مراد از عصمت معصومین علیهم السلام نداشتن هرگونه قصور یا تقصیر است. تصور ما از معصومین علیهم السلام نباید به توقع بیجایی یا خلاف حکمت الهی و مصالح عالیه بینجامد. اگر شما گرفتار یک شب سرد و تاریک باشید ، با دیدن و مشاهده نقطه روشنی از دور نمیتوانی از نور و گرمایش به یک بهره مند ی کامل برسی مگر آنکه بطرف آن نور حرکت نموده تا خودت را بدان گرما و نور برسانی . توقع اینکه با مشاهده نقطه نورانی از دور ، گمان بردن بر اینکه آن حرارت و روشنایی در حق تو کوتاهی نموده و گرما بخشی برایت ندارند، توقعی بیجا و گزاف است. چون از ویژگیهای معصومین علیهم السلام دارد که – حار لمن اصطلی به – کنایه از آنکه اگر خودت را در دامن آنها افکندی وجودت گرمای بندگی خدای متعال را مییابد.