پیدا کند. آب را کم‌کم اضافه کنید؛ چون آب زیاد، آن را بیش از حد رقیق و روان می‌کند. وقتی به غلظت مناسب رسید، آن را به صورت‌‌تان یا نقاط جوش بزنید و بگذارید ۲۰ تا ۲۵ دقیقه بماند. در حالت ایده‌آل ماسک باید در این مدت خشک شود، ولی اگر هم نشد اشکالی ندارد. صورت‌تان را کاملا با آب بشویید، خشک کنید و از یک مرطوب‌کننده‌ی مناسب استفاده کنید. ‌
 

۷. روغن درخت چای

احتمالا هر جا از درمان‌های خانگی صحبت می‌شود، اسم روغن درخت چای هم به چشم‌تان می‌خورد. ولی ویژگی اصلی آن در درمان‌های پوستی، به ویژه درمان آکنه هاست. شاید از خودتان بپرسید در واقع این چربی است که با بستن منافذ پوست باعث جوش زدن می‌شود، پس چرا باید خودتان هم به صورت‌تان روغن بزنید؟! خب باید خدمت‌تان عرض کنیم روغن درخت چای از نوع روغنی نیست که پوست شما ترشح می‌کند؛ بلکه با حل کردن این چربی‌ها و سلول‌های مرده، منافذ پوست را باز می‌کند. همچنین خاصیت آنتی‌باکتریال دارد که از بروز مجدد جوش‌ها جلوگیری می‌کند.

نکته: روغن درخت چای را می‌توان به صورت موضعی مصرف کرد، ولی هرگز نباید خورده شود‌ و همیشه باید قبل از مصرف رقیق شود.

موادی که لازم دارید:
روغن درخت چای
آب
پنبه

کاری که باید بکنید:
صورت‌تان را بشویید و خشک کنید‌. روغن چای را با نسبت ۹ واحد آب به ازای هر واحد، روغن رقیق کنید. با یک تکه پنبه یا پد محلول را روی جوش‌ها بمالید. اگر بعد از مدتی احساس کردید می‌توانید از محلول قوی‌تری استفاده کنید، کم‌کم غلظت محلول را زیاد کنید. این کار را کم‌کم انجام دهید! از هر نسبت جدیدی که به کار می‌برید، حداقل یک هفته از همان استفاده کنید و بعد دوباره آن را افزایش دهید. در هر صورت هرگز آن را بدون رقیق کردن به کار نبرید. اگر دوست داشتید می‌توانید بعد از آن از مرطوب‌کننده استفاده کنید. کار دیگری که می‌توانید بکنید این است که به جای آب، از ژل آلوئه‌ورا برای رقیق‌کردن استفاده کنید. این روش به ویژه برای افرادی که پوست حساسی دارند توصیه می‌شود.
 

۸. توت‌فرنگی و عسل

از توت‌فرنگی و عسل می‌توان یک ماسک بسیار شیرین برای درمان آکنه ها ساخت. این دو ماده معمولا در کرم‌ها و ماسک‌های گران‌قیمت موجود در بازار به کار می‌روند. شاید توت‌فرنگی به نظرتان تأثیر خاصی بر پوست نداشته باشد، ولی به خاطر داشته باشید که توت‌فرنگی سرشار از سالیسیلیک اسید است. سالیسیلیک اسید که یکی از مواد اصلی سازنده‌‌ی کِرِم‌های درمان آکنه موجود در بازار است و باعث می‌شود پوست با آمادگی بیشتری سلول‌های مرده را از خود دور کند و منافذ پوست را باز می‌کند و باکتری‌ها را غیر فعال می‌سازد. همچنین این منافذ را کمی تنگ می‌کند که باعث می‌شود آنها در آینده کم‌تر مسدود شوند. علاوه بر اینها رشد سلول‌های تازه را تحریک می‌کند. عسل هم با باکتری‌هایی که مسئول به وجود آمدن جوش‌های شما هستند، مبارزه می‌کند و یک ضدالتهاب طبیعی است.

