ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
سؤال روز صد و هفتاد و هشتم
به منظور حفظ دوستی خود با دوستانی که پس از تولد نوزاد قطع رابطه کرده اند چه باید کرد؟
چنانچه پس از تولد فرزندتان دوستان خود را از دست داده اید و علت آن را نمی دانید، شاید خواندن این مقاله بتواند در حفظ دوستی خود با آنها کمک ساز باشد.
پیش از اقدام به هر کاری، پیشنهاد می شود کمی در این مورد فکر کنید که چرا دوستانتان تولد فرزند شما را نادیده گرفته اند. دلایل زیادی برای دوری دوستانتان از شما وجود دارد و این دلایل بر نحوه مدیریت اوضاع تأثیر خواهند گذاشت. یکی از دوستان ممکن است دچار افسردگی شده، دیگری امکان دارد درگیر کارهایش باشد، در حالی که سومین دوست معتقد است تولد فرزند شما به این معنی است که شما دو نفر اکنون در دو مسیر متفاوت قرار گرفته اید و هر یک باید مسیر خود را طی کند.
با این حال، اشاره کردید که دوستانِ فاقد فرزند از شما دوری می کنند. این موضوع باید به شما سرنخ و محتمل ترین دلیل برای این دوری را نشان دهد. آیا امکان دارد که علت دور شدن آنها از شما به دلیل احساسی باشد که نسبت به بچه دار شدنتان پیدا کرده اند؟ نویسنده خود را مثال می زند که به خاطر می آورد چقدر سخت بود که پس از سقط جنین با زنان باردار یا زنانی که تازه مادر شده بودند نشست و برخاست داشته باشد. در حالی که هرگز به دوستان خود نگفت که چرا از آنها دوری می کند، اما بعضی مواقع نمی توانست خود را مجبور به برداشتن گوشی و زنگ زدن به آنها کند. دوست داشت به آنها زنگ بزند اما به نوعی هرگز انگیزه انجام این کار را بدست نمی آورد. آندسته از دوستانی که با شما تماس نمی گیرند یا به دیدن تان نمی آیند شاید احساسات مشابهی را تجربه می کنند. اگر بخواهیم سطحی به آن نگاه کنیم دوستانتان شاید به ظاهر برای شما خیلی خوشحال باشند، اما در اصل خوشبختی شما ممکن است آنها را به یاد نداشته های خود بیندازد، آرزوهایی که خیلی دلشان می خواهد بدست آورند اما به هر دلیلی نمی توانند. در برخی موارد، حتی ممکن است متوجه حسادت یا ناراحتی خود نباشند و فقط نمی توانند گوشی تلفن را برداشته و با شما تماس بگیرند.
پیش از آنکه با آنها صحبت کنید، این موضوع را مد نظر قرار دهید. شاید دانستن علت رفتار ناشی از درد عمیق آنها، بتواند کمی به فرونشاندن عصبانیت تان کمک کند. دلسوزی شما نسبت به درد آنها و به نوعی همدردی با آنها همچنین به شما کمک می کند از ابراز بیزاری و بیگانگی با آنها جلوگیری شود.
زمانی که با دوستانتان در مورد این وضعیت صحبت می کنید، نسبت به عصبانیت و جریحه دار شدن احساساتان به طور واضح و مشخص صحبت کنید. از جمله هایی که خود را در آن مورد خطاب قرار می دهید استفاده کنید یعنی واژه «من» را در آنها بکار بگیرید بجای آنکه آنها را متهم سازید: «ناراحت هستم که از وقتی بچه دار شدم از من دوری می کنی» یا «از دستت عصبانی هستم که دیگه در زمانهایی که واقعاً بهت احتیاج دارم مثل دوست کنارم نیستی» شاید همچنین دلتان بخواهد از او بپرسید که چرا با شما تماس نگرفته است، آیا با مادر شدن شما مشکلی دارد؟ اگر به شیوه ای دلسوزانه سؤال خود را مطرح کنید، می تواند به بحثی عمیق و معنادار از آنچه موجب ناراحتی شما شده است تبدیل شود. از پیشنهادهای فوق به عنوان راهنما استفاده کنید، در بیشتر مواقع می توان این رابطه از هم گسیخته را اصلاح کرد.
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (Baby Tracker)
با این حال، اشاره کردید که دوستانِ فاقد فرزند از شما دوری می کنند. این موضوع باید به شما سرنخ و محتمل ترین دلیل برای این دوری را نشان دهد. آیا امکان دارد که علت دور شدن آنها از شما به دلیل احساسی باشد که نسبت به بچه دار شدنتان پیدا کرده اند؟ نویسنده خود را مثال می زند که به خاطر می آورد چقدر سخت بود که پس از سقط جنین با زنان باردار یا زنانی که تازه مادر شده بودند نشست و برخاست داشته باشد. در حالی که هرگز به دوستان خود نگفت که چرا از آنها دوری می کند، اما بعضی مواقع نمی توانست خود را مجبور به برداشتن گوشی و زنگ زدن به آنها کند. دوست داشت به آنها زنگ بزند اما به نوعی هرگز انگیزه انجام این کار را بدست نمی آورد. آندسته از دوستانی که با شما تماس نمی گیرند یا به دیدن تان نمی آیند شاید احساسات مشابهی را تجربه می کنند. اگر بخواهیم سطحی به آن نگاه کنیم دوستانتان شاید به ظاهر برای شما خیلی خوشحال باشند، اما در اصل خوشبختی شما ممکن است آنها را به یاد نداشته های خود بیندازد، آرزوهایی که خیلی دلشان می خواهد بدست آورند اما به هر دلیلی نمی توانند. در برخی موارد، حتی ممکن است متوجه حسادت یا ناراحتی خود نباشند و فقط نمی توانند گوشی تلفن را برداشته و با شما تماس بگیرند.
پیش از آنکه با آنها صحبت کنید، این موضوع را مد نظر قرار دهید. شاید دانستن علت رفتار ناشی از درد عمیق آنها، بتواند کمی به فرونشاندن عصبانیت تان کمک کند. دلسوزی شما نسبت به درد آنها و به نوعی همدردی با آنها همچنین به شما کمک می کند از ابراز بیزاری و بیگانگی با آنها جلوگیری شود.
زمانی که با دوستانتان در مورد این وضعیت صحبت می کنید، نسبت به عصبانیت و جریحه دار شدن احساساتان به طور واضح و مشخص صحبت کنید. از جمله هایی که خود را در آن مورد خطاب قرار می دهید استفاده کنید یعنی واژه «من» را در آنها بکار بگیرید بجای آنکه آنها را متهم سازید: «ناراحت هستم که از وقتی بچه دار شدم از من دوری می کنی» یا «از دستت عصبانی هستم که دیگه در زمانهایی که واقعاً بهت احتیاج دارم مثل دوست کنارم نیستی» شاید همچنین دلتان بخواهد از او بپرسید که چرا با شما تماس نگرفته است، آیا با مادر شدن شما مشکلی دارد؟ اگر به شیوه ای دلسوزانه سؤال خود را مطرح کنید، می تواند به بحثی عمیق و معنادار از آنچه موجب ناراحتی شما شده است تبدیل شود. از پیشنهادهای فوق به عنوان راهنما استفاده کنید، در بیشتر مواقع می توان این رابطه از هم گسیخته را اصلاح کرد.
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (Baby Tracker)
