سیستم تنفس در بدن بگونهای است که به صورت خودکار و بدون اختیار انسان و به حسب شرایط تنظیم میشود، امّا در مواردی نیز انسان میتواند با اختیار خود در آن تغییراتی دهد و این دانش پزشکی است که باید مشخص کند که چه تغییرات اختیاری به نفع سلامت انسان است. با این وجود در منابع اسلامی، روایاتی نیز وجود دارند که با موضوع تنفس در ارتباطند، مانند:
1. نَفَس طولانی و عمیق:[1] این مطلب که معمولاً با عبارت «تَنَفَّسَ الصُّعَدَاء»[2] ذکر شده، در جایی به کار میرود که شخصی از روی خستگی یا اندوه و ناراحتی نفس طولانی و عمیق میکشد. این نوع تنفس معمولاً در کاهش ناراحتی یا خستگی تا حدودی مؤثر است و برای بدن نیز مفید است.
2. تنفس هنگام نوشیدن آب: در آداب و شیوه نوشیدن آب توصیه شده که؛ «از محل دستگیره کوزه و از محلی که تَرَک دارد، آب ننوش که آنجا محل نشستن شیطان است. وقتی کوزه را بر لب گذاشتی، نام خدا ببر و وقتی آنرا برداشتی، حمد خدا کن. هنگام نوشیدن آب سه بار تنفس کن؛ چرا که نوشیدن آب با یک نفس، مکروه است».[3]
1. نَفَس طولانی و عمیق:[1] این مطلب که معمولاً با عبارت «تَنَفَّسَ الصُّعَدَاء»[2] ذکر شده، در جایی به کار میرود که شخصی از روی خستگی یا اندوه و ناراحتی نفس طولانی و عمیق میکشد. این نوع تنفس معمولاً در کاهش ناراحتی یا خستگی تا حدودی مؤثر است و برای بدن نیز مفید است.
2. تنفس هنگام نوشیدن آب: در آداب و شیوه نوشیدن آب توصیه شده که؛ «از محل دستگیره کوزه و از محلی که تَرَک دارد، آب ننوش که آنجا محل نشستن شیطان است. وقتی کوزه را بر لب گذاشتی، نام خدا ببر و وقتی آنرا برداشتی، حمد خدا کن. هنگام نوشیدن آب سه بار تنفس کن؛ چرا که نوشیدن آب با یک نفس، مکروه است».[3]