آیا می شود از قوّه خیال استفاده مناسب کرد؟

قوّه خیال (یا مصوّره)، یکی از ادراکات و مراتب باطنی نفس انسانی و شأنی از شئون آن است. کار این قوّه را که ادراک صورت و شکل جزئی محسوسات و حفظ آن است، تخیّل مى ‏نامند.

نفس انسانی می تواند قوه خیال را بـه منزله آینه ای در دست عقل قرار دهد تا حقائق ملکوت عالم را به تصویر کشاند؛ منتها راه این عمل صحیح٬ طهارت قوّه خیال است. همان طور که خیال، قوّه ای است که می تواند آزادانه صورت های درست و پاک خلق کند، می تواند عصیانگر و سرکش بوده و کانال ورودى شیطان شود و به مرور قلب را تسخیر کرده و به تاریکى و سیاهى بیانجامد و با روح سرکش خود نیروی سازندگی خویش را تباه کند.

از این جا است که نیرو و توان سازندگی قوّه خیال نیاز به طهارت، مهار شدن دارد؛ لذا توصیه می شود که برای استفاده مناسب از آن، اموری؛ مانند دوری از آرزوهای دراز، انجام عبادت و توجه دل به ذکر خدا را مدّ نظر داشت.