خانه » همه » مذهبی » برخورد با رفتار بد دیگران

برخورد با رفتار بد دیگران


برخورد با رفتار بد دیگران

۱۳۹۷/۰۱/۱۹


۲۳۵۸ بازدید

سلام علیکم…اینکه حدیث هست; از پیغمبر که با هر کسی باید مثل خودش رفتار کرد آیا بااین آیه قرآن که خداوند میفرماید باهرکسی به بهترین نحو رفتار کنید در تضاد نیست؟واگه قرار باشه باهر کسی همانطوری رفتار کنیم که او رفتار کرده که خب خوب نیست.ممکنه او بد باشه.ماهم باید بد باشیم؟.

پرسشگر گرامی ؛ چنین روایتی از رسول خدا « صلی الله علیه و آله و سلم » نیافتیم ، اگر شما منبعی برای این روایت دارید ذکر کنید ممنون می شویم .
آنچه که از متون دینی و روایات فراوان استفاده می شود این است که نه تنها نباید بدی دیگران را با بدی جبران کنیم بلکه باید مانند مردان بزرگ و بندگان خاص خداوند بدی را با خوبی جواب دهیم و این شیوه و روش اولیای الهی و پاکان بوده است .هنر آدمی در اینگونه موارد این است که بدی دیگران را با خوبی پاسخ دهد. که اگر بدی های دیگران را با بدی پاسخ دهیم مانیز در زمره آن ها قرار خواهیم گرفت و فرقی با آن ها نخواهیم داشت .در ادامه مطالبی در ارتباط با چگونگی رفتار با دیگران خدمتتان ارائه می گردد که امید است مورد استفاده قرار گیرد :احسب الناس ان یترکوا ان یقولوا آمنا و هم لا یفتنون (1) آیا مردم پنداشتند که تا گفتند ایمان آوردیم رها می شوند و مورد آزمایش قرار نمیگیرند ؟چگونگی برخورد مردم جامعه با ما و نیز نحوه ی برخورد ما با مردم , همگی آزمایش الهی است ؛ یعنی هم مردم بوسیله ی ما آزمایش می شوند و هم ما بوسیله ی مردم !لذا طرز رفتار هر کس , سازنده ی آخرت او خواهد بود .بهترین الگوها برای آموختن چگونگی رفتار با دیگران , آیات قرآن کریم و سیره ی عملی حضرات معصومین (علیهم السلام) هستند .در آیات آخر سوره ی مبارکه ی فرقان , خصوصیات عبادالرحمان بیان شده است . از جمله : و عباد الرحمن الذین یمشون علی الارض هونأ و اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلامأ بندگان خاص خدای رحمن , آنان هستند که بر روی زمین , به تواضع و فروتنی راه می روند و هر گاه مردم جاهل به آنها خطاب کنند , با سلامت نفس و ( زبان خوش ) جواب دهند .پس اگر شما به این آیات توجه کنید و بدانید که سکوتی (به جا) که در برابر رفتار زشت دیگران می کنید مورد تأیید قرآن بوده , از صفات عباد الرحمن است نه تنها ناراحت نخواهید شد , از اینکه در این خصوص , اطاعت حق تعالی را کرده , ملبس به صفات حمیده شده اید , در عمق وجودتان لذت خواهید برد .اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) در احادیث زیادی به ما سفارش کرده اند که با مردم بر اساس رفق و مدارا رفتار کنیم و از درشتخویی و تندی با آنها اجتناب کنیم .رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند : اعقل الناس اشدهم مداراة للناس (2) خردمندترین مردم با مداراترین آنها با مردم است .نرم خویی با مردم , از صفات انبیاست ؛ در مقابل , درشتخویی و بد رفتاری از صفات دشمنان دین است . حضرت در حدیثی دیگر می فرمایند : ما جماعت انبیاء به مدارا کردن با مردم فرمان دادیم , همچنان که به برپاداشتن فرایض مأموریم .اگر ما باور کنیم هر عمل نیکی که انجام می دهیم در درجه ی اول به نفع و صلاح خود ما است و روح خود را معطر کرده ایم , وجودمان آرام می گیرد .ان احسنتم احسنتم لانفسکم و ان اسأتم فلها (3) هر کس نیکی کند به خود کرده و هر کس بدی کند نیز به خود کرده است .فردی به مالک اشتر نخعی رسید و شروع به دشنام دادن و ناسزا گویی کرد در حالی که مالک را نمیشناخت . مالک سکوت کرد و راه مسجد را در پیش گرفت . وقتی آن فرد متوجه شد به چه شخصیتی دشنام داده , به سرعت به دنبال او به مسجد وارد شد . دید مالک , نماز میخواند . پس از نماز به دست و پای مالک افتاد و عذر خواهی کرد . مالک فرمود : به مسجد نیامدم الا اینکه برای تو دعا کنم .کسی که از روح بزرگ , برخوردار است نه تنها در برابر بد رفتاری دیگران صبر می کند بلکه به جای نفرین , در حق او دعا می کند .اگر ما باور داریم که بد رفتاری و بد خلقی , از صفات جهنمی ها بوده , انسان بد رفتار و بد اخلاق و ناسزاگو , با هر رفتار زشت , آتش جهنم را برای خود مهیا می کند , چرا دعا نکرده , از خدا اصلاح وی را طلب نکنیم ؟مگر نه این است که بیمار, نیاز به دعا دارد ؟ چه بیماری بدتر از بد رفتاری و بدزبانی و بد خلقی ؟لازم به ذکر است که اکثر افرادی که بد رفتاری می کنند , بخاطر جهلشان می باشد و با تکرار رفتاری کریمانه و از سر گذشت و اغماض , دست از بد رفتاری بر می دارند ؛ ولی در مقابل , افراد سود جو و متکبری هستند که سکوت بیش از حد , آنها را جری کرده , موجبات تحقیر انسان را فراهم میکند ؛ لذا نباید به چنین اشخاصی اجازه ی توهین و بد رفتاری داد .مطالعه ی زندگی معصومین علیهم السلام و بزرگان دین به شما کمک زیادی خواهد کرد .در پایان هم توجهتان را به این نکته جلب می کنیم که «صداقت» با «سادگی» تفاوت دارد. انسان باید راستگو و صادق باشد و با دیگران به خوبی رفتار کند اما ساده نباشد. «صداقت»، پاکی همراه با هشیاری است اما سادگی، به طور معمول همراه با بی تفاوتی و خوش بینی افراطی است. آنچه ارزش دارد صداقت است. به گونه ای که انسان از کینه جویی و دورویی به دور باشد. اما سادگی همیشه ارزشمند نیست. به همین جهت در آموزه های دینی آمده است. «المؤمن کَیِّس» مؤمن زرنگ است و گول نمی خورد. برای بهره مندی از صفای صداقت و دوری از آسیب های سادگی، می بایست خوشبینی را همدوش هشیاری دانست و با اطرافیان زندگی مسالمت آمیز داشت اما گول هم نخورد. ————–(1) سوره عنکبوت / 2 (2) میزان الحکمه / ج 5 / ص 2106 (3) سوره ی اسراء / 7
* البته روایتی که نزدیک به این مطلب یافتیم دررابطه با رفتار با کودک است ، رسول خدا « صلی الله علیه و آله و سلم » در هم نشینی با کودکان، خود را همسان آنان می پنداشت و با آنها سرگرم بازی می شد و به دیگران نیز سفارش می کرد: «مَن کانَ عِنْدَهُ صَبِیٌّ فَلْیَتَصابَّ لَهُ؛ کسی که نزد او کودکی است، باید کودکانه رفتار کند».
رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله ، حسنین علیهماالسلام را بر دوش خود سوار می کرد و به آنها می فرمود: «خوب مرکبی دارید و شما هم خوب سوارکارانی هستید.» آن حضرت حتی در حضور جمع، خود را هم پایه کودکان قرار می داد و با آنان انس می گرفت.

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد