اهانت به مرجعیت شیعه از تریبون‌های سیاسی!

از روزی که آیت الله آقای خوئی در جوار رحمت خدا مآوا گرفت و نام آیت الله آقای سیستانی به عنوان شاگرد ارزنده ایشان برای مقام مرجعیت مطرح شد، تریبون‌های رسمی و سیاسی کشور برخورد متفاوتی از خود ابراز کرده‌اند.

آقای جنتی در سال ۷۳ آیت الله سیستانی را عامل انگلیس معرفی نمود!

آقای علم الهدی ملاقات پاپ با ایشان را براساس یک ماموریت آمریکائی معرفی نمود! در نتیجه؛ خواسته و یا ناخواسته قبل از اینکه به پاپ اهانت کند، به مرجعیت اعلی عراق و شیعیان جهان توهین کرده!

و البته خُرد و ریزهای دیگری از جناح حاکم، در طول هفته گذشته بصورت مستقیم و غیر مستقیم به طعن و کنایه و حتا به صراحت؛ اهانت‌هایی داشته‌اند که جای ذکر نام آنان نیست.

راز و رمز این اهانت‌ها چیست؟

 

آیا دلهایی از این پر است که چرا پاپ به تهران و قم نیامده؟

و یا این ناراحتی ها از عدم پذیرش ملاقات آن مرجع بزرگوار با برخی مسئولین .. است ؟

و یا ناراحتی آقایان، از موفقیت آن مرجع بزرگوار در مدیریت بحران عراق است ؟

و یا رنجیده از نیروی عجیب کاریزماتیک و محبوبیت بین المللی و بین الادیانی حضرت آقای سیستانی است؟

و یا از تمایز ظاهری زندگی خود با آن مرجع بزرگوار در رنج هستند؟

 

چراکه آن مرجع عظیم الشان در سن حدود نود سالگی ، درحالیکه پول “اول” شیعیانِ جهان به او میرسد، در “خانه ی استیجاری” فردی بنام حاج سید محمدامین زندگی می‌کند! و نیز شنیده خود اینجانب از نماینده تام الاختیار ایشان در ایران، فرزندان عالِم ایشان هیچ گونه مِلکی ندارند!

سخن آخر با آقایانِ ناراحت؛

گرچه سخنان اهانت آمیز شما حکایت از آشفتگی درون شما دارد ! اما تردید نکنید که این بداخلاقی‌ها، لحظه به لحظه به شوکت و نفوذ و معروفیت و محبوبیت بیشتر آیت الله آقای سیستانی می انجامد و اگر این روند ادامه یابد سیره اجتماعی و سیاسی او، الگوی حوزه‌های علمیه جهان تشیع خواهد شد.

هادی سروش