ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
دعا جهت برآورده شدن حوائج :
از تعقيبات مهم جهت برآورده شدن حوايج، آن است كه وقتى از نماز فراغت پيدا كرد، بخواند دعايى را كه
ادريس بن عبداللَّه مىگويد: از امام صادق (عليه السلام) شنيدم مىفرمود: وقتى از نماز فراغت پيدا كردى بگو:
أَللّهُمَّ، إِنّى أَدينُكَ بِطاعَتِكَ وَ وِلايَتِكَ وَ وِلايَةِ رَسُولَكِ وَ وِلايَةِ الاَْئِمَّةِ مِنْ أَوَّلِهِمْ وَ [يا: إِلى] آخِرِهِمْ.
و همه ائمه [(عليهم السلام)] را يكايك نام مىبرى، سپس مىگويى:
أَللّهُمَّ، أَدينُكَ بِطَاعَتِهِمْ وَ وِلايَتِهِمْ وَ الرِّضا بِما فَضَّلْتَهِمْ بِهِ غَيْرَ مُتَكَبِّرٍ [يا: مُنْكِرٍ] وَ لا مُسْتَكْبِرٍ عَلى مَعْنى ما أَنْزَلْتَ
فى كِتابِكَ عَلى حُدُودِ ما أَتانا فيهِ وَ مالَمْ يَأْتِنا، مُؤْمِنٌ مُعْتَرِفٌ مُسَلِّمٌ بِذلِكَ، راضٍ بِما رَضيتَ بِهِ، يارَبِّ، أُريدُ بِهِ
[وَجْهَكَ الْكَريمَ وَ] الدّارَ الْآخِرَةَ مَرْهُوباً وَ مَرْغُوباً إِلَيْكَ فيهِ، فَأَحْيِنى عَلى ذلِكَ وَ أَمِتْنى إِذا أَمَتَّنى عَلى ذلِكَ، وَابْعَثْنى عَلى ذلِكَ. وَ إِنْ كانَ مِنّى تَقْصيرٌ فيما مَضى، فَإِنّى أَتُوبُ إِلَيْكَ، وَأَرْغَبُ إِلَيْكَ فيما عِنْدَكَ، وَ أَسْأَلُكَ أَنْ
تَعْصِمَنى بِوِلايَتِكَ عَنْ مَعْصِيَتِكَ، وَ لا تَكِلْنى إِلى نَفْسى طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً وَ لا أَقَلَّ مِنْ ذلِكَ وَ لا أَكْثَرَ، إِنَّ النَّفْسَ
لاََمّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلّا ما رَحِمْتَ، يا أَرْحَمَ الرّاحِمينَ، وَ أَسْأَلُكَ بِحُرْمَةِ وَجْهِكَ الْكَريمِ وَ بِحُرْمَةِ اسْمِكَ الْعَظيمِ وَ بِحُرْمَةِ
رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله على و آله و سلم) وَ بِحُرْمَةِ أَهْلِ بَيْتِ رَسُولِكَ (عليهمالسلام) و آن بزرگواران را [يك به يك]
نام مىبرى – أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْ تَفْعَلُ بى كَذا وَ كَذا.
خدايا، من به طاعت و ولايت و دوستى تو ولايت رسولت و ولايت امامان از اوّل تابه آخرشان، از تو اطاعت
نموده و مىپرستمت. خداوندا، من به واسطهى اطاعت و ولايت و دوستى آنان، و خشنودى از آنچه كه ايشان
را به آن برترى دادى، بدون اينكه تكبّر نموده [يا: انكار نموده] و يا گردنكشى نمايم، بر اساس آنچه كه در كتابت
فرو فرستادى، و بر اساس احكام و حدودى كه در آن به ما رسيده و يا نرسيده، از تو اطاعت نموده و
مىپرستمت. و به آن ايمان آورده و معترف و تسليم آن هستم، و به هرچه كه تو بدان خشنودى، خرسندم،
پروردگارا، مقصودم از اين [روى و اسماء و صفات – گرامىات و رضاى تو و ]دار آخرت مىباشد، در حالى كه در
اين باره هم از تو هراسانم و هم به سوى تمايل و رغبت دارم. پس مرا بر همين [اعتقاد] زندهبدار، و هنگامى
كه مىميرانى بر همان بميرانم، و بر همان [در قيامت] مبعوثم بدار، و اگر در گذشته تقصير و كوتاهى از من
سرزده [از آن] به سوى تو توبه مىنمايم، و نسبت به آنچه در نزد توست ميل و رغبت دارم، و از تو درخواست
مىكنم كه مرا به سرپرستى خود از نافرمانىات نگاه دارى، و هيچگاه به اندازهى چشم برهم زدنى مرا به خود
وامگذار، نه كمتر از اين و نه بيشتر از آن، زيرا نفس بسيار بدفرماست، مگر اينكه تو رحم آرى. اى مهربانترين
مهربانان، و از تو درخواست مىنمايم به حرمت روى [و اسماء وصفات ]گرامىات، و به احترام اسم بزرگت، و به
حرمت رسول خدا (صلى الله على و آله و سلم) و به احترام اهل بيت رسولت (عليهمالسلام) – و ايشان را
نام مىبرى – اينكه بر محمّد و آل او درود فرستى، و به من چنين و چنان كنى.
به جاى اين لفظ چنين و چنان كن حوايج خويش را ذكر مىكنى كه إِنْ شاءَ اللَّه. برآورده مىشود.
منبع : فلاح السائل ص 169
