ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
پروردگار روزى مردم را در مال حلال پیش‌بینی کرده است و نه از مال حرام و دزدى، بر این اساس همه باید تلاش کنند تا از راه حلال کسب روزی کنند، امّا اگر از راه حرام بخواهند ثروتی را به دست آورند به همان اندازه از روزی حلال پیش‌بینی شده برای آنان کاسته خواهد شد.
پیامبر اسلام(ص) در «حجّة الوداع» (آخرین حجّ پیامبر) فرمود: «فرشته امین وحى مرا آگاه کرده است که هیچ‌کس پیش از آن‌که روزى خود را – تمام و کمال – مصرف کند از دنیا نخواهد رفت؛ پس، از خداى بزرگ بترسید و در مال و روزى اعتدال را رعایت کنید [و همه وقت خود را صرف آن نکنید]، و مبادا دیر شدن وصول روزى شما را بر آن دارد که از راهى که در آن معصیت باشد طلب کنید، که خداوند متعال روزى را میان بندگان خود به صورت حلال تقسیم کرده است نه حرام؛ پس هر کس از خدا بترسد و شکیبا باشد، خدا روزى او را از راه حلال به او خواهد رساند، و هر کس بی‌حیایى کند و شتاب ورزد و آن‌را از غیر حلال به دست آورد، هم از روزى حلال او کاسته خواهد شد، و هم روز قیامت حساب آن‌را باید پس بدهد».[1]
امام باقر(ع) فرمود: «هیچ‌کس نیست مگر آن‌که خداوند روزی‌اش را از راه حلال، ثابت و معیّن کرده که با عافیت آن‌را به دست آورد و از طرف دیگر آن‌را به وسیله حرام [نیز] بر وى عرضه کرده است. پس اگر او چیزى از حرام به دست آورد، از [آن روزى] حلالى که برایش مقرر شده، کاسته می‌گردد. به‌جز این دو، نزد خداوند فضل و بخشش بسیار است و این [معناى] سخن خداوند است: “از خداوند فضلش را درخواست کنید”[2]».[3]
پیامبر اسلام(ص) در «حجّة الوداع» (آخرین حجّ پیامبر) فرمود: «فرشته امین وحى مرا آگاه کرده است که هیچ‌کس پیش از آن‌که روزى خود را – تمام و کمال – مصرف کند از دنیا نخواهد رفت؛ پس، از خداى بزرگ بترسید و در مال و روزى اعتدال را رعایت کنید [و همه وقت خود را صرف آن نکنید]، و مبادا دیر شدن وصول روزى شما را بر آن دارد که از راهى که در آن معصیت باشد طلب کنید، که خداوند متعال روزى را میان بندگان خود به صورت حلال تقسیم کرده است نه حرام؛ پس هر کس از خدا بترسد و شکیبا باشد، خدا روزى او را از راه حلال به او خواهد رساند، و هر کس بی‌حیایى کند و شتاب ورزد و آن‌را از غیر حلال به دست آورد، هم از روزى حلال او کاسته خواهد شد، و هم روز قیامت حساب آن‌را باید پس بدهد».[1]
امام باقر(ع) فرمود: «هیچ‌کس نیست مگر آن‌که خداوند روزی‌اش را از راه حلال، ثابت و معیّن کرده که با عافیت آن‌را به دست آورد و از طرف دیگر آن‌را به وسیله حرام [نیز] بر وى عرضه کرده است. پس اگر او چیزى از حرام به دست آورد، از [آن روزى] حلالى که برایش مقرر شده، کاسته می‌گردد. به‌جز این دو، نزد خداوند فضل و بخشش بسیار است و این [معناى] سخن خداوند است: “از خداوند فضلش را درخواست کنید”[2]».[3]
