قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
امیر مؤمنان علیه السلام می فرماید:
«از آن لحظه که پیامبر خداصلی الله علیه وآله رحلت کرد همواره مظلوم بوده ام (1).
ابن شهرآشوب روایت می کند که حضرت بر منبر نرفت، جز آن که در پایان کلامش، پیش از پایین آمدن از منبر این جمله را می فرمود:
مازلت مظلوما مذ قبض رسول الله صلی الله علیه وآله حتی یومنا هذا. (2)
روزی یک نفر اعرابی در بین سخنان حضرت علیه السلام فریاد زد:
«وا مظلمتاه ».
حضرت علی علیه السلام او را به حضور طلبید، هنگامی که نزدیک شد، به او فرمود:
به تو یک بار ستم شده است و به من به تعداد مدر و وبر ظلم شده است. (3)
مدر به معنی کلوخ و وبر به معنی کرک حیوانات است، و این کنایه از کثرت است. و در روایتی این اضافه آمده است:
هیچ خانه ای از عرب نیست، جز این که مظلمه و حق من بر گردنشان است واز هنگامی که این جا نشسته ام، همواره مظلوم بوده ام. (4)
مظلومیت امیرالمؤمنین علیه السلام به یک جهت محدود نمی شود و همواره در جهات مختلف، این مظلومیت ساری و جاری بوده است. یکی از این جهات مظلومیت، عدم درک صحیح از معارف و مقاماتی است که پیامبر گرامی صلی الله علیه وآله اسلام برای آن حضرت علیه السلام برشمرده اند. این مظلومیت، علاوه بر آن حضرت به فرزندان امام و معصوم حضرت و حتی شیعیان و دوستان حضرت امیرعلیه السلام نیز سرایت کرده است و همواره در طول تاریخ عده ای که اکثرا عداوت و غرض سوء داشته اند اقسام تهمت ها و افتراها را به شیعیان نسبت می دهند.
مطابق روایات و زیارات متعددی که از امامان معصوم ع رسیده مصیبت امام حسین ع بزرگترین مصیبت است . برای نمونه به این روایت توجه کنید:
عبد الله بن فضل می گوید: به امام صادق عرض کردم : ای فرزند رسول خدا ! چرا روز عاشورا روز مصیبت و گریه شد ، اما روزی که رسول خدا ص در آن به خدا پیوست یا روزی که فاطمه سلام الله علیها در آن به شهادت رسید یا روزی که در آن امیر المومنین به شهادت رسید و یا روزی که امام حسن ع به وسیله سم شهید شد ، این طور نشد؟
امام فرمود : مصیبت امام حسین ع از تمام مصیبتها بزرگتر است زیرا اصحاب کساء که به عنوان کریم ترین و شریفترین مخلوقات خدا هستند پنج تن می باشند ،
وقتی رسول خدا رحلت کرد امیر مومنان ، فاطمه ، حسن و حسین علیهم السلام باقی ماندند و مردم با آنها تسلی می یافتند ، زمانی که فاطمه از بین آنها رفت مردم امیرالمومنین و حسن و حسین را داشتند و با آنان تسلی می یافتند ، زمانی که امیر المومنین از دنیا رفت مردم با امام حسن و امام حسین ع تسلی می یافتند و با شهادت امام حسن ع ، با امام حسین ع تسلی یافتند و زمانی که امام حسین ع شهید شد تمام اصحاب کساء از دنیا رفتند و کسی نبود تا با او تسلی خاطر حاصل شود و باقی ماندن آن حضرت مانند باقی ماندن همه آنها بود .
به همین دلیل مصیبت روز شهادت امام حسین ع از مصیبت همه روزها بزرگتر است .
