در برخی منابع روایی و تاریخی، اصل این جریان و دلیل آن با اندک تفاوت‌هایی ذکر شده است؛[1] مانند این‌که ابن شهر آشوب (متوفای 588ق) چنین نقل می‌کند:ابن مهدى مامطیرى در کتاب «المجالس» گفته است: پیامبر(ص) به خسرو [پرویز] نوشت: «از محمّد، فرستاده خدا، به خسرو، پورِ هرمز. امّا بعد، اسلام بیاور تا به سلامت بمانى، و هر گاه چنین نکنی، پس جنگ با خدا و رسول او را اعلام کرده‌ای. درود بر کسى که از راه راست، پیروى کرد!».چون نامه به خسرو رسید، آن‌را پاره کرد و بدان، بی‌احترامى نمود و گفت: این کیست که مرا به دین خود، فرا می‌خوانَد و نامش را پیش از نام من می‌آورد؟! و مُشتى خاک براى پیامبر(ص) فرستاد.
پیامبر(ص) فرمود: «خداوند، مُلک او را پاره پاره کند که نامه مرا پاره کرد! بدانید که به زودى، شما مُلک او را متلاشى خواهید کرد. و برایم مشتى خاک فرستاد؛ بدانید که به زودى، خاک او را تصرّف خواهید کرد».
و چنان شد که ایشان فرمود.[2]برگرفته از پایگاه اسلام کوئست

پی‌نوشت:
[1]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 20، ص 389، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق؛ طبری، أبو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، تحقیق: ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج 2، ص 654، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق؛ ابن کثیر دمشقی ، أبو الفداء اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 4، ص 269، بیروت، دار الفکر، 1407ق؛ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج 2، ص 509، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ دوم، 1409ق.
[2]. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب(ع)، ج 1، ص 79، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق.