نام ملاصدرا، محمد بن ابراهیم قوامى شیرازى است که بعداً معروف به ملاصدرا یا صدرالمتألهین شد. ایشان حکیمى است الهى و فیلسوفى است ربانى و بى نظیر که حکمت الهى را وارد مرحله جدید کرد.
ایشان بیانگرى توانا است که به حقیقت حق مطلب را در فلسفه ادا کرده است. مرحوم شهید مطهرى مى فرماید: «فلسفه صدرا یک نظر به منزله چهار راهى است که چهار جریان؛ یعنى، حکمت مشائى ارسطوئى و سینائى و حکمت اشراقى سهروردى و عرفان نظرى محى الدینى و معانى و مفاهیم کلامى را با یکدیگر تلاقى کرده و مانند چهار نهر سر به هم برآورده و رودخانه اى خروشان به وجود آورده اند». ایشان شاگرد شیخ بهایى و میرداماد بود و در حال سفر حج به مکه، در شهر بصره سال 1050 دار فانى را وداع گفت.