عبد الله بن فضل می گوید: به امام عرض کردم : ای فرزند رسول خدا چرا مردم با امام سجاد ع تسلی نیافتند همانطور که با پدران آن بزرگوار تسلی یافتند ، مگر امام سجاد ع امام و حجت خدا نبوده اند؟
امام فرمود : امام سجاد سرور عبادت کنندگان و بعد از پدرانش حجت خدا بر مردم بود ، اما رسول خدا ص را ملاقات نکرده بود و از آن حضرت حدیثی نشنیده بود و علم آن حضرت بالوراثه بود یعنی از پدران و جد بزرگوارش به ارث برده بود درحالی که مردم امیر المومنین ع ، حضرت زهرا ، امام حسن و امام حسین علیهم السلام را به همراه رسول خدا دیده بودند ، به همین دلیل هر وقت یکی از این بزرگوارن را مشاهده می کردند ، یاد احوال او با رسول خدا ص افتاده و سخن با ایشان را به یاد می آوردند ووقتی آن بزرگواران از دنیا رفتند مردم از دیدن عزیزان خدا محروم شدند ، ، نبودن هیچ یک از این بزرگواران مثل نبودن تمام انها نبود مگر در مورد حضرت امام حســـــــــــــین ع که آن حضرت پس از همه اهل کساء از دنیا رفت و به همین دلیل روز شهادت ان حضرت ، بزرگترین مصیبت هاست(5) .
بر اساس این حدیث مصیبت امام حسین اعظم مصائب است. اگر منظور از مظلوم بودن، بزرگ بودن مصیبت است در این صورت امام حسین از همه مظلوم تر است.
پی نوشت ها:
1. امالی طوسی، ص 726، ح 1526 و الجمل، ص 123 و الاحتجاج، ج 1، ص 449، ح 1040.
2. شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 10 ص 286 و الجمل 124.
3. شرح نهج البلاغه، ج 4، ص 106 و المناقب از ابن شهر آشوب، ج 2، ص 115 و موسوعه الامام علی بن ابی طالب علیه السلام ج 9، صص 417- 416.
4. الخرائج والجرائح، ج 1، ص 180، ح 13; الصراط المستقیم، ح 3، ص 41.
5. بحار الانوار ج 44 ص 269 باب 32 به نقل از علل الشرائع
«از آن لحظه که پیامبر خداصلی الله علیه وآله رحلت کرد همواره مظلوم بوده ام (1).
ابن شهرآشوب روایت می کند که حضرت بر منبر نرفت، جز آن که در پایان کلامش، پیش از پایین آمدن از منبر این جمله را می فرمود:
مازلت مظلوما مذ قبض رسول الله صلی الله علیه وآله حتی یومنا هذا. (2)
روزی یک نفر اعرابی در بین سخنان حضرت علیه السلام فریاد زد:
«وا مظلمتاه ».
حضرت علی علیه السلام او را به حضور طلبید، هنگامی که نزدیک شد، به او فرمود:
به تو یک بار ستم شده است و به من به تعداد مدر و وبر ظلم شده است. (3)
مدر به معنی کلوخ و وبر به معنی کرک حیوانات است، و این کنایه از کثرت است. و در روایتی این اضافه آمده است:
هیچ خانه ای از عرب نیست، جز این که مظلمه و حق من بر گردنشان است واز هنگامی که این جا نشسته ام، همواره مظلوم بوده ام. (4)
مظلومیت امیرالمؤمنین علیه السلام به یک جهت محدود نمی شود و همواره در جهات مختلف، این مظلومیت ساری و جاری بوده است. یکی از این جهات مظلومیت، عدم درک صحیح از معارف و مقاماتی است که پیامبر گرامی صلی الله علیه وآله اسلام برای آن حضرت علیه السلام برشمرده اند. این مظلومیت، علاوه بر آن حضرت به فرزندان امام و معصوم حضرت و حتی شیعیان و دوستان حضرت امیرعلیه السلام نیز سرایت کرده است و همواره در طول تاریخ عده ای که اکثرا عداوت و غرض سوء داشته اند اقسام تهمت ها و افتراها را به شیعیان نسبت می دهند.
