تاریخچه پیست اسکی شمشک

موقعیت جغرافیایی آن ۵۱ درجه و ۳۰ دقیقه طول شرقی و ۳۶ درجه و ۱ دقیقه عرض شمالی می‌باشد. این پیست از مسیرهای لشکرک-فشم و کرج-گچسر(فقط در فصل تابستان) قابل دسترسی است.

 بلندترین نقطه پیست ۳۰۵۰ متر و پست‌ترین نقطه آن ۲۵۵۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.

ابتدا مهندسین آلمانی معدن پایه گذار اسکی در دربندسر بودند. فعالیت اسکی در دربندسر از سال 1327 شروع شد و در سال 1337 با نصب تله اسکی به طول 250 متر که بصورت 3 پایه ای بود پیست بصورت حرفه ای تر به کار خود ادامه داد. بعدها و در سال ۱۳۷۵، با اصلاحاتی که به عمل آمد، از سوی فدراسیون جهانی اسکی به عنوان پیست بین‌المللی شناخته شد.

از امکانات آن می‌توان دو دستگاه تله‌سیژ، دو دستگاه تله‌اسکی بشقابی و دو دستگاه تله‌اسکی چکشی را نام برد. پیست همچنین مجهز به نورافکن زرد بوده و می‌توان تا پاسی از شب در آن به اسکی پرداخت.

طول فصل اسکی معمولاً از اوایل آذر تا اواسط فروردین می‌باشد.

امکانات اقامتی دربندسر، شامل دو هتل است. در این میان هتل دربندسر دارای ۳۲ اتاق و ۴ سوئیت بوده و در رتینگ سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، دو ستاره شناسایی می‌گردد.

دربندسر همچنین دارای ۴ رستوران است که یکی از آنها در قله قرار دارد.

در فروردین‌ماه ۱۳۸۶، خروج کابل موجب سقوط اسکی‌بازان شد که در این حادثه حداقل ۶ نفر مجروح شدند. بررسی‌های آماری نشان می‌دهند که از هر هزار نفر که در این پیست اسکی می‌کنند، بطور متوسط ۳/۲ نفر آسیب می‌بینند. در سالهای ۱۳۷۸ و ۱۳۷۹ جمعاً سی و دو هزار نفر روز اسکی در این دو پیست انجام شده که ۷۶ مورد آسیب گزارش شده است.