ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
امامان معصوم(ع) همانند ما یک انسان هستند و هر انسانی مختار و صاحب اراده است. بنابراین آنها نیز در افعال خود، اختیار دارند. «قبول منصب امامت» که یک فعل اختیاری است، از این مطلب مستثنا نیست؛ لذا در پذیرش این منصب مجبور نیستند.
امامان معصوم(ع) از طرفی علم قطعی به عواقب گناه دارند و از طرف دیگر، ذات خداوند را به حقیقت و نهایت شناخته‌اند و می‌دانند که با انجام معصیت، از دستور چه کسی سرپیچی خواهند کرد؛ از این‌رو، در تمام طول عمرشان گناه نمی‌کنند با این‌که انجام گناه برای آنها مقدور است. بنابراین مطابق اصطلاح علمی باید گفت قبول منصب امامت «امکان ذاتی» و «امتناع وقوعی» دارد.
امامان معصوم(ع) از طرفی علم قطعی به عواقب گناه دارند و از طرف دیگر، ذات خداوند را به حقیقت و نهایت شناخته‌اند و می‌دانند که با انجام معصیت، از دستور چه کسی سرپیچی خواهند کرد؛ از این‌رو، در تمام طول عمرشان گناه نمی‌کنند با این‌که انجام گناه برای آنها مقدور است. بنابراین مطابق اصطلاح علمی باید گفت قبول منصب امامت «امکان ذاتی» و «امتناع وقوعی» دارد.
