این جهان به دلیل ماهیت خاص خود و با توجه به مرتبه وجودی اش دارای احکام و قوانینی است که در آن خوشی و ناخوشی، غم و شادی، سختی و راحتی با هم آمیخته شده است و هیچگاه رفاه و آسایش و خوشی به صورت مطلق در آن یافت نمی شود. بعضی از سختی هایی که انسان در دنیا دارد به خاطر امتحانات و آزمایشات الاهی است تا انسان مؤمن از غیر آن مشخص شود.
اما رفاه و آسایش واقعی در جهان آخرت است و از آنِ انسان های مؤمن و نیکوکاری است که با تلاش و کوشش در این جهان، آخرت خود را آباد کرده اند؛ چون این دنیا و زندگی در آن، مقدمه زندگی در آخرت است.
بله اگر منظور شما از رفاه، برخورداری از امکانات مادی و تنعمات دنیایی باشد مثل مال و مقام و …، باید گفت که ممکن است انسانی از این نعمات برخوردار باشد اما انسان مؤمن و با تقوایی نیز باشد و از این رو از نعمات اخروی هم بهره مند گردد همان گونه که حضرت سلیمان (ع) این گونه بود.