چیزهایی که لازم دارید:
سه توت‌فرنگی تازه (به خوبی شسته‌شده)
دو قاشق چای‌خوری عسل

کاری که باید بکنید:
صورت‌تان را بشویید و خشک کنید. توت‌فرنگی‌ها را به حدی بکوبید و لِه کنید که زیادی آبکی نشوند. دو قاشق چای‌خوری عسل را به توت‌فرنگی‌ها اضافه کنید و کاملا مخلوط کنید. آن را به صورت‌تان بزنید و بگذارید ۲۰ دقیقه بماند. صورت‌تان را با آب گرم کاملا بشویید و خشک کنید. اگر فکر می‌کنید پوست‌تان ممکن است خشک شود، از یک مرطوب‌کننده استفاده کنید. این کار را دو بار در هفته، حداقل به مدت یک ماه انجام دهید‌.
 

9.هر چه سریع‌تر از یخ استفاده کنید

اولین درمان سریع جوش یخ است. برای جوشی که هنوز به‌طور کامل عفونی نشده است، استفاده از یخ به کاهش التهاب کمک می‌کند و غدد چربی را تشویق می‌کند که منقبض شوند و چربی اضافه و میکرب‌های درون آن را از آن بخش پوست بیرون برانند.

نحوه استفاده از یخ برای درمان جوش
یخ را در تکه‌ای پارچه بگذارید و روی بخشی که در حال جوش زدن است به‌مدت چند ثانیه نگه دارید.
چند دقیقه صبر کنید و سپس مرحله قبل را تکرار کنید.

نکته: اگر این کار را به دفعات دلخواه تکرار کنید، جوش در عرض یکی دو روز از بین می‌رود.

خلاصه: یخ می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند. به‌دلیل سرمای ناشی از یخ، غدد چربی منقبض می‌شوند و چربی‌های اضافی و میکروب را خارج می‌کنند.
 

10.استفاده از مکمل زینک

زینک (روی) یک ماده مغذی ضروری برای رشد سلولی، تولید هورمون، سوخت و ساز و عملکرد سیستم ایمنی بدن است.

مطالعات نشان داده‌اند که زینک یکی از درمان‌های طبیعی برای آکنه است. تحقیقات دیگری نشان می‌دهند که معمولا مقدار زینک در بدن افراد مبتلا به آکنه، نسبت به افراد دارای پوست سالم کمتر است. همچنین چندین مطالعه دیگر نشان داده‌اند که مصرف زینک به‌شکل خوراکی، می‌تواند به کاهش آکنه کمک کند. در یک مطالعه روی ۴۸ نفر از افراد مبتلا به آکنه، از آنها خواستند تا روزی سه نوبت مکمل زینک بخورند. پس از هشت هفته، ۸۰ تا ۱۰۰٪ از آکنه در ۳۸ نفر از بیماران کاهش یافته بود.

هنوز دُز مشخصی برای مصرف زینک برای درمان آکنه وجود ندارد، اما چندین مطالعه نشان داده‌اند که کاهش قابل‌توجه آکنه با مصرف ۳۰ تا ۴۵ میلی‌گرم زینک در هر روز به دست می‌آید. این مقدار بالاترین دُز توصیه‌شده برای هر روز است. بهتر است بیشتر از ۴۰ میلی‌گرم در روز زینک مصرف نکنید، مگر اینکه پزشکتان تجویز کرده باشد. زیاده‌روی در مصرف زینک، ممکن است باعث معده درد و تحریک روده شود.

نکته: مالیدن زینک روی پوست هیچ تأثیری ندارد؛ شاید به این دلیل است که پوست نمی‌تواند زینک را جذب کند. بنابراین فقط به خوردن آن اکتفا کنید.

خلاصه: افراد مبتلا به آکنه معمولا کمبود زینک دارند. برخی مطالعات نشان می‌دهد که مصرف زینک به‌صورت خوراکی، می‌تواند آکنه را به‌شکل قابل‌توجهی کاهش دهد.

منبع: سایت دکتردکتر
سایت چطور
سایت نمناک