ارتباط ترافیک و بورژوازی کمپرادر

دادگاه: 

خب، جناب نیک‌پی(شهردار تهران از شهریور ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۶) شما دکتر در اقتصاد هستید؟

نیک‌پی: 

بله قربان

دادگاه: 

خواهش می‌کنم ارتباط نیروی انسانی، ترافیک، استعمار، بورژوازی کمپرادور، یعنی وابسته و دلال را تعیین و تفسیر کنید.

نیک‌پی: 

یعنی از نظر بین‌المللی؟

دادگاه: 

یعنی نیروی انسانی با ترافیک چه ارتباطی دارد؟ اجازه بفرمایید تا من توضیحی خدمتتان بدهم، نیروی انسانی که ما در برنامه پنجم کمبود داشتیم و بیش از ۲۷۰هزار برآورد کرده‌اند که این نیروی انسانی در استعمار و ترافیک به هم ارتباط دارند.

نیک‌پی: 

به نظر من مساله نیروی انسانی در ایران هیچ وقت مورد رسیدگی قرار نگرفته است. اصولا آمار در ایران مفهوم خاص خودش را از دست داده، من ۷ سال که مدیرکل آمار شرکت نفت بودم توانستم یک نظامی به آمار شرکت نفت بدهم، حتی در شرکت نفت وقتی خارجیان رفتند آمار خودشان را بردند و آمار واقعی وجود خارجی نداشت و تا زمانی که من مسوول آمار شرکت نشدم و نتوانستم نظامی به آن بدهم، هیچ‌وقت نتوانستیم در جلساتی که داشتیم با کنسرسیوم برابری بکنیم. 

شما وقتی تهران را می‌بینید که همین‌جور اتومبیل پیکان بیرون می‌دهند، همین‌جور اتومبیل خارجی وارد کشور می‌کنند و همین‌جور اجازه بدهند که هر کسی بتواند از کمترین راه اتومبیل‌دار بشود بدون اینکه توجه داشته باشد که اثرات این اتومبیل در ترافیک شهر که سال‌های سال یک دینار سرمایه‌گذاری در کار زیربنایی ترافیک آن نشده حتی در موقعی که من تحویل گرفتم یک‌دانه پارکینگ نداشت، پل هوایی اصلا نداشت، موقعی که من تحویل گرفتم سی‌تا پارکینگ، ۲۲ پل هوایی ساخته شد، باید حساب بکنند که این شهری که اصولا مثل تار عنکبوت می‌ماند، یعنی در حقیقت مرکز اصلیش بازار است و مرکز سکونتش شمیران است، این چگونه می‌تواند ترافیک خودش را توجیه کند.

دادگاه:  

آن روزی که (به حزب رستاخیز)دعوت‌تان کردند تا به مشکلات انجمن شهر یا جاهای دیگر پاسخ بدهید، در هیچ کدام از اینجاها به عنوان متخصص اقتصاد شما چرا اعلام نکردید که مشکل ترافیک ما عامل اصلی‌اش حاکمیت استعمار بر سیاست اقتصادی و اداری مملکت ما می‌باشد. چرا چنین وظیفه‌ای را انجام ندادید؟

نیک‌پی: 

بنده را در حزب رستاخیز دعوت نکردند. فقط آقای نهاوندی مرا دعوت کردند که با ایشان مذاکره بکنم، من به نهاوندی گفتم که به حزب رستاخیز اعتقاد ندارم. من عضو حزب رستاخیز نبودم.

حکم دادگاه:

در جلسه دادگاهی که برای وی تشکیل شده بود وی به جرم؛

– هم‌کاری با استعمار غرب

– هم‌کاری با رژیم پهلوی

– کم‌کاری فراوان در هنگام

 تصدی پست شهرداری از جمله حل نکردن معضل ترافیک

– اخذ رشوه فراوان در حین مسئولیت

– فساد مالی فراوان

– واگذاری مناقصه‌های دولتی به اشخاص به جهت منافع شخصی

– تغییر طرح جامع تهران

– ایجاد بازار برای فروش ابزار و ماشین‌های خارجی و جلوگیری از بورژوازی ملی و کاهش تولید ملی به اعدام محکوم شد و تیرباران گردید.

روزنامه ‌اطلاعات، ۲۷فروردین۱۳۵۸، مشروح‌ جلسات‌ دادگاه‌ نیک‌پی – عاقلی، باقر، شرح حال رجال سیاسی، ج۳

تحلیل اجتماعی