مطابق روایات و زیارات متعددی که از امامان معصوم ع رسیده مصیبت امام حسین ع بزرگترین مصیبت است . برای نمونه به این روایت توجه کنید:
عبد الله بن فضل می گوید: به امام صادق عرض کردم : ای فرزند رسول خدا ! چرا روز عاشورا روز مصیبت و گریه شد ، اما روزی که رسول خدا ص در آن به خدا پیوست یا روزی که فاطمه سلام الله علیها در آن به شهادت رسید یا روزی که در آن امیر المومنین به شهادت رسید و یا روزی که امام حسن ع به وسیله سم شهید شد ، این طور نشد؟
امام فرمود : مصیبت امام حسین ع از تمام مصیبتها بزرگتر است زیرا اصحاب کساء که به عنوان کریم ترین و شریفترین مخلوقات خدا هستند پنج تن می باشند ،
وقتی رسول خدا رحلت کرد امیر مومنان ، فاطمه ، حسن و حسین علیهم السلام باقی ماندند و مردم با آنها تسلی می یافتند ، زمانی که فاطمه از بین آنها رفت مردم امیرالمومنین و حسن و حسین را داشتند و با آنان تسلی می یافتند ، زمانی که امیر المومنین از دنیا رفت مردم با امام حسن و امام حسین ع تسلی می یافتند و با شهادت امام حسن ع ، با امام حسین ع تسلی یافتند و زمانی که امام حسین ع شهید شد تمام اصحاب کساء از دنیا رفتند و کسی نبود تا با او تسلی خاطر حاصل شود و باقی ماندن آن حضرت مانند باقی ماندن همه آنها بود .
به همین دلیل مصیبت روز شهادت امام حسین ع از مصیبت همه روزها بزرگتر است .
عبد الله بن فضل می گوید: به امام عرض کردم : ای فرزند رسول خدا چرا مردم با امام سجاد ع تسلی نیافتند همانطور که با پدران آن بزرگوار تسلی یافتند ، مگر امام سجاد ع امام و حجت خدا نبوده اند؟
امام فرمود : امام سجاد سرور عبادت کنندگان و بعد از پدرانش حجت خدا بر مردم بود ، اما رسول خدا ص را ملاقات نکرده بود و از آن حضرت حدیثی نشنیده بود و علم آن حضرت بالوراثه بود یعنی از پدران و جد بزرگوارش به ارث برده بود درحالی که مردم امیر المومنین ع ، حضرت زهرا ، امام حسن و امام حسین علیهم السلام را به همراه رسول خدا دیده بودند ، به همین دلیل هر وقت یکی از این بزرگوارن را مشاهده می کردند ، یاد احوال او با رسول خدا ص افتاده و سخن با ایشان را به یاد می آوردند ووقتی آن بزرگواران از دنیا رفتند مردم از دیدن عزیزان خدا محروم شدند ، ، نبودن هیچ یک از این بزرگواران مثل نبودن تمام انها نبود مگر در مورد حضرت امام حســـــــــــــین ع که آن حضرت پس از همه اهل کساء از دنیا رفت و به همین دلیل روز شهادت ان حضرت ، بزرگترین مصیبت هاست(5) .
بر اساس این حدیث مصیبت امام حسین اعظم مصائب است. اگر منظور از مظلوم بودن، بزرگ بودن مصیبت است در این صورت امام حسین از همه مظلوم تر است.
پی نوشت ها:
1. امالی طوسی، ص 726، ح 1526 و الجمل، ص 123 و الاحتجاج، ج 1، ص 449، ح 1040.
2. شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 10 ص 286 و الجمل 124.
3. شرح نهج البلاغه، ج 4، ص 106 و المناقب از ابن شهر آشوب، ج 2، ص 115 و موسوعه الامام علی بن ابی طالب علیه السلام ج 9، صص 417- 416.
4. الخرائج والجرائح، ج 1، ص 180، ح 13; الصراط المستقیم، ح 3، ص 41.
5. بحار الانوار ج 44 ص 269 باب 32 به نقل از علل الشرائع
