روایاتی که در ثواب قرائت سوره های قرآن در منابع حدیثی و تفسیری ذکر شده نیاز به شرح و تفسیر دارد که اصحاب گاهی شرح روایت را از معصومین(ع) جویا می شدند و بعضاً خود معصومین(ع) به توضیح و تفسیر آیات و روایات می پرداختند چرا که صرف خواندن یک سوره نمی تواند انسان را به مقام توبه واقعی (توبه نصوح) برساند بلکه برای نائل آمدن به چنین مقامی شخص باید توفیقات الهی و شرایط چنین توبه ای را همراه با خود داشته باشد چنانکه وقتی که معاذبن جبل از پیامبراکرم صلی الله علیه و آله درباره توبه نصوح سؤال کرد، حضرت در جواب فرمود: « توبه نصوح آن است که شخص توبه کننده به هیچ وجه به گناه باز نگردد، آنچنان که شیر به پستان هرگز بر نمی گردد».(1)این تعبیر لطیف بیانگر این واقعیت است که توبه نصوح چنان انقلابی در انسان ایجاد می کند که راه بازگشت به گذشته را به کلّی بر او می بندد!(2) و همچنین زمانی که شخصی برای خودنمایی در محضر حضرت علی علیه السلام گفت: استغفرالله. حضرت به او فرمود: مادرت به عزایت بنشیند. آیا می‌دانی استغفار از چه درجه‌ بالایی برخوردار است؟ سپس فرمود: استغفار و توبه دارای شش پایه است:۱- پشیمانی از گناهان قبل.۲- تصمیم بر ترک گناه.
۳- ادای حق مردم.
۴- ادای حق‌الله.
۵- ذوب شدن گوشت بدن که از غذای حرام روئیده شده با حزن و اندوه.
۶- بدن انسان، درد اطاعت خدا را بچشد همانگونه که شیرینی گناه را می‌چشد.
در این هنگام بگو: استغفرالله. (3)
طبق آیات و روایات، توبه نصوح دارای شرایطی است که شامل پشیمانى قلبى، استغفار زبانى، ترک گناه، و تصمیم بر ترک در آینده می باشد بنابراین اگر شما با قدم های استوار در مسیر بندگی خداوند حرکت کنید می توانید از این توفیق الهی بهره مند گردید.

پی نوشت ها:
1ـ علامه طبرسى، مجمع البیان، ج 1، ص 318.
2ـ براى آگاهى بیشتر ر. ک: مکارم شیرازى، تفسیرنمونه، ج 24، ص 290 و …
3ـ شرح نهج‌البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۲۰، ص۵۶.