امام رضا (ع) زیاد تلاوت قرآن می کرد و همگان را به خواندن آن ترغیب می فرمود. ایشان این کتاب الهی را چنین توصیف می کنند:

«قرآن ریسمان محکم خدا است، و دستگیره مطمئن او، و راه نمونه او، که به بهشت می رساند، و از آتش می رهاند؛ با گذشت زمان کهنه نمی شود، و بر زبان ها ناخوش نمی آید؛ چه برای زمان خاصی جز زمان دیگر قرار داده نشده، بلکه دلیل و برهان است، و حجت بر هر انسان، و از هیچ سوی، باطل را به آن راهی نیست، و فرو فرستاده ای از خدای حکیم حمید است.»[ عیون اخبار الرضا (علیه السلام)، ج 2، ص 130 .]

سیره و سخن امام رضا(ع) بر قرآن تکیه داشت و همه ی پاسخ های ایشان به قرآن مستند بود.[ عیون اخبار الرضا(علیه السلام)، ج 2، ص 180- 183؛ بحار الانوار، ج 49، ص 211 و 100.] امام قرآن را در متن زندگی قرار داده و پناه بردن به آن را در همه حالات توصیه می کرد. ایشان می فرمود:

«هر گاه از چیزی ترسیدی صد آیه از قرآن مجید را از هر جا که خواستی قرائت کن، و سپس سه مرتبه بگو: «اللهم اکشف عنی البلاء.»[ عدّة الداعی، ص 294.]